Dr.Shayan
04-17-2010, 07:40 AM
سلسله: جانوران
شاخه : مهره داران
رده: پستانداران
راسته: سم داران
خانواده: Bovidea
زير خانواده: Bovinae
جنس: Bos
مهمترين گونه هايي که در اين جنس ديده مي شوند عبارتند از:
1- Bos taurus : گاوهاي اهلي اروپا که بدون کوهان هستند.
2- Bos indicus : گاوهاي کوهان دار هندوستان معروف به زيبو
3- Bos grunniens : گاو ميش اهلي تبت موسوم به ياک
4- Bos bison : گاوميش وحشي آمريکاي شمالي موسوم به باسيون آمريکايي
5- Bos bublus : گاوميش اهلي هندوستان
گفته مي شود که همه گاوهاي شيري و حتي گوشتي از گاو وحشي اوراک يا Bos taurus بوجود آمده اند. گاوهاي زيبو به حالت وحشي شناسايي نشده اند ولي گفته مي شود که از Bos namadicus بوجود آمده اند. اين گاو در شمال بلوچستان اهلي شده و در آسيا و آفريقا گسترش يافتند. احتمال مي رود که بين اوراک و زيبو آميزش انجام شده باشد. زيرا نژادهاي زيادي وجود دارند که کوهان آنها از زيبوي اصلي کوچکتر است. از نقطه نظر نوع استفاده گاوها را به نژادهاي شيري ، گوشتي و دو يا چند منظوره تقسيم بندي مي کنند.
تقسيم بندي نژادهاي گاو از نظر نوع توليد: [center:f6d1f4f858]
نژادهاي گوشتي[/center:f6d1f4f858]
1- آنگوس (Angus) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/anguse.jpg[/center:f6d1f4f858]
نام اهلي اين نژاد آبردين آنگوس (Aberdeen Angus) و منشاء آن اسکاتلند است. گاوهاي آنگوس به رنگ سياه مي باشند. پوشش مويي بدن آنها نرم بوده و بدون شاخ هستند. اين نژاد داراي بدني تنومند بودن و از نظر پرواربندي مناسب مي باشد. اين گاوها بسيار مقاوم بوده و به آساني به شرايط گوناگون خو مي کنند. از اين رو براي بهبود گوشت در بيشتر نقاط جهان ، براي آميزش با گاوهاي بومي برگزيده شده اند. چون بي شاخي صفتي غالب است گوساله هاي نسل اول بدون شاخ خواهند بود که از نظر آسان کارکردن ، زخم نکردن پوست و زيان نرساندن به گوشت داراي اهميت است. تعدادي از اين نژادها حامل ژن مغلوب بوده و در بعضي مواقع گوساله قرمز رنگ از والدين سياه رنگ به دنيا مي آيند. گوساله معمولاً به آساني و بدون نياز به کمک زاده مي شوند و به همين دليل است که در بسياري از تليسه هاي گاوهاي شيري را با گاوهاي نر اين نژاد جفتگيري مي دهند.
2- آنگوس قرمز (Red Angus)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/red%20anguse.jpg[/center:f6d1f4f858]گله هاي اين نژاد حاصل تلاقي گاوهاي قرمز اصلاح شده با گاوهاي قرمز حاصل از آنگوس سياه مي باشند. فرزندان حاصل از تلاقي هاي آنگوس قرمز هميشه قرمز رنگ مي باشند . در حاليکه ژن قرمز مغلوب مي باشد.اين نژاد به غير از رنگ از ساير جهات شبيه آنگوس سياه است آنگوس قرمز آب و هواي گرم را نسبت به آنگوس سياه بيشتر و بهتر تحمل مي کند.
3- شارولي (Sharolais) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/charolais.jpg[/center:f6d1f4f858]
يکي از قديمي ترين نژادهاي گاوهاي گوشتي فرانسوي است. اين نژاد در منطقه شاروله در مرکز فرانسه توسعه يافته است. اگرچه در آغاز، نژادي دو کاره ( کار و گوشت) بوده، اما به دليل نبود نياز به گاو براي انجام کار و با پيشرفت تکنولوژي به نژادهاي گوشتي تبديل شده است. گله هاي شارولي در آمريکا ، کانادا ، جزاير باهاما، انگلستان، ايرلند ، ژاپن و فرانسه وجود دارد. گاو شارولي سفيد متمايل به کرم بوده و پوستي صورتي رنگ دارد. گاو نر بالغ وزني برابر 907 تا 1134 کيلوگرم و گاو ماده بالغ نيز وزني برابر 680 تا 816 کيلو گرم دارد. به طور معمول شاخدار بوده و شاخها سفيد رنگ ، باريک و نوک تيز مي باشد. بعضاً شارولي بدون شاخ نيز مشاهده مي شود. کيفيت لاشه آن بسيار عالي بوده و به دليل نداشتن چربي زير پوست ، مي توان بدون افزايش چربي روي لاشه آن را تا وزنهاي زياد پروار کرد. ميزان چربي درون ماهيچه اي لاشه زياد است . اين نژاد سازگاري خوبي با اکثر مناطق دارد و در برنامه هاي تلاقي نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
