Dr.Shayan
05-08-2010, 05:17 PM
دوره خشكي :
در ماههاي آخر آبستني به دليل رشد جنين و با خاطر اينكه بدن مادر بتواند هم نياز منديهاي غذايي جنين درحال رشد را تأمين كند و هم لطمه اي به توليد شير در دورة بعدي دام وارد نشود ، اقدام به قطع شير دوشي گاو مي نمايند . اين عمل كه طول آن در حدود 8 – 6 هفته بوده و خشك نمودن گاو ناميده مي شود ، موجب افزايش توليد شير در دوره هاي بعدي مي گردد. در صورتي كه ماده گاو خشك نشود ، يعني تا هنگام زايش ، شير توليد كند ،*ميزان شير دوره بعدي آن كاهش مي يابد ، از طرفي جنين در اثر سوء تغذيه ضعيف به دنيا مي آيد و دچار نارساييهاي ناشي از كمبود مواد غذايي مي شود . ..
رشد جنين و اعضاء توليد مثل :
مدت بارداري گاو به طور متوسط 285 روز به طول مي انجامد . در اين مدت به وزن رحم و محتواي آن حدود 75 تا 80 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم مربوط به جنين و بقيه مربوط به رحم ، مايع جنين و جفت مي باشد .
در ضمن قسمت عمده افزايش وزن در آخرين ثلث بارداري با وجود مي آيد و به همين دليل بايد تغذيه اضافي صورت گيرد . البته رحم وجنين به طور يكنواخت تكامل نمي يابند . در دوثلث اول بارداري بيشتر رحم و جفت تكامل پيدا مي كنند ، در حالي كه رشد جنين در اين مدت بسيار ناچيز است . جنين در شش ماه اول بارداري تنها 10 % وزن نهايي خود را دارد . درحالي كه رحم ، جفت و مايع جنين 30 % وزن نهايي خود را به دست مي آورند . وزن جنين در ثلث آخر دورة بارداري به حداكثر مي رسد و در شش هفته آخر بارداري بيش از 65 %*وزن نهايي خود را به دست مي آورد .
بافت جنيني بيشتر از پروتئين تشكيل شده اند . ابتدا قسمت عمده جنين از آب تشكيل شده و تنها 8 % آن پروتئين است ، ولي بعداً ميزان پروتئين تا زمان تولد افزايش به دو برابر افزايش مي يابد . به همين نسبت ،*مقدار چربي و مواد معدني نيز افزايش مي يابد و از مقدار آب كاسته مي شود . تغييرات مذكور در اين مرحله رشد به نام خشكيدگي فيزيولوژيكي موسوم است . در ثلث آخر بارداري ، ميزان ذخيره پروتئين در جنين شدت مي يابد .
[center:c6ae421077]ماههاي آبستني [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]مقدارپروتئين به گرم [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]3- 4 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]9/5 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]4- 5 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077] 3/20 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]5 – 6[/center:c6ae421077][center:c6ae421077]7/35 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]6 – 7 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]1/40 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]ماه هشتم [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]6/159 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]ماه نهم[/center:c6ae421077][center:c6ae421077] 6/310 [/center:c6ae421077]
..
آنا بوليسم بارداري
ذخيره مواد مغذي در بدن گاو و در طول دوره بارداري ، بيشتر از مقداري است كه براي رشد جنين و اعضاء توليد مثل ضروري است . اين ذخيره اضافي و مرحله دفع بعد از زايمان . شديداً به سطح تغذيه بستگي دارد . هر قدر ميزان ذخيره در طول دوره بارداري بيشتر باشد ، معمولاً بيلان منفي نمايان تر است . اهميت آنايوليسم بارداري در اين است كه علاوه بر رشد مطلوب جنين ، اعضاء توليد مثل و غدد شيري ، امكان ذخيره مواد مغذي براي شير دهي بعدي نيز فراهم مي شود . اين موضوع براي گاو هايي كه راندمان شير دهي انها بالا است حائز اهميت .
