معرفی:
اسب نژاد آخال تکه ظاهری شبیه سگهای تازی دارد و با پوستی درخشان و حالت متالیکش جزو نژادهایی است که به راحتی شناخته می شود. اسب نژاد آخال تکه دارای سرعت بالا و مقاومت زیاد در هوای گرم است، طوری که انگار برای این کار ساخته شده است.
اصل و نسب:
ریشه اسب آخال تکه به بیش از 3000 سال قبل بر می گردد. آخال تکه از نوادگان اسبهای باستانی Scythian بشمار می رود و “تکه” (Teke) نام قبیله ای است که در آبادی آخال (Akhal) زندگی می کرده است. اسب آخال تکه از همان زمان دارای بدنی بلند و باریک با رنگ پوستی خیره کننده حاصل زندگی سخت در دشتها بود. منابع محدود و حیوانات شکارچی باعث شدند این اسبها گردنی بلند، پاهایی باریک و پوستی با رنگ طبیعی طلایی پیدا کنند.
وقتی پرورش کنترل شده اسب آغاز شد، جداسازی شدید و پرورش سنتی این نژاد باعث شد خط خونی آخال تکه تقریبا خالص باقی بماند. قبیله تکه همیشه کوچ نشین بودند و اسبهایشان به سرعت و مقاومت در جنگها معروف بودند. به مرور زمان، اسبها به ملاک مسلم ثروت و مکنت تبدیل شدند، به خاطر همین همیشه از آنها به خوبی مراقبت شده و مثل اعضای خانواده با آنها رفتار می شود.
تحولات تاریخی
با اینکه شاید پرورش اسب آخال تکه زمانی به شیوه کاملا سنتی انجام می شد، اما این نژاد بسیار مورد توجه روسی ها نیز قرار گرفت. در طی اشغال روسیه، مالکان خصوصی از مالکیت حیواناتشان محروم شدند و این حیوانات به مزارع پرورش اسب بزرگی که در اختیار دولت بود انتقال پیدا کردند. خیلی از مالکین ترجیح دادند به جای چشم پوشیدن از داراییهای ارزشمندشان، از کشورشان فرار کنند.
بعدها مقرر شد که حیواناتی که به مزارع پرورش اسب برده شده اند باید برای تامین غذا سلاخی شوند. به خاطر همین، پرورش-دهندگان تا جایی که می توانستند اسبها را به سرزمینهایی که محل زندگی اصلی شان بود بردند و آزاد کردند. این کار دلسوزانه آنها بود که نژاد اسب آخال تکه را از نابودی حفظ کرد.
یک سفر طولانی
در سال 1935، 15 راس اسب آخال تکه در یک سفر طولانی 84 روزه پیاده مسافت 1800 مایل از عشق آباد تا مسکو رانده شدند. هدف از این کار، نشان دادن قدرت و مقاومت استثنایی این اسبها به استالین (رهبر وقت روسیه) بود، به این امید که او اجازه دهد پرورش این اسب ادامه پیدا کند. خوشبختانه این تدبیر موثر افتاد.
آخال تکه مدرن
آخال تکه های مدرن با اجدادشان تفاوت زیادی ندارند، تا حد زیادی به خاطر اینکه قبایل آنها همیشه به آنها عشق می ورزیدند و در پی پرورش آنها بودند. در سال 1991، ترکمنستان آزاد شد و پرورش اسب به عنوان یکی از دغدغه های ملی این سرزمین مطرح شد و حتی به شکل یک هنر، اعتبار زیادی پیدا کرد. آخال تکه هم به عنوان یک گنجینه ملی معرفی شد و تصویر دوست داشتنی آن، مهر دولتی را زینت بخشید.
امروزه دوستداران اسب نژاد آخال تکه می توانند آن را در همه نقاط جهان پیدا کنند و تعداد اصطبلهایی که این نژاد را پرورش می-دهند رو به افزایش است. آخال تکه یکی از نژادهای ارزشمند و بسیار مورد احترام اسب است، چرا که آخرین بازمانده های عظمت و شکوه ترکمنستان است.
ویژگیهای اسب نژاد آخال تکه
ارتفاع متوسط: 14.2 تا 16 وجب
طرز راه رفتن:
نرم و طبیعی
سرعت و استقامت بسیار زیاد
قوی و دارای قدمهای محکم و مطمئن
ویژگیهای فیزیکی:
سر بلند و سبک
چشمان کشیده و تاثیرگذار
گردن بلند و باریک با یال کوتاه و نرم
سینه باریک و پشت کشیده
پاهای باریک و بلند
رنگهای رایج:
تمام رنگها، اما رنگ ارجح آن طلایی کمرنگ است
خلق و خو:
بسیار پرانرژی
بسیار حساس
قوی و شجاع
تیز و باهوش