4- چيانينا يا کيانينا (Chianina)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/chianina.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد ، دره کيانينا در ايتاليا مي باشد و يکي از قديمي ترين ن*ژادهاي گاو در ايتاليا و احتمالاً يکي از قديمي ترين نژادها در جهان بوده و قبل از زمان امپراتوري رم وجود داشته است. بلندي قد گاو نر چيانينا به 8/1 متر مي رسد و وزني بالغ بر 1814 کيلوگرم دارد. بلندي قد گاو ماده نيز به 5/1 متر و وزن آن به 1088 کيلوگرم مي رسد. اين نژاد داراي موههاي کوتاه و نرم و به رنگ سفيد است. گوساله هاي خالص در زمان تولد به رنگ قهوه ايي سوخته هستند اما در 4-3 ماهگي سفيد رنگ مي شوند. انتهاي دم ، مژه ها و سم ها سياهرنگ ، سر مستقيم و صورت دراز است. در دامهاي جوان شاخها سياه هستند ولي در 2 سالگي زرد رنگ مي شوند. مهمترين ويژگي اين نژادها همانطور که ذکر شد اندازه بسيار بزرگ آن است. چيانينا به دليل شيوه کاربرد آن در دراز مدت به نژاد کاري تبديل شده است. حيواني است با دست و پا و سم بسيار نيرومند که مي تواند مسافت زيادي را به راحتي طي کرده و با سرعت کار کند. مقاومت اين نژاد در برابر گرما و بيماري بسيار زياد بوده و مي تواند در نواحي گرم و هم معتدل زندگي کند. در ايتاليا اين نژاد از حالت دو منظوره بودن ( گوشت و کار) خارج شده و به نژاد گوشتي تبديل مي شود. کيفيت لاشه آن بسيار خوب است و حتي در وزنهاي بسيار بالا نيز چربي گوشت آن اندک است. 5- گالوواي (Galloway)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/galloway.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين گاوها براي سده هاي پياپي در جنوب غربي اسکاتلند ديده مي شوند. گفته مي شود اين نژاد هرگز با نژادهاي ديگر آميخته نشده و بنابراين کهن ترين نژاد گوشتي بريتانيا است. اين گاوها بسيار مقاوم بوده و سرما ، باد و باران و برف را بخوبي پذيرا هستند. داراي پوستي کلفت و موهاي دراز و پر پشت هستند.که آنها را حفاظت مي کنند. قابليت چراي آن بسيار خوب است و مراتعي که براي ساير نژادها مناسب نيستند براي اين گاوها بسنده است. گاوها بيشتر سياهرنگ هستند. يک سويه از اين نژاد نواري سفيد پيرامون کمر دارد و به Belted Galloway معروف است. به طور طبيعي اين گاو بدون شاخ است. 6- هرفورد (Herford) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/-herford.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ هرفورد از بخش هرفورد در انگلستان مي باشد. اين نژاد داراي صورت سفيد و بدني قرمز رنگ بوده و شکم ، پاها و دم افشان نيز سفيدرنگ مي باشد. هرفورد نژادي شاخدار و دست آموز بوده و کار کردن با آن راحت مي باشد. همچنين توليد گوساله اين نژاد تحت شرايط سخت از ساير نژادها بيشتر است. وزن هرفورد نر در حدود 834 کيلوگرم و وزن هرفورد ماده 544 کيلوگرم است. گاوهايي مقاوم با توان چراي بسيار مناسب هستند و به آساني مي توان آنها را در مراتع پروار کرد. هرفورد بدون شاخ نيز وجود دارد که منشأ آن از آيواي آمريکاست و به غير از شاخداري و بدون شاخي ، ساير خصوصياتي شبيه هرفورد شاخدار دارد.
7- ليموزين(Limousin)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/limousin.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد استان ليموزين در غرب فرانسه است. خاک اين ناحيه فقير بوده و به دليل شرايط بسيار سخت محيطي گاوهاي اين ناحيه بسيار مقاوم هستند. در سراسر سال مي توان گاوها را در هواي آزاد نگهداري کرد. گاوها توان تحمل هواي بسيار گرم تا بسيار سرد را دارند. ليموزين در آغاز نژادي دو منظوره براي کار و گوشت بوده اما بعدها ويژگي هاي گوشتي آن مورد تأکيد قرار گرفت. رنگ اين گاوها زرد مايل به قهوه اي ، سر آنها کوتاه و پيشاني و پوزه آنها پهن است. شاخها ، کوتاه و متوسط و به رنگ زرد طلايي ( بلوند) هستند که به سوي جلو رشد مي کنند. گردن کوتاه و شانه ها صاف است. قفسه سينه گسترده ، دنده ها برجسته و کپل بزرگ است. پاها نسبتاً کوتاه و با وجود استخوان بندي ظريف بسيار نيرومند است. 8- ماين آنجو(Main – Anjou) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/Anjou-main.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد کشور فرانسه مي باشد.ماين آنجوحاصل تلاقي شورت هورن نر انگليسي و مانسل ماده فرانسوي است. اصالتاً اين نژاد حيوان کاري است و در اثر اصلاح نژاد براي صفات توليد شير و گوشت توسعه يافته است. ماين آنجو امروزه به عنوان يک توليد کننده عالي گوشت در نظر گرفته مي شود. رنگ آن قرمز تيره و سفيد مي باشد و داراي رنگدانه هاي روشني بر روي پوست خود هستند. اين نژاد داراي شاخ با اندازه متوسط مي باشد که به سمت جلو پيچش دارد و حيواني آرام بوده و به راحتي دست آموز مي گردد.