البته مواد مغذي ذخيره شده به صورت پروتئين و انرژي ، چنانچه براي توليد شير مصرف شوند ، هنگام تبديل به شير ، داراي ضايعات تبديلي نيز خواهد بود .
به همين دليل بهتر است كه متناسب با ميزان احتياج ،*مقداري مواد مغذي اضافي در اختيار حيوان گذاشته شود .
..
تغذيه گاوهاي شيري در دوره خشكي :
در طول 6 تا 8 هفته آخر بارداري ، وزن جنين و اعضاء توليد مثل به حداكثر مي رسد ، معدني شدن اسكلت جنين شدت مي ياد، غدد شيري تكامل تشكيل ذخاير براي دوره شير دهي بعدي فراهم مي شود . همچنين در طول بارداري مجموعه متابوليسم پايه و در اواخر بارداري ذخيره مواد نيز به نحو قابل توجهي افزايش مي بابد و در نتيجه حجم خون زياد و ضربان قلب تند مي شود . اين گونه تحولات و توقعات توليد مثل ،*الزام آور مي سازد كه به تأمين مواد مغذي لازم در دو ماه آخر بارداري توجه شود .
به وسيلة آزمايشات متعدد به اثبات رسيده كه تغذيه فشرده در اثناي بارداري ،*تاثير چندان زيادي بر راندمان شير دهي ندارد ،*شايد اين قضاوت در مورد تليسه هايي كه براي اولين دفعه باردار مي شوند ،*طوري ديگر باشد ؛ زيرا در اين جا غالباً احتياج زيادي كه براي رشد حيوان مادر و همچنين براي تكامل غدد شيري است ، كاملاً مراعات نمي شود و در نتيجه كمبود تغذيه در اين زمان بر شير دهي بعدي تأثير خواهد گذاشت ، در اثر تغذيه شديد و تأمين مواد مغذي كافي در طول 8 هفته آخر بارداري ، وزن بدن حيوان مادر افزايش مي يابد ، حتي چنانچه راندمان شيردهي كمتر تحت تأثير قرا گيرد ، ميزان چربي شير مي تواند به وسيله ازدياد مصرف كنسانتره ، در آغاز شير دهي افزايش يابد
احتياجات مواد مغذي گاوهاي خشك :
احتياجات گاوهاي شيرده در دوره خشكي به پروتئين و انرژي ، شامل احتياجات نگه داري حيوان مادر و مواد مغذي لازم براي جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري است . چون سرعت رشد جنين و اعضاء توليد مثل در طول بارداري متفاوت است ، لذا احتياجات مواد مغذي گاو نيز مداوماً در حال تغيير مي باشد .
در طول دو ثلث اول بارداري ،*احتياج مواد مغذي جنين قابل توجه نيست ،*بنابر اين در طول اين مدت تغذيه بر اساس راندمان شير دهي صورت مي گيرد . البته چنانچه در ماههاي اول بارداري تأمين ويتامين A با كمبود مواجه باشد ،*ممكن است رشد جنين دچار اختلال شود . اما در دوماه آخر بارداري كه رشد جنين تشديد مي شود ، احتياج پروتئين و انرژي نيز به طور محسوس افزايش مي يابد . ..
1- پروتئين : نظر به اينكه براي رشد جنين ، مقدار زيادي پروتئين مصرف مي شود . لذا در چارچوب تأمين مواد مغذي ، عرصه پروتئين در درجه اول اهميت قراردارد .
احتياج پروتئين را مي توان از طريق ذخيره ازت در جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري محاسبه كرد . كارائي پروتئين قابل هضم براي رشد جنين را مي توان در حد 40 % برآورد كرد .
