لینکومایسین واسپکتینومایسین تزریقی Lincomycin & Spectinomycin

ترکیب:هر میلی لیتر حاوی

لینکومایسین توسط استرپتومایسی لینکولنزیس (S.lincolensis)تولید شده و به آسانی در آب حل می‌شود. اسپکتینومایسین توسط استرپتومایسس اسپکتابیلیس (Spectabilis)تولید می‌شود، کمی حالت قلیایی داشته ودر آب حل می‌شود.

مکانیسم اثر:لینکومایسین از گروه آنتی بیوتیک های لینکوزآمیدی می باشد که خاصیت باکتریواستاتیکی دارد این دارو به محل S50 ریبوزوم باکتری ها متصل شده و سبب مهار ساخت پروتئین می‌شود .

محل اتصال این آنتی بیوتیک به ریبوزوم در نزدیکی جایگاه اتصال کلرا مفنیکل و اریترو مایسین بوده و احتمالاً قسمتی از جایگاه برای اتصال این آنتی بیوتیک ها مشترک می باشدکه این موضوع می تواند نمایانگر چگونگی اثر آنتاگونیست بین لینکومایسین و اریترومایسین باشد و علت ایجاد مقاومت به این دارو ناشی از عدم توانایی اتصال این آنتی بیوتیک به ریبوزوم می باشد.

اسپکتینو مایسین از گروه آنتی‌بیوتیک‌های آمینو سیکلیتون می باشد. این آنتی بیوتیک از طریق اتصال به محل S30 ریبوزوم باکتری مانع از سنتز پروتئین می‌شود. تجربه آزمایشگاهی نشانگر این است که مصرف توام این دو آنتی بیوتیک تاثیری به مراتب بیشتر از مجموعه اثر در حالت جداگانه به روی گونه های مایکوپلاسما و باکتری ها دارد.

فارماکوکینتیک : بیشترین سطح سرمی لینکومایسین 6-4 ساعت بعد از تزریق ایجاد می‌شود. این آنتی بیوتیک به طور وسیع در بدن منتشر می‌شود و غلظت آن در اکثر بافتها از جمله استخوان ها به میزان مناسبی می‌رسد.

بیشترین غلظت دارو در کبد و کلیه ها و کمترین غلظت آن در مایع مغزی – نخاعی (CSF)قابل جستجو می باشد. لینکومایسین در کبد متابولیزه شده و از طریق صفرا ( مدفوع) و ادرار دفع می‌شود.

اسپکتینومایسین پس از تزریق به خوبی جذب شده و در مدت زمان یک ساعت به حداکثر غلظت سرمی می‌رسد . این دارو وارد چشم و مایع مغزی- نخاعی نمی‌شود و میزان اتصال آن به پروتئین پایین است. این دارو در کلیه ها از طریق ترشح گلومرولی و بدون تغییر وارد ادرار می‌شود.

موارد مصرف: محلول تزریقی لینکومایسین + اسپکتینو مایسین برای درمان عفونت های ناشی از میکرو ارگانیسم های حساس به لینکومایسین و یا اسپکتینومایسین ( مانند گرم مثبت هایی چون استافیلوکوک استرپتوکوک های بتاهمولیتیک و گونه های مایکوپلاسما و برخی گرم منفی ها) در گوساله شیرخوار، گوسفند و بز، مرغ و بوقلمون ، سگ و گربه به کار می‌رود.

گوسفند و بز: عفونت های اولیه و ثانویه دستگاه تنفسی ناشی از مایکوپلاسماها و اجرام میکروبی حساس به لینکومایسین و اسپکتینومایسین، ذات الریه و پلوروپنومونی واگیر و درمان عفونت سم ناشی از باکتریوئیدس نودوزوس و آگالاکسی گوسفند.

مرغ و بوقلمون: پیشگیری و درمان مایکوپلاسموز یا عفونت مزمن تنفسی CRD COMPLEX , (CRD)همچنین برای درمان وبای طیور و عفونت استافیلوکوکی و بیماری آریزونا در جوجه بوقلمون.

گوساله شیرخوار ( قبل از شروع نشخوار) : درمان عفونت های تنفسی- گوارشی ( پنوموآنتریت گوساله‌های شیرخوار) ناشی از اجرام حساس به این دارو.

گربه: درمان عفونت های ادراری و قسمت فوقانی دستگاه تنفس، عفونت های موضعی و عفونت های ثانویه باکتریایی.

سگ : درمان عفونت های تنفسی ( مانند پنومونی فانژیت لارنپیتو برونشیت) پوستی، مجاری ادراری و تناسلی ( مانند متریت و عفونت مثانه ) وعفونت های ثانویه

میزان و روش مصرف:

گوسفند و بز: 1 میلی لیتر به ازای هر 10 کیلوگرم وزن دام به صورت تزریق داخل عضلانی یک بار در روز و به مدت سه روز متوالی.

مرغ و بوقلمون: 1/0 میلی لیتر به ازای هر 5/0 کیلوگرم وزن طیور، به صورت تزریق زیر جلدی یک بار در روز و به مدت سه روز متوالی.

گوساله شیرخوار: 1 میلی لیتر به ازای هر 10 کیلوگرم وزن دام، به‌صورت داخل عضلانی، دو بار در روز اول یک بار طی 4-2 روز بعدی.

سگ و گربه: 1 میلی لیتر به ازای هر 5 کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل عضلانی و درمان می تواند به فواصل 12 یا 24 ساعت و تا 12 روز ادامه یابد.

موارد منع مصرف:

– در حیوانات حساس به دارو استفاده نشود.

– مصرف این دارو در تک سمی ها ممکن است باعث بروز کولیت شود.

‌

تداخل دارویی:

– لینکومایسین با نووبیوسین و سولفات کانامایسین ناسازگار است.

– لینکومایسین با بنزیل پنی سیلین و فنی توئین سدیم ایجاد رسوب می‌کند .

– ماکرولایدها کلرا مفنیکل با لینکوز آمیدها اثر آنتاگونیسم دارند، بنابراین نباید به طور هم زمان استفاده شود.

عوارض جانبی

– مصرف دارو در غیر از حیواناتی که به آنها اشاره شد ممکن است باعث بروز عوارض گوارشی شود.

– در مواردی نیز پس از تزریق دارو به گوسفند و بز اسهال موقتی ایجاد شده است. در پاره ای موارد کاهش اشتها و تولید شیر در بزها گزارش شده است.

– در موارد بسیار نادر ، سقط جنین و یا مرگ گوسفند ابستنی که در ثلث آخر حاملگی مورد مداوا قرار گرفته باشد گزارش شده است.

زمان پرهیز از مصرف:

– دام های مداوا شده تا 14 روز پس از آخرین تزریق دارو نباید برای مصرف غذایی انسان کشتار شوند.

– شیردام های تحت درمان در طول درمان و تا 48 ساعت پس از آخرین تزریق دارو نباید به مصرف غذایی انسانی برسد.