9- شورت هورن و شورت هورن بدون شاخ (Short horn and polled short horn) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/short%20horn.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد از شمال انگلستان است و گاوهاي شورت هورن به رنگ قرمز و سفيد و يا ابرش ديده مي شوند. شاخ اين گاوها کوتاه است. در گاوهاي نر، خمش شاخ به سمت جلو و در گاوهاي ماده به سوي جلو و درون است. گاو نر بالغ وزني معادل 1088 کيلوگرم و ماده آن 680کيلوگرم دارد. شورت هورن توانايي سازگاري با شرايط آب و هواي مختلف را دارد. از اين نژاد در تلاقي بسيار استفاده مي شود و داراي خصوصيات مادري خوب و توانايي شيردهي عالي مي باشدو شورت هورن لاشه مناسب و مطلوب توليد مي کند. اگرچه اين نژاد زماني يکي از نژادهاي بسيار مشهور جهان و از نظر تعداد بسيار زياد بوده ، اما اکنون در نتيجه رقابت با گاوهاي شيري و گوشتي خالص تعداد آنها بسيار اندک است. گونه ايي از آن در استراليا بوجود آمده که به نام شورت هورن ايلاوارا معروف است. 10- سيمنتال (Simmental) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/simental.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد از دره سيمن در کشور سوئيس است و به همه کشورهاي مجاور يافته است. حدود نيمي از گاوهاي کشور سوئيس از اين نژاد بوده و يکي از مشهورترين نژادها در اروپا مي باشد. در فرانسه به نام Pie Rouge و در آلمان به نام Fleckvieh ناميده مي شود.تخمين زده مي شود که هم اکنون بيش از 35 ميليون رأس از اين نژاد در اروپا موجود باشد. گاو سيمنتال ، داراي صورتي روشن و بدني با لکه هايي به رنگ قرمز مي باشد و شاخه هايي با اندازه متوسط دارد. اين حيوان بدني بزرگ داشته ، وزن گاو نر بالغ 1043 تا 1179 کيلوگرم و وزن ماده بالغ آن 658 تا 816 کيلوگرم است. اين نژاد در هردوره شيردهي 4082 کيلوگرم شير با %4 چربي توليد مي نمايد. 11- براهمن (Brahman) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brahman.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين نژاد در جنوب غربي ايالات متحده آمريکا توسعه يافته است و منشأ اصلي آن از کشور هند است و از گاو Bos indicus بوجود آمده است. Bos indicus داراي کوهان بوده که اغلب به نام زبو معروف هستند. گوشت خوب و بلوغ زودرس از صفات اين نژاد مي باشد و همچنين در تلاقي ها از آن استفاده مي شود و نتايج هيبريد آنها به وجود آوردن گاوهاي گوشتي خوبي بوده است. رنگ برهمن خاکستري روشن يا قرمز و تقريباً سياه مي باشد ولي غالباً به رنگ خاکستري روشن تا خاکستري نيمه روشن ديده مي شوندو علاوه بر کوهان ، پوستي شل و افتاده و به زير گلو و گوشها آويزان دارند. موي بدن گاوهاي برهمن کوتاه ، پر پشت و براق است. سر گاوهاي برهمن دراز شاخهاي آنها کوتاه است. کوهان در اين گاوها کاملاً مشخص است. گاوهاي برهمن تا سن 5 الي 6 سالگي نيز به رشد خود ادامه مي دهند. پايداري آنها در برابر گرماي زياد محيطي و بيماريها از ويژگيهايي است که موفقيت اين نژاد در نواحي گرم را سبب شده است. برهمن از نظر توليد گوشت در نواحي گرم و مرطوب نقش مهمي دارد و اکنون در بيش از 60 کشور جهان ديده مي شود. 12- برانگوس(Brangus) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brangus-web-1.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين نژاد از تلاقي گاوهاي برهما و آنگوس بوجود آمده است و اولين تلاقي در سوئيزياناي آمريکا صورت گرفته است. برانگوس به رنگ سياه و بدون شاخ مي باشد. اين نژاد سازگاري خوبي با آب و هواي متنوع داشته و خصوصيات مادري خوب ، راندمان غذايي بالا و توليد لاشه مناسب نيز از صفات ديگر آن است. موهاي سياه برانگوس راست ، کوتاه است . سر ، متوسط و پيشاني و پوزه پهن است . گاوها بدون کوهان اند. کيفيت گوشت از نظر ميزان چربي درون ماهيچه ايي همانند آنگوس است. گوساله ها به آساني زاده مي شوند و بنابراين گاوهاي نر برانگوس را مي توان براي نژاد آميزي با تليسه هاي نژاد هاي ديگر بکار برد. 13- درات ماستر (Drought master) اين نژاد در استراليا ايجاد شد که ترکيب %50 برهمن و %50 شورت هورن دارد. داراي کوهاني کوچک و رنگ قرمز بوده و گاوها ممکن است شاخدار يا بي شاخ باشند. اين گاو در شرايط سخت مانند گرماي زياد و مراتع فقير رشد مناسب دارند و هنگامي که تغذيه آنها بهتر شود ، به سرعت واکنش مناسب نشان مي دهند. پايداري آنها نسبت به کنه زياد است و در نتيجه از بيماريهايي که بوسيله کنه منتقل مي شود کمتر آسيب مي بينند. 14- ماري گري (Murray Grey)[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/Murray2.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد نيز استراليا است و در منطقه اي واقع در دره رودخانه ماري بوجود آمده . در سال 1905 يک ماده گاو شورت هورن به رنگ ابرس که با يک گاو نر آنگوس جفتگيري کرده بود ، گوساله اي بدنيا آورد که رنگ آن خاکستري بود. اين نژاد بسيار مقاوم و آرام بوده و از نظر جنسي زود رس است. توليد لاشه هاي پرگوشت و کم چربي از ويژگيهايي است که باعث موفقيت اين نژاد شده است. در سال 1967 ، سه لاشه از استراليا به انگلستان فرستاده شد تا در مسابقه اي شرکت کنند. اين لاشه ها مقام اول تا سوم را بدست آوردند.
از ساير نژادها مي توان به سنپول(Senpol) ، پينزگاوور(Pinzgaur)،ردپول(Redpoll) ... اشاره کرد. [center:f6d1f4f858]نژادهاي گاو شيري[/center:f6d1f4f858]
1- اير شاير (Ayrshire)[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/ayrshire.jpg[/center:f6d1f4f858]