در اثر اضافه شدن مداوم وزن جنين ، ميزان ذخيره ازت و در نتيجه احتياجات پروتئين به شدت افزايش مي يابد ، با وجود اينكه احتياجات پروتئين در طول دوره بارداري مرتباً تغيير مي كند و امكان تغيير جيره در هر هفته فراهم نيست ،*لذا به خاطر سادگي فقط دو بخش زماني نسبتاً طولاني در نظر گرفته شده است . بدين دليل بايد در عمل ، احتياج پروتئين گاوهاي شيرده در دوره خشكي ، حداقل براي دو بخش زماني در نظر گرفته شود . ..
2- انرژي :
انرژي مورد نياز گاوباردار ، از دو قسمت تشكيل شده ،يكي احتياج جنين و اعضاء توليد مثل و ديگري احتياج نگه داري .البته قبل از هر چيز ، بايد به اين نكته توجه داشت كه در اواخر بارداري ، متابوليسم پايه گاو افزايش مي يابد .
اين امر كمتر مربوط به دفع انرژي حرارتي به وسيله جنين مي باشد ،*بلكه بيشتر مربوط به شدت گرفتن متابوليسم پايه بافت هاي حيوان مادر است كه در اثر تغيير متابوليسم هورموني در جريان پيشرفت بارداري ايجاد مي شود .
علاوه بر تشديد متابوليسم پايه ، مصرف انرژي روزانه گاو به وسيله ذخيره انرژي در بافتهاي جنين تعيين مي شود . مصرف انرژي در جنين در درجه اول به صورت ذخيره پروتئين است . در آخرين ماه بارداري ، حدود 85 % از مجموع انرژي به صورت پروتئين ذخيره مي شود .
مصرف روزانه انرژي براي جنين و رحم در شش هفته آخر بارداري بين 2 تا 5/4 مگا ژول قرار دارد . بنابر اين غذاي مور مصرف بايد داراي مقدار زيادي انرژي باشد ، يعني در شش هفته آخر قبل از زايمان بايد براي جنين و اعضاء توليد مثل ، حدود 6 تا 5/13 مگا ژول انرژي مصرف كند ...
3- مواد معدني :
در تغذيه گاوهاي خشك ، رعايت اين نكته نيز حائز اهميت است كه در طول تمام مدت خشکي ، روزانه 150 گرم مواد معدني اضافي تغذيه شود ، اين امر نه تنها براي شدت كاني شدن اسكلت جنين در ثلث آخر بارداري ، بلكه براي آنابوليسم بارداري نيز ضروري است . ضمناً بدين وسيله امكان جبران مجدد كمبود هاي قبلي نيز فراهم مي شود . كمبود مواد معدني در اثناي بارداري بر سلامت حيوان مادر و قابليت باروري در دوره هاي بعدي تأثير خواهد گذاشت .در طول تغذيه زمستان بايد مواد معدني خوراكي و يتامين دارد مصرف شود . ..
كمبود ويتامين A :
در دوره بارداري موجب به دنيا آمدن گوساله هاي ضعيف مي شود . تأمين ويتامين A به مقدار كافي در طول بارداري نه تنها باعث ذخيره ويتامين A در گوساله مي شود بلكه باعث افزايش ميزان ويتامين A در شير آغوزي نيز مي شود .
علاوه بر ويتامين A بايد ويتامين هاي D و E نيز به مقدار كافي در مواد معدني خوراكي موجود باشد . ..
سيكل آبستني : به شش فاز تقسيم مي شود :
فاز اول : از زمان خشك كردن گاو تا 21 روز قبل از زايش طول مي كشد . اين دوره همچنين به عنوان دوره خشکي متداول نامبرده مي شود . اين گاوها بايد در يك گروه جداگانه قرار گيرند . يك برنامه غذايي متوازن شده براي گاو خشك ،*مي تواند در شيردهي بعدي باعث 1500 – 500 پوند افزايش در توليد شير گردد . بنابر اين فاز اول يادوره خشكي ، در حقيقت آغاز دوره شيردهي بعدي است . در طي اين فاز غده پستان گاو جمع مي شود .
