تاثیر تانن بر متابولیسم شکمبه چگونه است؟ آیا استفاده از تانن ها میتواند منجر به افزایش تولید در دام های نشخوارکننده شود؟ آیا تانن ها خاصیت ضد انگلی دارند؟ آیا استفاده بیش از اندازه از تانن ها می تواند باعث کاهش نرخ تجزیه مواد در شکمبه شود ؟
حال در ادامه همین مقاله می خواهیم به اثرات تانن در شکمبه بپردازیم :
می دانیم که تانن ها ترکیبات پلی فنولیک میباشند که از نظر وزن مولکولی و ساختار مولکولی متفاوت هستند به طوری که وزن مولکولی این ترکیبات بین ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ دالتون متغیر می باشد.
تاثیر تانن بر مصرف خوراک و متابولیسم شکمبه ای در نشخوارکننده ها
استفاده از تانن ها ممکن است که منجر به کاهش مصرف خوراک شود که این امر به خاطر مزه گس مانند این دسته از ترکیبات میباشد. همچنین نرخ پایین هضم شکمبه ای در حضور ترکیبات تاننی می تواند از دلایل کاهش مصرف خوراک باشد. .در یک مطالعه پژوهشی مکار و همکاران گزارش کردند که تولید پروتیین میکروبی در حضور تانن ها افزایش پیدا می کند. به عبارت بهتر زمانی که تانن ها در سطوح پایین مصرف میشوند از طریق متعادل سازی تخمیرات در شکمبه باعث افزایش کارایی تولید پروتین میکروبی می گردیند. کاهش در نرخ هضم خوراک ها که به وسیله تانن ها صورت می گیرد منجر به همزمانی یا Synchronising مواد مغذی در شکمبه می شود که این امر ممکن است مسول افزایش کارایی در پروتین میکروبی گردد، ولی با وجود این مطالعات اضافی برای تعیین مقدار مناسب تانن ها جهت بروز این همزمانی نیاز می باشد. چراکه مقادیر بالای تانن در شکمبه میتواند اثرات مفید تانن ها را از طریق کاهش در مقدار تجزیه مواد درشکمبه خنثی نماید.
همچنین مطالعات واگهورن و شلتون نشان داد که عملکرد حیوان در حضور مقادیر پایین تانن بهبود پیدا می کندکه این امر به محافظت پروتیین ها از تجزیه شکمبه ای توسط تانن ها و در نتیجه افزایش جریان اسیدهای آمینه ضروری به روده نسبت داده می شود. البته لازم به توضیح است که تمامی کمپلکس های پروتیین -تانن در روده قابل برگشت نبوده و برگشت پذیری کمپلکس مزبور بستگی به مقدار جاذبه و کشش بین پروتیین و تانن دارد.
مطالعاتی که با تانن های استحصالی از lotus.corniulatus انجام گرفت نشان داد که افزایش تانن ها تا سطح ۴ درصد جیره منجر به بروز اثرات مفید تانن ها از طریق ایجاد کمپلکس تانن – پروتیین و آزاد سازی پروتیین در روده کوچک میگردد. البته مقدار پروتیین استحصالی از کمپلکس اسید آمینه – تانن در روده باریک هنوز مشخص نشده است.
در نهایت افزایش در کارایی تولید پروتیین میکروبی و کاهش در تجزیه پروتیین در شکمبه که در نتیجه مصرف مقادیر مناسب تانن در جیره روی میدهد، ممکن است که باعث افزایش کارایی تولید پروتیین میکروبی و کاهش در تجزیه پروتیین در شکمبه شود .بنابراین مصرف تانن ها (در سطوح پایین) ممکن است که باعث تولید بالای شیر، گوشت و پشم در حیوان شده و از طرف دیگر منجر به کاهش دفع مواد ازته و کاهش آلودگی های زیست محیطی گردد.
از سوی دیگر تعدادی از مطالعات نشان داده است که در حضور تانن ها مقدار پروتوزوئر ها کاهش می یابد که این نتایج با افزایش کارایی تولید پروتیین میکروبی در حضور تانن ها همخوانی دارد. همچنین گمان می رود که کارایی بالای دستگاه گوارش در حضور تانن ها در نتیجه مهار یا بهبود فعالیت یک گروه خاص از میکروب ها نیز باشد، که این فرضیه در حال تحقیق و بررسی می باشد. اما باید به این نکته مهم نیز توجه کرد که زمانی که تجزیه پذیری پروتیین در اثر مصرف زیاد تانن ها بیش از اندازه کاهش یابد در آن صورت نیتروژن مورد نیاز باکتری های تجزیه کننده فیبر به خوبی تامین نشده و در نتیجه تانن ها علاوه بر کاهش تولید پروتیین میکروبی منجر به کاهش تخمیر کربوهیدرات و در نتیجه کاهش تولید اسیدهای چرب فرار و انرژی مورد نیاز حیوان می گردند.
همچنین نشان داده شده است که برخی از تانن های جدا شده از سرشاخه ها و درختان دارای فعالیت ضد سرطانی می باشند. آنتوسیانیدین در هر دو حالت آزاد و باند شده به پروتیین می تواند منجر به پالایش رادیکال های آزاد گردد.
همچنین تانن ها میتوانند حیوانات نشخوارکننده را در مقابل نفخ محافظت نموده و اثرات ضد کرمی یا Antihelminitic effects را نشان بدهند. همچنین تانن های موجود در لگوم ها میتوانند از طریق جلوگیری از تجریه بیش از اندازه پروتیین منجر به بهبود ارزش سیلاز شوند.
