اطلاعات دارو پروژسترون Progesterone در جدول زیر آمده است.
|
|
|||||||||||||
| نام علمی دارو (ژنریک): |
دارو پروژسترون Progesterone |
||||||||||||
| گروه دارویی: | Sex Hormones هورمون های جنسی |
||||||||||||
|
|||||||||||||
| موارد مصرف |
پروژسترون براي درمان آمنوره يا فقدان قاعدگي و خونريزيهاي غير طبيعي رحم كه به علت عدم تعادل هورموني ايجاد شده باشند و نيز در عدم وجود اختلال ارگانيك مثل فيبروئيد زير مخاطي و يا سرطان رحم و نيز به عنوان كنتراسپتيو در اشكال مختلف به كار مي رود. ديگر موارد مصرف پروژسترون شامل كنترل منوراژي، افزايش ظرفيت تنفسي در بيماران دچار سندرومPickwickian، زايمان زودرس، آندومتريوز، سندروم پيش از قاعدگي و در زنان فاقد تخمدان براي آماده كردن رحم جهت پذيرش تخمك بارور شده در خارج از بدن مي باشد. |
| مکانیسم اثر |
اين دارو با اتصال به گيرنده هاي خود در نزديكي هسته سلول، موجب افزايش ساخت پروتئين مي گردد. پروژسترون با مهار آزاد شدن گنادوتروپين هاي هيپوفيزي از بلوغ فوليكول و تخمك گذاري جلوگيري و با ايجاد تغييرات ترشحي در آندومتر موجب جلوگيري از بارداري مي شود. |
| فارماکوکينتيک |
محلول روغني پروژسترون بعد از تزريق به سرعت جذب مي شود ولي سرعت جذب آن براي اثر مطلوب كافي نيست. دارو عمدتاً در كبد غير فعال شده و از ادرار دفع مي شود. پروژسترون داراي نيمه عمر حدود 5 دقيقه مي باشد. |
| موارد منع مصرف |
در صورت وجود اختلالات ترومبوآمبوليك، سرطان پستان، خونريزي واژن و سقط فراموش شده نبايد از پروژسترون استفاده شود. تجويز داخل رحمي پروژسترون به جهت جلوگيري از بارداري در مواردي مانند آبستني، سابقه آبستني نابجا، وجود بيماري هاي التهابي لگن و يا سابقه آن، وجود يا سابقه بيماري هاي قابل انتقال آميزشي مثل سوزاك و عفونت هاي كلاميديايي، آندوكارديت بعد از زايمان و يا سقط عفوني، اكتينوميكوز دستگاه تناسلي، ايدز و نيز نياز به درمان با كورتيكواستروئيدها نبايد صورت گيرد. |
| هشدارها |
1. در صورت كاهش شديد بينائي، بيرون آمدگي چشم، دوبيني، ميگرن، بروز اختلالات ترومبوتيك مثل ترومبوفلبيت، اختلالات مغزي عروقي، آمبولي ريوي و ترومبوز شبكيه چشم بايد تجويز پروژسترون تزريقي قطع شود. 2. احتمال بروز آبستني نابجا با كاشت داخل رحمي پروژسترون بيشتر از ساير روشهاي جلوگيري از بارداري است. اين احتمال بويژه در جراحي لگن، آندومتريت و آندومتريوز افزايش مي يابد. 3. قبل از تزريق پروژسترون بايستي آزمايشات فيزيكي پستان و معاينه وضعيت لگن انجام شود. 4. در صورت وجود بيماري هايي مثل صرع، ميگرن، آسم، اختلال قلبي و كليوي و نيز سابقه افسردگي رواني و ديابت، با احتياط تجويز شود. 5. در صورت نياز به تجويز استروژن، بهتر است تجويز پروژسترون را در دو هفته بعد از استروژن آغاز نمود. چنانچه طي تجويز پروژسترون خونريزي قاعدگي آغاز شود، بايستي تزريق پروژسترون قطع گردد. |
| عوارض جانبي |
خونريزي هاي نامنظم، لكه بيني، تغيير در جريان خون قاعدگي، فقدان قاعدگي، خيز، تغييرات وزن، تغيير ترشحات دهانه رحم، يرقان ناشي از توقف صفرا، بثورات جلدي، كلوآسما و افسردگي از عوارض جانبي دارو هستند. |
| تداخل دارویی |
مصرف همزمان پروژستين ها با بروموكريپتين موجب ترشح بيش از حد و خودبه خودي شير مي گردد. تركيبات القاء كننده آنزيم هاي كبدي مثل كاربامازپين و فني توئين موجب كاهش كارآيي پروژستين ها مي شوند. |
| نکات قابل توصيه |
| مقدار مصرف |
پروژستين در آمنوره ثانويه به ميزان 10-5 ميلي گرم براي 8-6 روز متوالي داخل عضلاني تجويز مي شود. در صورتي كه فعاليت تخمدان كافي باشد، 72-48 ساعت پس از قطع دارو خونريزي ديده مي شود. درخونريزي هاي ناشي از اختلال عملكرد رحميmg/day 10-5 به مدت 6 روز مصرف و خونريزي طي 6 روز قطع مي شود. |
| اشکال دارویی |
Injection: 25 mg/ml Injection : 50 mg/ml |
| تولیدات این دارو (نام های فارسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| تولیدات این دارو (نام های انگلیسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