اندازه و رشد گوساله افزايش پيدا كرده و اضافه وزن گاو ممكن است رخ دهد .
ميزان مصرف ماده خشك از 5/2 – 8/1 درصد وزن بدن گاو و ميزان غلات از 7 – 2 پوند در روز مي تواند تغيير كند . چنانچه گاوهاي لاغر يا جوان و در حال رشد ، تحت تنش محيطي ( هواي سرد ) و يا با علوفه كيفيت پايين تغذيه مي شوند ، در اين صورت كنسانتره بيشتري براي تغذيه لازم است .
..استراتژيهاي پيشنهادي جيره گاوهاي خشگ ( در فاز اول خشکي ) در ذيل عنوان شده است :
3 -12 درصد پروتئين خام
80 – 60 گرم كلسيم
40 – 30 گرم فسفر
مصرف نمك به يك اونس محدود گردد.
تغذيه ويتامين و مواد معدني كمياب حتماً در جيره گنجانده شود .
3/1 ماده خشگ جيره را از سيلاژ تأمين شود .
موازنه كلسيم به فسفر
فاز دوم :
فاز دوم ، به دوره دوم خشکي بر مي گردد كه 21 روز قبل از زايمان را در بر مي گيرد .
براي سازش محيط شكمبه و جلو گيري از اختلالات متابوليكي در دوره شير دهي ، اين دورة حساسي است افزايش سطح كنسانتره ميكروبهاي شكمبه رابه نوعي تغيير مي دهد كه مي توانند جيره هاي با انرژي بالا را تخمير نمايند و پاپيلهاي شكمبه را تحريك به طويل شدن مي كنند و سطح پاپيلها افزايش مي يابد . در طي اين دوره ،*مصرف ماده خشک شروع به افت مي نمايد در هنگام زايش ، مصرف ماده خشگ ممكن است 30 – 15 درصد زير مصرف ماده خشگ در فاز اول باشد . گوساله متولد نشده ، سريع رشدمي كند و نياز به مواد مغذي بيشتري دارد . كاهش وزن بدن شروع شده و به علت تجزيه چربي خطر ابتلاء به كتوزيس افزايش مي يابد . ممكن است ابتلاء به كبد چرب و افزايش سطح اسيد هاي چرب غير استريفيه اتفاق افتد . ..
استراتژيها ي مديريتي پيشنهادي در طي دوره دوم خشکي :
- افزايش كنسانتره به 8 – 5 پوند ماده خشک
- افزايش پروتئين خام به 16 – 15 در صد ، به شرط استفاده از منابع پروتئين غير قابل تجزيه درشكمبه
- تغذيه 10 – 6 پوند علوفه خشگ بلند در روز
- ازدادن نمك خودداري شود
- دادن هر گونه بافر را حذف كنيد .
- نمكهاي انيوني را براي جلوگيري از كلسيم پايين خون اضافه نماييد .
- نياسين را به ميزان 6 گرم در روز اضافه كنيد .
- بالانس جيره از نظر انرژي و پروتئين
- ميزان مادة خشگ جيره نبايد از 2 درصد وزن بدن تجاوز كند .
- از حدود 8 ماهگي آبستن به بعد روزانه 1 كيلو گرم كنسانتره در نظر گرفته مي شود و تا 5 كيلو گرم در زمان زايمان اضافه مي شود .
در ماههاي آخر آبستني به دليل رشد جنين و با خاطر اينكه بدن مادر بتواند هم نياز منديهاي غذايي جنين درحال رشد را تأمين كند و هم لطمه اي به توليد شير در دورة بعدي دام وارد نشود ، اقدام به قطع شير دوشي گاو مي نمايند . اين عمل كه طول آن در حدود 8 – 6 هفته بوده و خشك نمودن گاو ناميده مي شود ، موجب افزايش توليد شير در دوره هاي بعدي مي گردد. در صورتي كه ماده گاو خشك نشود ، يعني تا هنگام زايش ، شير توليد كند ،*ميزان شير دوره بعدي آن كاهش مي يابد ، از طرفي جنين در اثر سوء تغذيه ضعيف به دنيا مي آيد و دچار نارساييهاي ناشي از كمبود مواد غذايي مي شود . ..