موطن اصلي اين نژاد از استان اير در اسکاتلند مي باشد که در طي قرن هجدهم توسعه يافته است. اير شاير به رنگ قرمز گيلاسي بوده و ديگر رنگهاي آن قهوه اي مايل به قرمز ، قهوه اي يا سفيد مي باشد. رنگ سفيد ممکن است مخلوط با قرمز يا قهوه اي باشد. رنگ مطلوب اين نژاد که توليد کنندگان آن ترجيح مي دهند. رنگ قرمز و سفيد متمايز شده و رنگ سياه يا راه راه سياه در زمينه خاکستري مي باشد. شاخهاي اير شاير داراي پيچش به سمت بالا و خارج مي باشد و طول شاخ متوسط و نوک آن تيز مي باشد. اير شاير داراي پستانهايي متعادل بوده که در يک خط راست قرار دارند و نوک پستانها اندازه متوسطي دارند. به دليل شرايط محيطي ( يعني کوه ، تپه هاي خشن ، هواي سرد و باران زياد) نژاد ايرشاير کاملاً مقاوم است. اندازه گاوها نسبتاً کوچک است. بنابراين گوساله هاي نر را نمي توان براي توليد گوشت پرورش داد. مگر اينکه گاوهاي ماده با گاو نر نژادهاي گوشتي ، نژاد آميزي شوند. مقدار شير توليدي اينگونه گاوها نسبت به اندازه آنها خوب است و مي توانند تا 4000 کيلوگرم شير با %4 چربي توليد کنند.گلبولهاي چربي ريز هستندو بنابراين به آساني در بالاي شير جمع مي شوند و از اين نظر شير اين نژاد براي توليد پنير بسيار مناسب است. به دليل کمبود علوفه و وجود مراتع نا مرغوب نژاد ايرشاير با گذشت زمان به نژادي تبديل شده که بيشترين قدرت استفاده از کمترين مقدار علوفه را دارد. براي پديد آوردن اين نژاد بيشتر بر شکل پستان تأکيد شده است. وزن ماده گاوها نزديک به 600 کيلو گرم مي باشد اما وزن گاوهاي نر ممکن است به 900کيلوگرم هم برسد. 2- براون سوئيس (Brown swiss) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brownswiss-web-1.jpg[/center:f6d1f4f858]منشاء اين نژاد از كشور سويس بوده و احتمالا" يكي از قديمي ترين نژادهاي شيري مي باشد . اين نژاد در آلپ توسعه يافته و عقيده بر اين است كه هيچ نژاد خارجي دراين توسعه نقش نداشته است . در كندوكاوهاي باستان شناسي در سويس ، اسكلت گاوهاي متعلق به 4 هزار سال پيش از ميلاد مسيح بدست آمده است كه همانند اسكلت گاوهاي براون امروزي است . در سويس گاوهاي براون در فصل بهار چراي خود را از دامنه كوههاي نزد آغاز كرده و به تدريج با نزديك شدن تابستان در دامنه هاي فرازمند
گاوهاي براون سوئيس براي اين منظور گاوهايي بوجود آمده اند که توليد شير آنها زياد ولي چربي آنها اندک است. امروزه از اين نژاد بيشتر بعنوان نژاد دو منظوره ( گوشت و شير) استفاده مي شود. توليد شير براون سوئيس براي يک نژاد دومنظوره خوب است و به طور ميانگين 4000کيلوگرم شير با چربي 8/3 درصد چربي توليد مي کند. توليد گوشت آن نيز خوب است. به گونه ايي که افزايش وزن روزانه برابر يک کيلوگرم براي گاوهاي نرو گاوهاي نر اخته ياد شده است. رنگ گاوها قهوه اي باز ( روشن) تا قهوه اي تيره ، متغير است و موهاي پيرامون پوزه ، درون گوش و پايين ساق ها معمولاً کم رنگتر است. شاخها بيشتر سفيد ، انتهاي آنها سياه و اندازه آنها کوچک تا متوسط است. سر گاوهاي براون سوئيس عريض و صورت آنها پهن است. براون سوئيس نژادي آرام بوده که به لجوج بودن شهرت يافته است. ميانگين وزن گاو ماده، نزديک به 600 کيلوگرم است و در گاو نر به 1000کيلوگرم مي رسد. 3- گرنزي(Guernsey) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/guernsey.jpg[/center:f6d1f4f858]موطن اين نژاد از جزيره گرنزي در انگلستان است. رنگ حنايي باعلامتهاي سفيد رنگ روي بدن ، پوست زرد رنگ و پوزه نخودي رنگ از مشخصات اين نژاد مي باشد. شاخهاي گرنزي به سمت بيرون انحنا داشته و رو به جلو مي باشد که طول آن متوسط و نوک آن باريک و تيز است . گاوهاي گرنزي اندکي بزرگتر از گاوهاي جرزي هستند، اما شکل ظاهري و ويژگيهاي شير آنها همانند جرزي است. درصد چربي شير گرنزي ، کمتر از نژاد جرزي است ، اما رنگ شير گرنزي زردتر است که ناشي از کاروتن بيشتر در شير آن است. گاوهاي گرنزي به دليل کوچک بودن اندام براي توليد گوشت مناسب نيستند. گاوهاي گرنزي اندکي ديرتر از گاوهاي جرزي بالغ مي شوند و قدرت چراي آنها هم به خوبي گاوهاي جرزي نيست رنگ بيشتر گاوهاي گرنزي زرد آهويي است که گاهي لکه هاي سفيدي نيز دارد. پوزه به رنگ زرد کرمي ، سم ها زرد کاهي و انتهاي دم سفيد است. گاوهاي گرنزي در انگلستان نزديک به 3600 کيلوگرم شير با 6/4 درصد چربي توليد مي کنند. ...................4- هلشتاين(holstein).............[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/holstain.breed%20of%20cow.jpg[/center:f6d1f4f858]مركز پرورش اين نژاد استان فريسلند واقع در شمال هلند بوده و از جمله پرشير ترين نژادهاي دنيا به شمار مي آيد.
رنگ اين نژاد بصورت ابلق سياه و سفيد بوده و كليه خصوصيات شيرواري را دارا مي باشد و ميزان توليد سالانه شير آن در سال 1999 در حدود 10 تن اندازه گيري شده است.
گاوهاي تاپ اين نژاد تا 30 تن توليد در سال را داشته اند. مقدار چربي شير در اين نژاد مورد توجه نبوده و مقدار چربي شير آنها در حدود 4/3 تا 2/4 درصد متغير است .
در صد پروتئين شير اين نژاد در حدود 11/3 درصد گزارش شده اشت.
قد اين گاو 35/1 تا 45/1 متر بوده و وزن گاوها به 700 الي 750 كيلوگر مي رسد.
اين گاو داراي سري ظريف، سينه اي فراخ و شاخي كوچك و پستانهايي شكيل و پررشد مي باشد. اين نژاد هر چند بومي كشور هلند است ولي در تمام كشورهاي جهان به خوبي پرورش يافته و امروزه پر تعداد ترين گاو د ر جهان مي باشد.اصيل ترين گاوهاي هلشتاين رنگ پوستشان از مفصل مچ ( كارپ ) به پايين ، كاملاً سفيد مي باشد كه اين مورد ساده ترين روش براي تعيين اصالت گاوهاي هلشتاين است، البته ميزان توليد شير و توليد مناسب تحت تاثير اين ويژگي نمي باشد و اين ويژگي از اهميت چنداني برخوردار نيست.
وزن تولد اين نژاد حدود 42 كيلوگرم است كه هنگام بلوغ نرهاي آن تا حدود يك تن وزن را دارا مي باشند.
