در اثر تخميرهای گوارشی بوسيله ميکروارگانيسمهای زنده موجود در شکمبه، مقدار زيادی گاز آمونياک، گاز کربنيک و متان ايجاد مي شود . اين گازها معمولا به قسمت بالای شکمبه مي آيند که بوسيله رفلکس آروغ بيرون رانده مي شوند. آروغ عبارت است از باز شدن اسفنکتر کارديا (محل اتصال مری به شکمبه ) و خروج مقداری از گازهای توليد شده در شکمبه بوسيله مری و دهان که اگر اين عمل به هر علتی قطع شود، باعث انباشتگی اين گازها در شکمبه
شده و در نتيجه ايجاد نفخ مي شود.
دو نوع نفخ وجود دارد:
الف) نفخ گازی:
اين نوع نفخ به علت فلج شدن اسفنکتر کارديا در اثر مواد سمی موجود در بعضی از گياهان (مانند اسيد سيانيدريک) و يا بسته شدن آن بوسيله انباشتگی غير طبيعی شکمبه، گاز توليد شده در قسمت بالای شکمبه جمع شده و قادر به خروج نمیباشد.
ب) نفخ کفی:
در اين نوع نفخ، گاز به شکل حبابهای کوچک به صورت کف در وسط تودههای غذايی در حال هضم محبوس مي باشد.
در هر دو شکل، نفخ به وسيله باد کردن غير مشخص مي شود . حرکات تنفسی (Left flank) طبيعی تهيگاه چپ افزايش مي يابد و به 60 حرکت در دقيقه مي رسد . حيوان سرپا است ولی بد تنفس مي کند و مخاطات آبی رنگ مي شود.
مرگ ممکن است خيلی زود و در اثر فشار خيلی زياد شکمبه روی ديافراگم بوجود آيد . قبل از مرحله حاد، حيوان ناآرام به نظر مي رسد، از ساير دامها جدا شده و از خوردن خودداری مي کند و نشخوار و آروغ قطع مي شود.
عوامل ايجاد کننده نفخ:
اين عوامل عبارتند از:
1 عوامل غذايی:
غذاهای اشتها آور ولی فقير از نظر فيبرهای سلولزی و غنی از گلوسيدها و يا غنی با قابليت تخميری زياد که به سرعت مصرف شده اند در حاليکه ترشح بزاق کم بوده است.  در صورت فقدان فيبرها و يا ريز بودن بيش از حد آﻧﻬا، تحريک گيرنده های شکمبه جهت ايجاد عمل نشخوار صورت نخواهد پذيرفت و در نتيجه ترشح بزاق که دارای اثرات تامپون و ضد کف مي باشد، کاهش مي يابد.
شکمبه عمل PH اثر بزاق بر ضد تغييرات ناگهانی نموده و اثر ضد کف آن، تشکيل کف را خنثی مي کند اين اثرات بوسيله ترشح بيکربنات و موسين موجود در بزاق تأمين مي شوند.
اين نوع اختلال مي تواند در اثر مصرف جيره های غنی از نظر کنسانتره (که بسيار خرد شده باشند ) و يا گلومينه خيلی جوان که دارای فيبر کمی هستند و غذاهای آبکی غنی از ازت رخ مي دهد.
همچنين مصرف گياهان کم آب زياد خرده شده و انبار شده و يا جيره های حاوی کلم و يا چغندر علوفه ای زياد نيز مي تواند اين حالت را بوجود آورد. بعلاوه برخی از گياهان مانند شبدر سفيد و يا يونجه دارای عوامل کف زا مي باشند.
2 عوامل ژنتيکی:
3 عوامل آب و هوايی:
هوای سرد بويژه بارانی و پرباد، باعث اختلال در تنظيم حرارت بدن حيوان مي شود و باعث ايجاد زمينه های مناسب جهت ايجاد نفخ در حيوان مي شود.
پيشگيری از بروز نفخ:
جهت پيشگيری مي بايست تغيير يک جيره غذای به جيره غذايی ديگر به آرامی صورت پذيرد و در هنگام انتقال دامها از چراگاه بدون لگومينه به چراگاههای غنی از آن، مي بايست از علوفه با کيفيت خوب استفاده شود و از چراندن گاوها در چراگاههای حاوی مواد لگومي نه خيلی جوان پرهيز شود.
همچنين در هوای بد و بارانی بهتر است از بردن دامها به چراگاه پرهيز شود . و پس از بردن دامها به چراگاههای لگومينه، بايد آﻧﻬا را تحت کنترل قرار داد.
درمان:
اولين اقدام جهت درمان خروج گازهای موجود در شکمبه مي باشد که مي بايست اينکار به سرعت انجام پذيرد. اين عمل بوسيله يک سوند مری و يا يک تروکار (که در تهيگاه چپ و اندازه يکدست عقب تر از آخرين دنده و بر روی بر آمده ترين قسمت تهيگاه فرو برده مي شود) انجام مي گيرد.
اين عمل در مورد نفخ گازی خيلی خوب موثر است ولی در مورد نفخ کفی ناک افی است . در اين مورد همزمان با عمل خروج گاز از شکمبه مي بايست از داروهای ضد کف مانند روغن پارافين (مخلوطی از نيم ليتر پارافين و نيم ليتر آب ) و سيليکوﻧﻬا و يا ساير داروهای اختصاصی نيز استفاده نمود. در موارد حاد مي بايست اقدام به لاپارتومی نمود.