رشد جنين و اعضاء توليد مثل :
مدت بارداري گاو به طور متوسط 285 روز به طول مي انجامد . در اين مدت به وزن رحم و محتواي آن حدود 75 تا 80 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم اضافه مي شود كه از آن 45 كيلو گرم مربوط به جنين و بقيه مربوط به رحم ، مايع جنين و جفت مي باشد .
در ضمن قسمت عمده افزايش وزن در آخرين ثلث بارداري با وجود مي آيد و به همين دليل بايد تغذيه اضافي صورت گيرد . البته رحم وجنين به طور يكنواخت تكامل نمي يابند . در دوثلث اول بارداري بيشتر رحم و جفت تكامل پيدا مي كنند ، در حالي كه رشد جنين در اين مدت بسيار ناچيز است . جنين در شش ماه اول بارداري تنها 10 % وزن نهايي خود را دارد . درحالي كه رحم ، جفت و مايع جنين 30 % وزن نهايي خود را به دست مي آورند . وزن جنين در ثلث آخر دورة بارداري به حداكثر مي رسد و در شش هفته آخر بارداري بيش از 65 %*وزن نهايي خود را به دست مي آورد .
بافت جنيني بيشتر از پروتئين تشكيل شده اند . ابتدا قسمت عمده جنين از آب تشكيل شده و تنها 8 % آن پروتئين است ، ولي بعداً ميزان پروتئين تا زمان تولد افزايش به دو برابر افزايش مي يابد . به همين نسبت ،*مقدار چربي و مواد معدني نيز افزايش مي يابد و از مقدار آب كاسته مي شود . تغييرات مذكور در اين مرحله رشد به نام خشكيدگي فيزيولوژيكي موسوم است . در ثلث آخر بارداري ، ميزان ذخيره پروتئين در جنين شدت مي يابد .
[center:c6ae421077]ماههاي آبستني [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]مقدارپروتئين به گرم [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]3- 4 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]9/5 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]4- 5 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077] 3/20 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]5 – 6[/center:c6ae421077][center:c6ae421077]7/35 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]6 – 7 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]1/40 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]ماه هشتم [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]6/159 [/center:c6ae421077][center:c6ae421077]ماه نهم[/center:c6ae421077][center:c6ae421077] 6/310 [/center:c6ae421077]
..
آنا بوليسم بارداري
ذخيره مواد مغذي در بدن گاو و در طول دوره بارداري ، بيشتر از مقداري است كه براي رشد جنين و اعضاء توليد مثل ضروري است . اين ذخيره اضافي و مرحله دفع بعد از زايمان . شديداً به سطح تغذيه بستگي دارد . هر قدر ميزان ذخيره در طول دوره بارداري بيشتر باشد ، معمولاً بيلان منفي نمايان تر است . اهميت آنايوليسم بارداري در اين است كه علاوه بر رشد مطلوب جنين ، اعضاء توليد مثل و غدد شيري ، امكان ذخيره مواد مغذي براي شير دهي بعدي نيز فراهم مي شود . اين موضوع براي گاو هايي كه راندمان شير دهي انها بالا است حائز اهميت .
البته مواد مغذي ذخيره شده به صورت پروتئين و انرژي ، چنانچه براي توليد شير مصرف شوند ، هنگام تبديل به شير ، داراي ضايعات تبديلي نيز خواهد بود .
به همين دليل بهتر است كه متناسب با ميزان احتياج ،*مقداري مواد مغذي اضافي در اختيار حيوان گذاشته شود .
..