شاخه : مهره داران
رده: پستانداران
راسته: سم داران
خانواده: Bovidea
زير خانواده: Bovinae
جنس: Bos
مهمترين گونه هايي که در اين جنس ديده مي شوند عبارتند از:
1- Bos taurus : گاوهاي اهلي اروپا که بدون کوهان هستند.
2- Bos indicus : گاوهاي کوهان دار هندوستان معروف به زيبو
3- Bos grunniens : گاو ميش اهلي تبت موسوم به ياک
4- Bos bison : گاوميش وحشي آمريکاي شمالي موسوم به باسيون آمريکايي
5- Bos bublus : گاوميش اهلي هندوستان
گفته مي شود که همه گاوهاي شيري و حتي گوشتي از گاو وحشي اوراک يا Bos taurus بوجود آمده اند. گاوهاي زيبو به حالت وحشي شناسايي نشده اند ولي گفته مي شود که از Bos namadicus بوجود آمده اند. اين گاو در شمال بلوچستان اهلي شده و در آسيا و آفريقا گسترش يافتند. احتمال مي رود که بين اوراک و زيبو آميزش انجام شده باشد. زيرا نژادهاي زيادي وجود دارند که کوهان آنها از زيبوي اصلي کوچکتر است. از نقطه نظر نوع استفاده گاوها را به نژادهاي شيري ، گوشتي و دو يا چند منظوره تقسيم بندي مي کنند.
تقسيم بندي نژادهاي گاو از نظر نوع توليد: [center:f6d1f4f858]
نژادهاي گوشتي[/center:f6d1f4f858]
1- آنگوس (Angus) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/anguse.jpg[/center:f6d1f4f858]
نام اهلي اين نژاد آبردين آنگوس (Aberdeen Angus) و منشاء آن اسکاتلند است. گاوهاي آنگوس به رنگ سياه مي باشند. پوشش مويي بدن آنها نرم بوده و بدون شاخ هستند. اين نژاد داراي بدني تنومند بودن و از نظر پرواربندي مناسب مي باشد. اين گاوها بسيار مقاوم بوده و به آساني به شرايط گوناگون خو مي کنند. از اين رو براي بهبود گوشت در بيشتر نقاط جهان ، براي آميزش با گاوهاي بومي برگزيده شده اند. چون بي شاخي صفتي غالب است گوساله هاي نسل اول بدون شاخ خواهند بود که از نظر آسان کارکردن ، زخم نکردن پوست و زيان نرساندن به گوشت داراي اهميت است. تعدادي از اين نژادها حامل ژن مغلوب بوده و در بعضي مواقع گوساله قرمز رنگ از والدين سياه رنگ به دنيا مي آيند. گوساله معمولاً به آساني و بدون نياز به کمک زاده مي شوند و به همين دليل است که در بسياري از تليسه هاي گاوهاي شيري را با گاوهاي نر اين نژاد جفتگيري مي دهند.
2- آنگوس قرمز (Red Angus)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/red%20anguse.jpg[/center:f6d1f4f858]گله هاي اين نژاد حاصل تلاقي گاوهاي قرمز اصلاح شده با گاوهاي قرمز حاصل از آنگوس سياه مي باشند. فرزندان حاصل از تلاقي هاي آنگوس قرمز هميشه قرمز رنگ مي باشند . در حاليکه ژن قرمز مغلوب مي باشد.اين نژاد به غير از رنگ از ساير جهات شبيه آنگوس سياه است آنگوس قرمز آب و هواي گرم را نسبت به آنگوس سياه بيشتر و بهتر تحمل مي کند.
3- شارولي (Sharolais) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/charolais.jpg[/center:f6d1f4f858]
يکي از قديمي ترين نژادهاي گاوهاي گوشتي فرانسوي است. اين نژاد در منطقه شاروله در مرکز فرانسه توسعه يافته است. اگرچه در آغاز، نژادي دو کاره ( کار و گوشت) بوده، اما به دليل نبود نياز به گاو براي انجام کار و با پيشرفت تکنولوژي به نژادهاي گوشتي تبديل شده است. گله هاي شارولي در آمريکا ، کانادا ، جزاير باهاما، انگلستان، ايرلند ، ژاپن و فرانسه وجود دارد. گاو شارولي سفيد متمايل به کرم بوده و پوستي صورتي رنگ دارد. گاو نر بالغ وزني برابر 907 تا 1134 کيلوگرم و گاو ماده بالغ نيز وزني برابر 680 تا 816 کيلو گرم دارد. به طور معمول شاخدار بوده و شاخها سفيد رنگ ، باريک و نوک تيز مي باشد. بعضاً شارولي بدون شاخ نيز مشاهده مي شود. کيفيت لاشه آن بسيار عالي بوده و به دليل نداشتن چربي زير پوست ، مي توان بدون افزايش چربي روي لاشه آن را تا وزنهاي زياد پروار کرد. ميزان چربي درون ماهيچه اي لاشه زياد است . اين نژاد سازگاري خوبي با اکثر مناطق دارد و در برنامه هاي تلاقي نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.
