اطلاعات دارو تورازماید  Torasemide در جدول زر آمده است.

 
 نام علمی دارو (ژنریک):

دارو تورازماید Torasemide
گروه دارویی: Cardiovascular Drugs
داروهای قلبی عروقی
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

– کنترل ادم ناشی از نارسایی قلبی و بیماری کبدی یا کلیوی ( شامل نارسایی مزمن کلیوی )

– کنترل پرفشاری خون

 

   مکانیسم اثر

– بازجذب سدیم و کلر در لوله بالارونده هنله و توبول انتهایی کلیه را مهار کرده و در سیستم انتقال دهنده کلر مداخله می کند. بنابراین باعث افزایش دفع آب، سدیم، کلر، منیزیم و کلسیم می شود. تغییری در GFR، جریان پلاسمایی کلیه یا تعادل اسید-باز ایجاد نمی کند.

 

  فارماکوکينتيک

– شروع اثر خوراکی (مدر): تا یک ساعت
– پیک اثر خوراکی (مدر): 2-1 ساعت. اثر کاهنده فشار خون: 6-4 هفته (تا12 هفته)
– طول اثر خوراکی (مدر): حدود 8-6 ساعت
– جذب: خوراکی ( سریع)
– توزیع: Vd=12-15L ، در سیروز این عدد دو برابر می شود.
– اتصال به پروتئین: >99%
– متابولیسم: کبدی ( حدود 80 % ) از طریق CYP
– زیست دست یابی: حدود 80 %
– نیمه عمر: حدود 5-3 ساعت، در سیروز 8-7 ساعت
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: خوراکی، حدود 1 ساعت. در صورت مصرف با غذا حدود 30 دقیقه به تاخیر می افتد.
– دفع: ادرار ( حدود 20 % بصورت داروی تغییر نیافته )

 

   موارد منع مصرف

– حساسیت شدید به تورسمید یا سایر ترکیبات فرمولاسیون یا سایر سولفونیل اوره ها
– ناتوانی در دفع ادرار

 

   هشدارها

– دیورتیک های لوپ دیورتیک های قوی بوده و مقادیر زیاد آن منجر به دیورز شدید شده و تنظیم دوز مورد نیاز است.
– جهت جلوگیری از هایپوکالمی، مکمل های پتاسیم و یا دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم مورد نیاز است.
– در بیماران مبتلا به سیروز با احتیاط مصرف شود.
– از تغییرات ناگهانی در تعادل مایعات و الکترولیت و تعادل اسید/باز اجتناب شود زیرا ممکن است منجر به آنسفالوپاتی کبدی گردد.
– با یک آنتاگونیست آلدوسترون یا دیورتیک نگهدارنده پتاسیم مصرف شده تا اثر دیورز مناسبی ایجاد شده و سطح پتاسیم در حد نرمال نگهداشته شود.
– مصرف همزمان با داروهای کاهنده فشار خون می تواند افت فشار را تشدید کند.
– مایعات و عملکرد کلیوی را کنترل کرده تا افزایش ادرار کردن، افزایش نیتروژن خون و افزایش برگشت پذیر BUN و کراتینین رخ ندهد.
– سمیت گوشی در اثر مصرف خوراکی تورسمید و تجویز وریدی سایر دیورتیک های لوپ دیده شده است.
– در بیماران مبتلا به حساسیت به سولفونیل اوره ها منع مصرف دارد.

 

   عوارض جانبي

– قلبی عروقی: اختلال ECG ، درد قفسه سینه
– سیستم عصبی مرکزی: عصبی شدن
– گوارشی: یبوست، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، گلودرد
– ادراری تناسلی: افزایش ادرار کردن
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل و عضلات، ضعف
– تنفسی: رینیت، سرفه

 

   تداخل دارویی

– کلسترامین: باعث کاهش جذب تورسمید در حیوانات می شود.
– دیگوگسین: باعث افزایش AUC تورسمید می شود.
– لیتیوم: کلیرانس کلیوی لیتیوم کاهش یافته و باعث افزایش خطر سمیت لیتیوم می شود.
– داروهای اتوتوکسیک ( آمینوگلیکوزیدها، اتاکرینیک اسید): اثر ایجاد کننده سمیت گوشی بخصوص در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی مضاعف می شود.
– پروبنسید: ترشح تورسمید به توبول پروگزیمال کاهش یافته و فعالیت دیورتیک آن کاهش می یابد.
– سالیسیلات ها و NSAIDs: مصرف همزمان NSAIDs و فورزماید منجر به نارسایی کلیه شده است. ایندومتاسین احتمالا باعث مهار اثر دفع کنندگی سدیم تورسمید در بیمارانی که محدودیت دریافت سدیم دارند می شود. مصرف همزمان با مقادیر زیاد سالیسیلات ها باعث بروز سمیت سالیسیلات می شود.
– اسپیرونولاکتون: کلیرانس کلیوی اسپیرونولاکتون کاهش می یابد.
 تداخل الکل/غذا/گیاه:
– از مصرف گیاهان افزاینده و کاهنده فشار خون خودداری کنید.

 

   نکات قابل توصيه

– می توان بدون توجه به غذا مصرف نمود. هرچند غذا سرعت و میزان جذب را کاهش داده و در نتیجه اثر بخشی کاهش می یابد.
– مصرف غذاهای پرپتاسیم توصیه می شود.
– تجویز وریدی طی 2 دقیقه انجام گیرد. فرم تزریقی در صورت نیاز به شروع اثر سریع مصرف شود.
– در صورت تغییر از فرم خوراکی به تزریقی یا بالعکس نیازی به تغییر دوز نمی باشد.