تغذيه گاوهاي شيري در دوره خشكي :
در طول 6 تا 8 هفته آخر بارداري ، وزن جنين و اعضاء توليد مثل به حداكثر مي رسد ، معدني شدن اسكلت جنين شدت مي ياد، غدد شيري تكامل تشكيل ذخاير براي دوره شير دهي بعدي فراهم مي شود . همچنين در طول بارداري مجموعه متابوليسم پايه و در اواخر بارداري ذخيره مواد نيز به نحو قابل توجهي افزايش مي بابد و در نتيجه حجم خون زياد و ضربان قلب تند مي شود . اين گونه تحولات و توقعات توليد مثل ،*الزام آور مي سازد كه به تأمين مواد مغذي لازم در دو ماه آخر بارداري توجه شود .
به وسيلة آزمايشات متعدد به اثبات رسيده كه تغذيه فشرده در اثناي بارداري ،*تاثير چندان زيادي بر راندمان شير دهي ندارد ،*شايد اين قضاوت در مورد تليسه هايي كه براي اولين دفعه باردار مي شوند ،*طوري ديگر باشد ؛ زيرا در اين جا غالباً احتياج زيادي كه براي رشد حيوان مادر و همچنين براي تكامل غدد شيري است ، كاملاً مراعات نمي شود و در نتيجه كمبود تغذيه در اين زمان بر شير دهي بعدي تأثير خواهد گذاشت ، در اثر تغذيه شديد و تأمين مواد مغذي كافي در طول 8 هفته آخر بارداري ، وزن بدن حيوان مادر افزايش مي يابد ، حتي چنانچه راندمان شيردهي كمتر تحت تأثير قرا گيرد ، ميزان چربي شير مي تواند به وسيله ازدياد مصرف كنسانتره ، در آغاز شير دهي افزايش يابد
احتياجات مواد مغذي گاوهاي خشك :
احتياجات گاوهاي شيرده در دوره خشكي به پروتئين و انرژي ، شامل احتياجات نگه داري حيوان مادر و مواد مغذي لازم براي جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري است . چون سرعت رشد جنين و اعضاء توليد مثل در طول بارداري متفاوت است ، لذا احتياجات مواد مغذي گاو نيز مداوماً در حال تغيير مي باشد .
در طول دو ثلث اول بارداري ،*احتياج مواد مغذي جنين قابل توجه نيست ،*بنابر اين در طول اين مدت تغذيه بر اساس راندمان شير دهي صورت مي گيرد . البته چنانچه در ماههاي اول بارداري تأمين ويتامين A با كمبود مواجه باشد ،*ممكن است رشد جنين دچار اختلال شود . اما در دوماه آخر بارداري كه رشد جنين تشديد مي شود ، احتياج پروتئين و انرژي نيز به طور محسوس افزايش مي يابد . ..
1- پروتئين : نظر به اينكه براي رشد جنين ، مقدار زيادي پروتئين مصرف مي شود . لذا در چارچوب تأمين مواد مغذي ، عرصه پروتئين در درجه اول اهميت قراردارد .
احتياج پروتئين را مي توان از طريق ذخيره ازت در جنين ، رحم ، جفت و غدد شيري محاسبه كرد . كارائي پروتئين قابل هضم براي رشد جنين را مي توان در حد 40 % برآورد كرد .
در اثر اضافه شدن مداوم وزن جنين ، ميزان ذخيره ازت و در نتيجه احتياجات پروتئين به شدت افزايش مي يابد ، با وجود اينكه احتياجات پروتئين در طول دوره بارداري مرتباً تغيير مي كند و امكان تغيير جيره در هر هفته فراهم نيست ،*لذا به خاطر سادگي فقط دو بخش زماني نسبتاً طولاني در نظر گرفته شده است . بدين دليل بايد در عمل ، احتياج پروتئين گاوهاي شيرده در دوره خشكي ، حداقل براي دو بخش زماني در نظر گرفته شود . ..
2- انرژي :
انرژي مورد نياز گاوباردار ، از دو قسمت تشكيل شده ،يكي احتياج جنين و اعضاء توليد مثل و ديگري احتياج نگه داري .البته قبل از هر چيز ، بايد به اين نكته توجه داشت كه در اواخر بارداري ، متابوليسم پايه گاو افزايش مي يابد .