4- چيانينا يا کيانينا (Chianina)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/chianina.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد ، دره کيانينا در ايتاليا مي باشد و يکي از قديمي ترين ن*ژادهاي گاو در ايتاليا و احتمالاً يکي از قديمي ترين نژادها در جهان بوده و قبل از زمان امپراتوري رم وجود داشته است. بلندي قد گاو نر چيانينا به 8/1 متر مي رسد و وزني بالغ بر 1814 کيلوگرم دارد. بلندي قد گاو ماده نيز به 5/1 متر و وزن آن به 1088 کيلوگرم مي رسد. اين نژاد داراي موههاي کوتاه و نرم و به رنگ سفيد است. گوساله هاي خالص در زمان تولد به رنگ قهوه ايي سوخته هستند اما در 4-3 ماهگي سفيد رنگ مي شوند. انتهاي دم ، مژه ها و سم ها سياهرنگ ، سر مستقيم و صورت دراز است. در دامهاي جوان شاخها سياه هستند ولي در 2 سالگي زرد رنگ مي شوند. مهمترين ويژگي اين نژادها همانطور که ذکر شد اندازه بسيار بزرگ آن است. چيانينا به دليل شيوه کاربرد آن در دراز مدت به نژاد کاري تبديل شده است. حيواني است با دست و پا و سم بسيار نيرومند که مي تواند مسافت زيادي را به راحتي طي کرده و با سرعت کار کند. مقاومت اين نژاد در برابر گرما و بيماري بسيار زياد بوده و مي تواند در نواحي گرم و هم معتدل زندگي کند. در ايتاليا اين نژاد از حالت دو منظوره بودن ( گوشت و کار) خارج شده و به نژاد گوشتي تبديل مي شود. کيفيت لاشه آن بسيار خوب است و حتي در وزنهاي بسيار بالا نيز چربي گوشت آن اندک است. 5- گالوواي (Galloway)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/galloway.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين گاوها براي سده هاي پياپي در جنوب غربي اسکاتلند ديده مي شوند. گفته مي شود اين نژاد هرگز با نژادهاي ديگر آميخته نشده و بنابراين کهن ترين نژاد گوشتي بريتانيا است. اين گاوها بسيار مقاوم بوده و سرما ، باد و باران و برف را بخوبي پذيرا هستند. داراي پوستي کلفت و موهاي دراز و پر پشت هستند.که آنها را حفاظت مي کنند. قابليت چراي آن بسيار خوب است و مراتعي که براي ساير نژادها مناسب نيستند براي اين گاوها بسنده است. گاوها بيشتر سياهرنگ هستند. يک سويه از اين نژاد نواري سفيد پيرامون کمر دارد و به Belted Galloway معروف است. به طور طبيعي اين گاو بدون شاخ است. 6- هرفورد (Herford) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/-herford.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ هرفورد از بخش هرفورد در انگلستان مي باشد. اين نژاد داراي صورت سفيد و بدني قرمز رنگ بوده و شکم ، پاها و دم افشان نيز سفيدرنگ مي باشد. هرفورد نژادي شاخدار و دست آموز بوده و کار کردن با آن راحت مي باشد. همچنين توليد گوساله اين نژاد تحت شرايط سخت از ساير نژادها بيشتر است. وزن هرفورد نر در حدود 834 کيلوگرم و وزن هرفورد ماده 544 کيلوگرم است. گاوهايي مقاوم با توان چراي بسيار مناسب هستند و به آساني مي توان آنها را در مراتع پروار کرد. هرفورد بدون شاخ نيز وجود دارد که منشأ آن از آيواي آمريکاست و به غير از شاخداري و بدون شاخي ، ساير خصوصياتي شبيه هرفورد شاخدار دارد.
7- ليموزين(Limousin)
[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/limousin.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد استان ليموزين در غرب فرانسه است. خاک اين ناحيه فقير بوده و به دليل شرايط بسيار سخت محيطي گاوهاي اين ناحيه بسيار مقاوم هستند. در سراسر سال مي توان گاوها را در هواي آزاد نگهداري کرد. گاوها توان تحمل هواي بسيار گرم تا بسيار سرد را دارند. ليموزين در آغاز نژادي دو منظوره براي کار و گوشت بوده اما بعدها ويژگي هاي گوشتي آن مورد تأکيد قرار گرفت. رنگ اين گاوها زرد مايل به قهوه اي ، سر آنها کوتاه و پيشاني و پوزه آنها پهن است. شاخها ، کوتاه و متوسط و به رنگ زرد طلايي ( بلوند) هستند که به سوي جلو رشد مي کنند. گردن کوتاه و شانه ها صاف است. قفسه سينه گسترده ، دنده ها برجسته و کپل بزرگ است. پاها نسبتاً کوتاه و با وجود استخوان بندي ظريف بسيار نيرومند است. 8- ماين آنجو(Main – Anjou) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/Anjou-main.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد کشور فرانسه مي باشد.ماين آنجوحاصل تلاقي شورت هورن نر انگليسي و مانسل ماده فرانسوي است. اصالتاً اين نژاد حيوان کاري است و در اثر اصلاح نژاد براي صفات توليد شير و گوشت توسعه يافته است. ماين آنجو امروزه به عنوان يک توليد کننده عالي گوشت در نظر گرفته مي شود. رنگ آن قرمز تيره و سفيد مي باشد و داراي رنگدانه هاي روشني بر روي پوست خود هستند. اين نژاد داراي شاخ با اندازه متوسط مي باشد که به سمت جلو پيچش دارد و حيواني آرام بوده و به راحتي دست آموز مي گردد.
