اطلاعات دارو آمونيوم كلراید Ammonium Chloride در جدول زیر آمده است.
|
|
|||||
| نام علمی دارو (ژنریک): |
دارو آمونيوم كلراید Ammonium Chloride |
||||
| گروه دارویی: | Cough Suppressants Expectorants Mucolytics and Nasal Decongestants داروهای مهار کننده سرفه،خلط آورها،نرم کننده های مخاط و ضد احتقان بینی |
||||
|
|||||
| موارد مصرف |
| كلرور آمونيوم به عنوان خلط آور، معمولاً در تركيب با ساير داروهاي خلط آور و ضدسرفه مصرف مي شود.كلرور آمونيوم سبب ايجاد ديورزگذرا و اسيدوز خفيف مي شود و سبب تسريع در دفع داروهاي بازي مي گردد. اين دارو در درمان آلكالوز متابوليت شديد و نيز حفظ PH اسيدي ادرار در درمان بعضي از اختلالات مجراي ادرار مورد استفاده قرار مي گيرد. اين دارو به منظور افزايش حلاليت يون هاي كلسيم و فسفات براي كنترل بيماران مبتلا به سنگهاي فسفاتي مجاري ادراري و همچنين افزايش يونيزاسيون كلسيم در تتاني ناشي از آلكالوز مصرف شده است. |
| مکانیسم اثر |
| كاتيون آمونيم توسط كبد به اوره تبديل شده و يك اتم هيدروژن آزاد مي گردد كه با يون بي كربنات، آب و گاز كربنيك توليد مي نمايد. آنيون كلرور با بازهاي ثابت در مايع خارج سلولي پيوند مي يابد. جايگزيني بي كربنات با كلرور باعث تغيير نسبت بي كربنات به اسيد كربنيك شده و اسيدوز ايجاد مي كند. همچنين با افزايش دفع الكتروليت ها و آب خارج سلولي، كلرور آمونيم سبب كاهش مايع خارج سلولي شده و جابجايي مايعاتي را كه سبب خيز شده اند، تسريع مي كند. |
| فارماکوکينتيک |
| كلرور آمونيم پس از مصرف خوراكي به سرعت از مجراي گوارش جذب مي شود و در طول 6-3 ساعت جذب آن كامل مي شود. اين دارو در كبد متابوليزه و به اسيد كلريدريك و اوره تبديل مي شود. |
| موارد منع مصرف |
| اين دارو در بيماران مبتلا به عيب شديد كار كبد يا كليه و اسيدوز اوليه نبايد مصرف شود. |
| هشدارها |
|
1. اين دارو در بيماران مبتلا به بي كفايتي ريه يا خيز قلبي بايد با احتياط مصرف شود. 2. پيگيري وضعيت بيماران از نظر علائم و نشانه هاي مسموميت با آمونيم در طول مصرف كلرورآمونيم، بايد صورت گيرد. |
| عوارض جانبي |
| تحريك مخاط معده، ناراحتي معده، بي اشتهايي، تهوع، استفراغ و تشنگي، پس از مصرف خوراكي و به ويژه با مقادير زياد گزارش شده است. مقادير بسيار زياد اين دارو ممكن است سبب بروز اسيدوز و كمي پتاسيم خون شود. |
| تداخل دارویی |
|
Potassium-Sparing Diuretics: غلظت یا اثرات سمی آمونیوم کلراید را افزایش می دهد به خصوص ریسک اسیدوز سیستمیک.سایر تداخلات: Alpha/Beta blockers، Amphetamines، Chlorpropamide، Mecamylamine، Salicylates |
| نکات قابل توصيه |
| اين دارو بايد پس از غذا مصرف شود تا احتمال بروز عوارض گوارشي به حداقل برسد. |
| مقدار مصرف |
|
بزرگسالان : به عنوان اسيدي كننده ادرار، مدر و درمان آلكالوز، g/day12-4 در مقادير منقسم هر 6-4 ساعت مصرف مي شود. به عنوان مدر، دارو بايد 4-3 روز مصرف شود، سپس مصرف آن براي چند روز قطع شود و بعد ازآن مجدداً درمان به همين ترتيب شروع شود. كودكان : به عنوان اسيدي كننده ادرار، mg/kg/day 75 در چهار مقدار منقسم مصرف مي شود. |
| اشکال دارویی |
| Tablet:500 mg |
