ساختمان آلفا – توکوفرول یک ترکیب هتروسیکلیک می باشد که از یک هسته کرومان و یک زنجیره جانبی متصل به آن تشکیل شده است و هر واحد بین المللی آن برابر با یک میلی گرم دی ال – آلفا توکوفرول استات است. جذب ویتامین E از طریق تشکیل میسل در مجرای روده صورت می گیرد. پایداری ویتامین E بسیار پایین است. برای افزایش ثبات ویتامین E ، دی ال – آلفاتوکوفرول استات در جیره های غذایی طیور تجاری اضافه می گردد.

وظایف ویتامین E در بدن

از جمله وظایف این ویتامین در بدن می توان به نقش آن در کمک به بقا و رشد جنین ، ممانعت از اکسیداسیون مواد حساس به اکسیژن ، جلوگیری از اکسیداسیون چربی های درون سلولی و غشاء سلولی ، تنظیم عملکرد عضلات و حفظ تعادل گلیکوژن و متابولیسم کربوهیدرات ها و کراتین در بدن ، مقابله با مسمومیت فلزات سنگین و … اشاره نمود.

نقش ویتامین E در سیستم ایمنی

-اسیدهای چرب می توانند به عنوان ملکول تعدیل کننده سیستم ایمنی در ارتباطات بین سلول ها ، سیال بودن غشاء و شکل گیری ملکول پیامبر ثانویه دخالت نمایند و ویتامین E می تواند از این طریق تنظیم کننده سیستم ایمنی باشد.

-بهبود رشد اندامهای لمفاوی مانند بورس و تنظیم لمفوسیت های موجود در بورس و تیموس و افزایش سلول های T ۴ CD نسبت به ۸ CD ( Marsh , et al , ۱۹۸۲) .

-افزایش تولید اینترفرون مقاوم به اسید در اثر ایجاد عفونت ویروسی و باکتریایی در اثر تجویز ویتامین E به مقادیر بالا ( Franchini et al , ۱۹۹۰) .

-ایجاد ایمنی محافظت کننده در اثر ویتامین E در عفونت های اشریشیاکلی ( Tengerdy , ۱۹۷۵) ، نیوکاسل (Franchini , ۱۹۹۵) ، گامبورو (Mcllory , ۱۹۹۶) ، کوکسیدیوز ( Colnago , ۱۹۸۲) و برونشیت عفونی ( Darbishire , ۱۹۸۷) .

-تجویز و تزریق ۱۰ واحد بین المللی ویتامین E در روز هجدهم دوره جنینی سبب افزایش ایمنی سلولی در جوجه های گوشتی گردید ( Gore , et al , ۱۹۹۷) .

نقش ویتامین E در تقویت سیستم ایمنی
-اثر ویتامین E بر روی متابولیسم اسید آراشیدونیک و هدایت آن به سمت سنتز پروستاگلاندین و لوکوترین ها (Blumberg , ۱۹۹۴ ) .

-نقش ویتامین E در میزان بقای سلول ها در محیط تیموس ( Forrest et al , ۱۹۹۴) .

-اثر مثبت ویتامین E بر روی تمایز لمفوسیت T در طحال ( Erf et al ,۱۹۹۸) .

-ویتامین E با تقویت سیستم ایمنی ، اثرات سوء سموم قارچی را بر روی سیستم ایمنی کاهش می دهد (Prakash et al , ۲۰۰۰) .

-افزایش فعالیت بیگانه خواری سلول های دفاعی در اثر تجویز ویتامین E ( Gonzalez , et al , ۱۹۹۵)

-اثبات نقش ویتامین E در افزایش فعالیت بیگانه خواری ماکروفاژ در مراحل اولیه رشد جوجه های گوشتی ( Konjufca et al , ۲۰۰۴) .

-استفاده از ویتامین E به عنوان ادجوان واکسن های کشته ( Barman, ۲۰۰۵) .

-اثبات توانایی ویتامین E به عنوان تحریک کننده تولید ایمونوگلوبولین A در مخاط روده و افزایش ایمنی روده ای ( Muir et al , ۲۰۰۲) .

-بهترین نتایج افزایش ایمنی ناشی از ویتامین E در مقادیر ۲۵ تا ۵۰ واحد در کیلوگرم مشاهده شد و سطوح بالاتر اثرات کمتری بر روی افزایش ایمنی دارا بودند (Leshchinsky , et al , ۲۰۰۱) .

-ژنتیک نقش مهمی در پاسخ جوجه ها به افزایش ویتامین E در افزایش ایمنی دارا می باشد ( Yang ,۲۰۰۰)
لازم به ذکر است در برخی از تحقیقات عدم تأثیر مثبت ویتامین E بر روی سیستم ایمنی گزارش شده است که باید مورد توجه قرار گیرد. ممکن است عوامل مختلفی از جمله ژنتیک ،استرس و میزان ویتامین E در جیره پایه در متفاوت بودن گزارشها مؤثر باشند. همچنین میزان ویتامین E مورد نیاز در NRC فقط برای جلوگیری از بروز نشانه های کمبود ویتامین به علت اثرات تخریبی اکسیداسیون و کاهش باروری است و هرگز احتیاجات لازم برای تحریک و تقویت سیستم ایمنی را تأمین نخواهد ساخت ( Leshchinsky , et al , ۱۹۹۹) .

مثبت ویتامین E بر روی تمایز لمفوسیت T در طحال ( Erf et al ,۱۹۹۸) .

-ویتامین E با تقویت سیستم ایمنی ، اثرات سوء سموم قارچی را بر روی سیستم ایمنی کاهش می دهد (Prakash et al , ۲۰۰۰) .
-افزایش فعالیت بیگانه خواری سلول های دفاعی در اثر تجویز ویتامین E ( Gonzalez , et al , ۱۹۹۵)
-اثبات نقش ویتامین E در افزایش فعالیت بیگانه خواری ماکروفاژ در مراحل اولیه رشد جوجه های گوشتی ( Konjufca et al , ۲۰۰۴) .
-استفاده از ویتامین E به عنوان ادجوان واکسن های کشته ( Barman, ۲۰۰۵) .
-اثبات توانایی ویتامین E به عنوان تحریک کننده تولید ایمونوگلوبولین A در مخاط روده و افزایش ایمنی روده ای ( Muir et al , ۲۰۰۲) .
-بهترین نتایج افزایش ایمنی ناشی از ویتامین E در مقادیر ۲۵ تا ۵۰ واحد در کیلوگرم مشاهده شد و سطوح بالاتر اثرات کمتری بر روی افزایش ایمنی دارا بودند (Leshchinsky , et al , ۲۰۰۱) .
-ژنتیک نقش مهمی در پاسخ جوجه ها به افزایش ویتامین E در افزایش ایمنی دارا می باشد ( Yang ,۲۰۰۰)
لازم به ذکر است در برخی از تحقیقات عدم تأثیر مثبت ویتامین E بر روی سیستم ایمنی گزارش شده است که باید مورد توجه قرار گیرد. ممکن است عوامل مختلفی از جمله ژنتیک ،استرس و میزان ویتامین E در جیره پایه در متفاوت بودن گزارشها مؤثر باشند. همچنین میزان ویتامین E مورد نیاز در NRC فقط برای جلوگیری از بروز نشانه های کمبود ویتامین به علت اثرات تخریبی اکسیداسیون و کاهش باروری است و هرگز احتیاجات لازم برای تحریک و تقویت سیستم ایمنی را تأمین نخواهد ساخت ( Leshchinsky , et al , ۱۹۹۹) .