9- شورت هورن و شورت هورن بدون شاخ (Short horn and polled short horn) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/short%20horn.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد از شمال انگلستان است و گاوهاي شورت هورن به رنگ قرمز و سفيد و يا ابرش ديده مي شوند. شاخ اين گاوها کوتاه است. در گاوهاي نر، خمش شاخ به سمت جلو و در گاوهاي ماده به سوي جلو و درون است. گاو نر بالغ وزني معادل 1088 کيلوگرم و ماده آن 680کيلوگرم دارد. شورت هورن توانايي سازگاري با شرايط آب و هواي مختلف را دارد. از اين نژاد در تلاقي بسيار استفاده مي شود و داراي خصوصيات مادري خوب و توانايي شيردهي عالي مي باشدو شورت هورن لاشه مناسب و مطلوب توليد مي کند. اگرچه اين نژاد زماني يکي از نژادهاي بسيار مشهور جهان و از نظر تعداد بسيار زياد بوده ، اما اکنون در نتيجه رقابت با گاوهاي شيري و گوشتي خالص تعداد آنها بسيار اندک است. گونه ايي از آن در استراليا بوجود آمده که به نام شورت هورن ايلاوارا معروف است. 10- سيمنتال (Simmental) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/simental.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد از دره سيمن در کشور سوئيس است و به همه کشورهاي مجاور يافته است. حدود نيمي از گاوهاي کشور سوئيس از اين نژاد بوده و يکي از مشهورترين نژادها در اروپا مي باشد. در فرانسه به نام Pie Rouge و در آلمان به نام Fleckvieh ناميده مي شود.تخمين زده مي شود که هم اکنون بيش از 35 ميليون رأس از اين نژاد در اروپا موجود باشد. گاو سيمنتال ، داراي صورتي روشن و بدني با لکه هايي به رنگ قرمز مي باشد و شاخه هايي با اندازه متوسط دارد. اين حيوان بدني بزرگ داشته ، وزن گاو نر بالغ 1043 تا 1179 کيلوگرم و وزن ماده بالغ آن 658 تا 816 کيلوگرم است. اين نژاد در هردوره شيردهي 4082 کيلوگرم شير با %4 چربي توليد مي نمايد. 11- براهمن (Brahman) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brahman.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين نژاد در جنوب غربي ايالات متحده آمريکا توسعه يافته است و منشأ اصلي آن از کشور هند است و از گاو Bos indicus بوجود آمده است. Bos indicus داراي کوهان بوده که اغلب به نام زبو معروف هستند. گوشت خوب و بلوغ زودرس از صفات اين نژاد مي باشد و همچنين در تلاقي ها از آن استفاده مي شود و نتايج هيبريد آنها به وجود آوردن گاوهاي گوشتي خوبي بوده است. رنگ برهمن خاکستري روشن يا قرمز و تقريباً سياه مي باشد ولي غالباً به رنگ خاکستري روشن تا خاکستري نيمه روشن ديده مي شوندو علاوه بر کوهان ، پوستي شل و افتاده و به زير گلو و گوشها آويزان دارند. موي بدن گاوهاي برهمن کوتاه ، پر پشت و براق است. سر گاوهاي برهمن دراز شاخهاي آنها کوتاه است. کوهان در اين گاوها کاملاً مشخص است. گاوهاي برهمن تا سن 5 الي 6 سالگي نيز به رشد خود ادامه مي دهند. پايداري آنها در برابر گرماي زياد محيطي و بيماريها از ويژگيهايي است که موفقيت اين نژاد در نواحي گرم را سبب شده است. برهمن از نظر توليد گوشت در نواحي گرم و مرطوب نقش مهمي دارد و اکنون در بيش از 60 کشور جهان ديده مي شود. 12- برانگوس(Brangus) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brangus-web-1.jpg[/center:f6d1f4f858]
اين نژاد از تلاقي گاوهاي برهما و آنگوس بوجود آمده است و اولين تلاقي در سوئيزياناي آمريکا صورت گرفته است. برانگوس به رنگ سياه و بدون شاخ مي باشد. اين نژاد سازگاري خوبي با آب و هواي متنوع داشته و خصوصيات مادري خوب ، راندمان غذايي بالا و توليد لاشه مناسب نيز از صفات ديگر آن است. موهاي سياه برانگوس راست ، کوتاه است . سر ، متوسط و پيشاني و پوزه پهن است . گاوها بدون کوهان اند. کيفيت گوشت از نظر ميزان چربي درون ماهيچه ايي همانند آنگوس است. گوساله ها به آساني زاده مي شوند و بنابراين گاوهاي نر برانگوس را مي توان براي نژاد آميزي با تليسه هاي نژاد هاي ديگر بکار برد. 13- درات ماستر (Drought master) اين نژاد در استراليا ايجاد شد که ترکيب %50 برهمن و %50 شورت هورن دارد. داراي کوهاني کوچک و رنگ قرمز بوده و گاوها ممکن است شاخدار يا بي شاخ باشند. اين گاو در شرايط سخت مانند گرماي زياد و مراتع فقير رشد مناسب دارند و هنگامي که تغذيه آنها بهتر شود ، به سرعت واکنش مناسب نشان مي دهند. پايداري آنها نسبت به کنه زياد است و در نتيجه از بيماريهايي که بوسيله کنه منتقل مي شود کمتر آسيب مي بينند. 14- ماري گري (Murray Grey)[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/Murray2.jpg[/center:f6d1f4f858]
منشأ اين نژاد نيز استراليا است و در منطقه اي واقع در دره رودخانه ماري بوجود آمده . در سال 1905 يک ماده گاو شورت هورن به رنگ ابرس که با يک گاو نر آنگوس جفتگيري کرده بود ، گوساله اي بدنيا آورد که رنگ آن خاکستري بود. اين نژاد بسيار مقاوم و آرام بوده و از نظر جنسي زود رس است. توليد لاشه هاي پرگوشت و کم چربي از ويژگيهايي است که باعث موفقيت اين نژاد شده است. در سال 1967 ، سه لاشه از استراليا به انگلستان فرستاده شد تا در مسابقه اي شرکت کنند. اين لاشه ها مقام اول تا سوم را بدست آوردند.
از ساير نژادها مي توان به سنپول(Senpol) ، پينزگاوور(Pinzgaur)،ردپول(Redpoll) ... اشاره کرد. [center:f6d1f4f858]نژادهاي گاو شيري[/center:f6d1f4f858]
1- اير شاير (Ayrshire)[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/ayrshire.jpg[/center:f6d1f4f858]
