این بیماری یک ازدیاد حساسیت نسبت به یک یا چند آلرژن موجود در کک است. این آلرژن می تواند مربوط به بزاق ، مدفوع ، ترشحات و حتی بدن و کراتین پوست کک باشد.
این بیماری دارای انتشار جغرافیایی خاصی می باشد و در مناطق گرمسیری و معتدل شایع است درحالیکه در نواحی سردسیر به ندرت دیده می شود.
بروز این بیماری در سگ ها بسیار بیشتر از گربه هاست که دو دلیل دارد:
۱- بدن گربه ها self grooming پیشرفته دارد.
۲- میزان IgE در گربه ها بسیار پایین است و به همین جهت گربه ها کمتر از سگها دچار آلرژی می شوند!
اصولا” آلودگی به کک ها منجر به ۴ دسته عوارض مهم می شود:
۱- آنمی ، به دلیل خونخواری کک ها.
۲- ابتلا به انگل ها و تک یاخته های خونی نظیر ارلیشیا ، بابزیا و هموبارتونلا.
۳- آلودگی به کرم دیپلیدیوم کنینوم.
۴- Flea Bite Hypersensivity(FBH)
در درجه اول کتروسفالیدس فلیس مهم ترین کک آلوده کننده است و بعد از آن پولکس و کتروسفالیدس کنیس قرار دارند.
کک ها در مرحله لاروی علاقه دارند که روی زمین زندگی کنند به همین جهت لای پرز فرش مخفی می شوند و بعد از بلوغ به روی تن حیوان می روند.
علائم بالینی:
۱- خارش شدید به خصوص در نواحی Base دم، کمر و کشاله ران.
۲- ضایعات اولیه جلدی به شکل پاپول و ماکول اریتروماتوز، متعاقب خارش شدید که دلمه روی آن را می گیرد.
۳- آلوپشی و پوسته پوسته شدن نواحی ذکر شده در اثر خارش شدید.
۴- Hyperpigmentation و Lichenification در موارد مزمن دیده می شود.
تشخیص:
علائمی که صاحب دام به ما می گوید می تواند کمک کننده باشد…اما به هرحال در مورد حیواناتی که پوششی با رنگ روشن دارند می توان در اتاق تاریک با استفاده از نور مستقیم فرار کک های بالغ را دید! در مورد حیواناتی که پوشش تیره رنگ دارند باید یک پارچه سفید زیر حیوان پهن کنیم و سپس بدن حیوان را برس بکشیم که با این کار مدفوع کک به روی پارچه می ریزد که اگر آن را با آب خیس کنیم به رنگ قرمز در می آید چون خونخواری کرده است.
بهترین و موثرترین راه تشخیص قطعی از طریق تست IDST می باشد ولی حیوان نباید قبل از آن استروئیدتراپی شده باشد!
درمان:
۱- کاهش میزان آلرژن ها از روی بدن حیوان: از بین بردن کک با حشره کش ( بهترین ترکیب پروپوکسور است که یک سم کارباماتی ست و سمیت ارگانوفسفره ها را هم ندارد ).
۲- شامپو لیندان فقط برای سگ ها.
۳- استفاده از آیورمکتین تزریقی ( ترجیحا” فقط در سگ ها )…. البته قبل از تزریق این دارو باید تست دیروفیلاریا ایمیتیس در سگ منفی باشد چون اگر این انگل حضور داشته باشد با تزریق این دارو احتمال وقوع ترومبوآمبولی وجود دارد.
۴- شامپوی پرمترین و ترکیباتی مانند آزانتول و نگوون.
۵- درمان محیط: محیط را با جاروبرقی به مدت یک هفته هر روز جارو می کشیم و کیسه جاروبرقی را می سوزانیم یا دور می اندازیم و سپس ترکیبات ذکر شده را در محیط هم استفاده می کنیم.
۶- استفاده از گلوکو کورتیکوئیدها مثل اسپری تریامسیولون در موارد خارش شدید.
۷- استفاده از آنتی هیستامین ها مثل دیفن هیدرامین.
۸- اگر با موارد بالا درمان نشد از کورتون های سیستمیک مثل پردنیزولون استفاده می کنیم.
۹- درمان قطعی بیماری Allergen Specific Immunotherapy می باشد، یعنی بدن را مدام در معرض آلرژن قرار دهیم تا خود را تطبیق دهد.
