نام علمی دارو (ژنریک): Streptozocin
گروه دارویی: Antineoplstics
آنتی نئوپلاستیک
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

استرپتوزوسین در درمان کارسینومای لوزالمعده و همچنین تومورهای کارسینومای لوزالمعده و همچنین تومورهای کارسینوئید مصرف می شود.

 

   مکانیسم اثر

اثرات سمی آن از طریق اتصال به رشته های DNA که در نهایت به مهار ساخت DNAمنجر می گردد،اعمال می شود. اثرات دیابتوژنیک این دارو به خاطر جذب آن توسط سلول های جزایر بتا لوزالمعده و اثرات سمی آن بر روی این سلول ها است.

 

  فارماکوکينتيک

متابولیسم دارو کبدی است و نیمه عمر نهایی آن حدود 35 دقیقه برای دارو و 40 ساعت برای متابولیت های آن است. دفع دارو عمدتاً کلیوی و همچنین از دستگاه تنفس است.

 

 
   عوارض جانبي

سمیت و نارسایی کلیوی و کاهش قند خون از عوارض نسبتاً شایع استرپتوزوسین هستند.

 
   تداخل دارویی
 
 
   نکات قابل توصيه

1- استرپتوزوسین را می توان به صورت تزریق سریع داخل وریدی و یا انفوزیون سریع داخل وریدی و یا انفوزیون کوتاه مدت ( 15-10 دقیقه ) و یا طولانی ( طی 6 ساعت) تجویز کرد.
2- به خاطر احتمال بروز عوارض کلیوی، تزریق داخل شریانی دارو توصیه نمی شود.
3- به خاطر احتمال بروزکاهش قند خون هنگام تزریق، محلول دکستروز تزریقی باید در دسترس باشد.
4- بین دوره های درمان استرپتوزوسین باید 6-4 هفته فاصله باشد تا در صورت بروز سمیت کلیوی امکان کنترل آن باشد.

 
   مقدار مصرف

در درمان کارسینومای لوزالمعده mg/m²/day500 به مدت پنج روز متوالی تزریق وریدی می شود که این مقدار مصرف هر 6-4 هفته تکرار می شود ویا g/m²1 هفته ای یک بار به مدت دو هفته تزریق وریدی می شود که این مقدار در صورت نیاز حداکثر تا g/m²5/1 افزایش می یابد.

 
   اشکال دارویی

Injection : 1g