موطن اصلي اين نژاد از استان اير در اسکاتلند مي باشد که در طي قرن هجدهم توسعه يافته است. اير شاير به رنگ قرمز گيلاسي بوده و ديگر رنگهاي آن قهوه اي مايل به قرمز ، قهوه اي يا سفيد مي باشد. رنگ سفيد ممکن است مخلوط با قرمز يا قهوه اي باشد. رنگ مطلوب اين نژاد که توليد کنندگان آن ترجيح مي دهند. رنگ قرمز و سفيد متمايز شده و رنگ سياه يا راه راه سياه در زمينه خاکستري مي باشد. شاخهاي اير شاير داراي پيچش به سمت بالا و خارج مي باشد و طول شاخ متوسط و نوک آن تيز مي باشد. اير شاير داراي پستانهايي متعادل بوده که در يک خط راست قرار دارند و نوک پستانها اندازه متوسطي دارند. به دليل شرايط محيطي ( يعني کوه ، تپه هاي خشن ، هواي سرد و باران زياد) نژاد ايرشاير کاملاً مقاوم است. اندازه گاوها نسبتاً کوچک است. بنابراين گوساله هاي نر را نمي توان براي توليد گوشت پرورش داد. مگر اينکه گاوهاي ماده با گاو نر نژادهاي گوشتي ، نژاد آميزي شوند. مقدار شير توليدي اينگونه گاوها نسبت به اندازه آنها خوب است و مي توانند تا 4000 کيلوگرم شير با %4 چربي توليد کنند.گلبولهاي چربي ريز هستندو بنابراين به آساني در بالاي شير جمع مي شوند و از اين نظر شير اين نژاد براي توليد پنير بسيار مناسب است. به دليل کمبود علوفه و وجود مراتع نا مرغوب نژاد ايرشاير با گذشت زمان به نژادي تبديل شده که بيشترين قدرت استفاده از کمترين مقدار علوفه را دارد. براي پديد آوردن اين نژاد بيشتر بر شکل پستان تأکيد شده است. وزن ماده گاوها نزديک به 600 کيلو گرم مي باشد اما وزن گاوهاي نر ممکن است به 900کيلوگرم هم برسد. 2- براون سوئيس (Brown swiss) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/brownswiss-web-1.jpg[/center:f6d1f4f858]منشاء اين نژاد از كشور سويس بوده و احتمالا" يكي از قديمي ترين نژادهاي شيري مي باشد . اين نژاد در آلپ توسعه يافته و عقيده بر اين است كه هيچ نژاد خارجي دراين توسعه نقش نداشته است . در كندوكاوهاي باستان شناسي در سويس ، اسكلت گاوهاي متعلق به 4 هزار سال پيش از ميلاد مسيح بدست آمده است كه همانند اسكلت گاوهاي براون امروزي است . در سويس گاوهاي براون در فصل بهار چراي خود را از دامنه كوههاي نزد آغاز كرده و به تدريج با نزديك شدن تابستان در دامنه هاي فرازمند
گاوهاي براون سوئيس براي اين منظور گاوهايي بوجود آمده اند که توليد شير آنها زياد ولي چربي آنها اندک است. امروزه از اين نژاد بيشتر بعنوان نژاد دو منظوره ( گوشت و شير) استفاده مي شود. توليد شير براون سوئيس براي يک نژاد دومنظوره خوب است و به طور ميانگين 4000کيلوگرم شير با چربي 8/3 درصد چربي توليد مي کند. توليد گوشت آن نيز خوب است. به گونه ايي که افزايش وزن روزانه برابر يک کيلوگرم براي گاوهاي نرو گاوهاي نر اخته ياد شده است. رنگ گاوها قهوه اي باز ( روشن) تا قهوه اي تيره ، متغير است و موهاي پيرامون پوزه ، درون گوش و پايين ساق ها معمولاً کم رنگتر است. شاخها بيشتر سفيد ، انتهاي آنها سياه و اندازه آنها کوچک تا متوسط است. سر گاوهاي براون سوئيس عريض و صورت آنها پهن است. براون سوئيس نژادي آرام بوده که به لجوج بودن شهرت يافته است. ميانگين وزن گاو ماده، نزديک به 600 کيلوگرم است و در گاو نر به 1000کيلوگرم مي رسد. 3- گرنزي(Guernsey) [center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/guernsey.jpg[/center:f6d1f4f858]موطن اين نژاد از جزيره گرنزي در انگلستان است. رنگ حنايي باعلامتهاي سفيد رنگ روي بدن ، پوست زرد رنگ و پوزه نخودي رنگ از مشخصات اين نژاد مي باشد. شاخهاي گرنزي به سمت بيرون انحنا داشته و رو به جلو مي باشد که طول آن متوسط و نوک آن باريک و تيز است . گاوهاي گرنزي اندکي بزرگتر از گاوهاي جرزي هستند، اما شکل ظاهري و ويژگيهاي شير آنها همانند جرزي است. درصد چربي شير گرنزي ، کمتر از نژاد جرزي است ، اما رنگ شير گرنزي زردتر است که ناشي از کاروتن بيشتر در شير آن است. گاوهاي گرنزي به دليل کوچک بودن اندام براي توليد گوشت مناسب نيستند. گاوهاي گرنزي اندکي ديرتر از گاوهاي جرزي بالغ مي شوند و قدرت چراي آنها هم به خوبي گاوهاي جرزي نيست رنگ بيشتر گاوهاي گرنزي زرد آهويي است که گاهي لکه هاي سفيدي نيز دارد. پوزه به رنگ زرد کرمي ، سم ها زرد کاهي و انتهاي دم سفيد است. گاوهاي گرنزي در انگلستان نزديک به 3600 کيلوگرم شير با 6/4 درصد چربي توليد مي کنند. ...................4- هلشتاين(holstein).............[center:f6d1f4f858]http://www.farmiran.ir/res/pages/holstain.breed%20of%20cow.jpg[/center:f6d1f4f858]مركز پرورش اين نژاد استان فريسلند واقع در شمال هلند بوده و از جمله پرشير ترين نژادهاي دنيا به شمار مي آيد.
رنگ اين نژاد بصورت ابلق سياه و سفيد بوده و كليه خصوصيات شيرواري را دارا مي باشد و ميزان توليد سالانه شير آن در سال 1999 در حدود 10 تن اندازه گيري شده است.
گاوهاي تاپ اين نژاد تا 30 تن توليد در سال را داشته اند. مقدار چربي شير در اين نژاد مورد توجه نبوده و مقدار چربي شير آنها در حدود 4/3 تا 2/4 درصد متغير است .
در صد پروتئين شير اين نژاد در حدود 11/3 درصد گزارش شده اشت.
قد اين گاو 35/1 تا 45/1 متر بوده و وزن گاوها به 700 الي 750 كيلوگر مي رسد.
اين گاو داراي سري ظريف، سينه اي فراخ و شاخي كوچك و پستانهايي شكيل و پررشد مي باشد. اين نژاد هر چند بومي كشور هلند است ولي در تمام كشورهاي جهان به خوبي پرورش يافته و امروزه پر تعداد ترين گاو د ر جهان مي باشد.اصيل ترين گاوهاي هلشتاين رنگ پوستشان از مفصل مچ ( كارپ ) به پايين ، كاملاً سفيد مي باشد كه اين مورد ساده ترين روش براي تعيين اصالت گاوهاي هلشتاين است، البته ميزان توليد شير و توليد مناسب تحت تاثير اين ويژگي نمي باشد و اين ويژگي از اهميت چنداني برخوردار نيست.
وزن تولد اين نژاد حدود 42 كيلوگرم است كه هنگام بلوغ نرهاي آن تا حدود يك تن وزن را دارا مي باشند.