اطلاعات دارو ادروفونیوم کلراید Edrophonium Chloride در جدول زیر آمده است.  

 
 نام علمی دارو (ژنریک):

دارو ادروفونیوم کلراید Edrophonium Chloride
گروه دارویی: Parasympathomimetics
پاراسمپاتومیمتیک ها
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

این فراورده برای تشخیص افتراقی میاستنی گراو؛ عامل کمکی درارزیابی درمان اورژانس در حملات میاستنیک مصرف می شود. این فراورده همچنین به عنوان آنتاگونیست کورار برای برگشت مهار عصب- عضله ناشی از یاکورار، توبوکورارین یا گالامین و به عنوان عامل کمکی در درمان ضعف تنفسی ناشی از مصرف زیاد کورار به کار می رود.

 

   مکانیسم اثر

این دارو از هیدرولیز شدن استیل کولین توسط استیل کولین استراز جلوگیری می کند و در نتیجه انتقال تکانه های عصبی از محل اتصال عصب- عضله را تسهیل می نماید.

 

  فارماکوکينتيک

بعد از تزریق داخل وریدی، اثر این دارو در کمتر از یک دقیقه ظاهر می شود و 20-4 دقیقه به طول می انجامد و بعد از تزریق داخل عضلانی، اثر این دارو در طی 10-2 دقیقه شروع می شودو 40-10 دقیقه به طول می انجامد.

 

   موارد منع مصرف

در صورت حساسیت مفرط نسبت به آنتی کولین استرازها، انسدادهای مکانیکی روده‌ها و مجاری ادراری نباید این دارو را مصرف کرد.

 

   هشدارها

1- برای بیماران مبتلا به آسم، صرع، برادیکاری، انسداد کرونری، واگوتونی، هیپرتیروئیدیسم، آریتمی قلبی یا زخم گوارشی باید با احتیاط کامل مصرف شود.
2- در صورت استفاده به عنوان آنتاگونیست شل کننده عضلانی غیردپلاریزان، تا بهبودی کامل و برقراری تنفس طبیعی، استفاده از تهویه مکانیکی ضروری است.
3- به دلیل احتمال حساسیت مفرط در تعداد کمی از بیماران، آتروپین و اپی نفرین باید در دسترس باشد.

 

   عوارض جانبي

آریتمی، افت فشار خون، کاهش بازده قلبی، بلوک گره دهلیزی بطنی، تشنج، اختلال در تکلم، سرگیجه، سردرد و کاهش هشیاری، واکنش های آلرژیک، اسهال و کرامپ‌های شکمی، فلج عضلات تنفسی، لارنگواسپاسم، اختلال در تنفس از عوارض جانبی این دارو هستند.

 

   تداخل دارویی

اثر انسداد عصبی- عضلانی ناشی از آمینوگلیکوزید‌های سیستمیک، سایر داروهای آنتی کولین استراز و سوکسینیل کولین را تشدید می کند. این دارو اثر دارو های آنتی کولینرژیک، را کاهش می دهد. گلوکوکورتیکوئید‌ها اثر آنتی‌کولین‌ استراز را کاهش می دهد. منیزیم به علت مستقیم مهاری بر عضلات اثر ترکیبات آنتی‌کولین استراز را کاهش می دهد.

 

   نکات قابل توصيه

عدم حساسیت به آنتی کولین استراز ها ممکن است در بعضی بیماران مشاهده شود. در چنین مواردی، بیمار باید به دقت تحت مراقبت قرار گیرد و ممکن است کمک تنفسی مورد نیاز باشد. مقدار مصرف باید کاهش یابد یا مصرف قطع شود تا بیمار مجدداً حساس شود.

 

   مقدار مصرف

تشخیص افتراقی میاستنی گراو :
بزرگسالان : تزریق داخل وریدی : mg10 از دارو در داخل یک سرنگ با سر سوزن IV وارد نموده و سپس mg2 از دارو طی 30-15 ثانیه تزریق شود. سر سوزن در محل تزریق نگه داشته شود. اگر بعد از 45 ثانیه پاسخی ایجاد نشد،8 میلی گرم دیگر تزریق شود. اگر واکنش های کلینرژیک بعد از تزریق mg2 اتفاق افتاد، آزمون متوقف شود. بعد از 30 دقیقه آزمون دو مرتبه تکرار شود.
تزریق داخل عضلانی: 10 میلی گرم داخل عضلانی تزریق شود. در صورت مشاهده واکنش های کلینرژیک، باید بعد از 30 دقیقه 2 میلی گرم دیگر داخل عضلانی تزریق نمود.
کودکان :
تزریق داخل وریدی:mg/kg0/04 به عنوان مقدار اولیه تزریق شود، سپس در صورت عدم بروز واکنش و در فواصل یک دقیقه mg1 به مقدار قبلی افزوده و تزریق شود. حداکثر مقدار مصرف mg10 است.
تزریق داخل عضلانی : برای کودکان با وزن از 34 کیلوگرم، 2 میلی گرم و برای کودکان با وزن بیش از 34 کیلوگرم، 5 میلی گرم تزریق شود. 2 تا 10 دقیقه بین تزریق و بروز واکنش زمان تاخیر وجود دارد.
ارزیابی نیاز درمانی در بیماران میاستنی گراو : 2-1 میلی گرم یک ساعت بعد از مصرف خوراکی داروی مورد مصرف داخل ورید تزریق شود. نتایج به صورت جدول زیر قابل تفسیر است.
آزمون ادروفونیوم در موارد اورژانس : وقتی یک بیمار دچار وقفه تنفسی شد، ابتدا باید فوراً تنفس بیمار را کنترل کرد. در صورت تنفس ناکافی، آـزمون ادروفونیوم را نباید انجام داد. اگر بیمار کیلینرژیک بود، ادروفونیوم افزایش ترشحات دهانی – حلقی و ضعف بیشتر عضلات تنفسی را موجب می شود. اگر بیمار میاستنیک بود، آزمون به طور واضح موجب بهبود تنفس می شود و بیمار می تواند تزریق داخل وریدی یک آنتی کولین استراز طولانی اثر را دریافت کند. ابتدا باید یک میلی گرم داخل وریدی تزریق شود و پاسخ قبلی به دقت مشاهده شود. اگر بعد ازیک دقیقه حال بیمار بدتر نشد، 1 میلی گرم دیگر تزریق شود. اگر بعد از تزریق 2 میلی گرم هیچ بهبودی در تنفس حاصل نشد، مصرف همه داروهای آنتی‌کولین‌استراز باید قطع شود و تنفس باید با تراکئوستومی و تنفس مصنوعی کنترل گردد.
آنتاگونیست کورار : 10 میلی گرم به طور آهسته داخل وریدی و در طی 45 – 30 ثانیه تزریق شود تا واکنش های کلینرژیک ظاهر شود. در صورت نیاز، تزریق تکرار شود. حداکثر مقدار مصرف 40 میلی گرم است .

 

   اشکال دارویی

Injection : 10mg/ml