اين امر كمتر مربوط به دفع انرژي حرارتي به وسيله جنين مي باشد ،*بلكه بيشتر مربوط به شدت گرفتن متابوليسم پايه بافت هاي حيوان مادر است كه در اثر تغيير متابوليسم هورموني در جريان پيشرفت بارداري ايجاد مي شود .
علاوه بر تشديد متابوليسم پايه ، مصرف انرژي روزانه گاو به وسيله ذخيره انرژي در بافتهاي جنين تعيين مي شود . مصرف انرژي در جنين در درجه اول به صورت ذخيره پروتئين است . در آخرين ماه بارداري ، حدود 85 % از مجموع انرژي به صورت پروتئين ذخيره مي شود .
مصرف روزانه انرژي براي جنين و رحم در شش هفته آخر بارداري بين 2 تا 5/4 مگا ژول قرار دارد . بنابر اين غذاي مور مصرف بايد داراي مقدار زيادي انرژي باشد ، يعني در شش هفته آخر قبل از زايمان بايد براي جنين و اعضاء توليد مثل ، حدود 6 تا 5/13 مگا ژول انرژي مصرف كند ...
3- مواد معدني :
در تغذيه گاوهاي خشك ، رعايت اين نكته نيز حائز اهميت است كه در طول تمام مدت خشکي ، روزانه 150 گرم مواد معدني اضافي تغذيه شود ، اين امر نه تنها براي شدت كاني شدن اسكلت جنين در ثلث آخر بارداري ، بلكه براي آنابوليسم بارداري نيز ضروري است . ضمناً بدين وسيله امكان جبران مجدد كمبود هاي قبلي نيز فراهم مي شود . كمبود مواد معدني در اثناي بارداري بر سلامت حيوان مادر و قابليت باروري در دوره هاي بعدي تأثير خواهد گذاشت .در طول تغذيه زمستان بايد مواد معدني خوراكي و يتامين دارد مصرف شود . ..
كمبود ويتامين A :
در دوره بارداري موجب به دنيا آمدن گوساله هاي ضعيف مي شود . تأمين ويتامين A به مقدار كافي در طول بارداري نه تنها باعث ذخيره ويتامين A در گوساله مي شود بلكه باعث افزايش ميزان ويتامين A در شير آغوزي نيز مي شود .
علاوه بر ويتامين A بايد ويتامين هاي D و E نيز به مقدار كافي در مواد معدني خوراكي موجود باشد . ..
سيكل آبستني : به شش فاز تقسيم مي شود :
فاز اول : از زمان خشك كردن گاو تا 21 روز قبل از زايش طول مي كشد . اين دوره همچنين به عنوان دوره خشکي متداول نامبرده مي شود . اين گاوها بايد در يك گروه جداگانه قرار گيرند . يك برنامه غذايي متوازن شده براي گاو خشك ،*مي تواند در شيردهي بعدي باعث 1500 – 500 پوند افزايش در توليد شير گردد . بنابر اين فاز اول يادوره خشكي ، در حقيقت آغاز دوره شيردهي بعدي است . در طي اين فاز غده پستان گاو جمع مي شود .
اندازه و رشد گوساله افزايش پيدا كرده و اضافه وزن گاو ممكن است رخ دهد .
ميزان مصرف ماده خشك از 5/2 – 8/1 درصد وزن بدن گاو و ميزان غلات از 7 – 2 پوند در روز مي تواند تغيير كند . چنانچه گاوهاي لاغر يا جوان و در حال رشد ، تحت تنش محيطي ( هواي سرد ) و يا با علوفه كيفيت پايين تغذيه مي شوند ، در اين صورت كنسانتره بيشتري براي تغذيه لازم است .
..استراتژيهاي پيشنهادي جيره گاوهاي خشگ ( در فاز اول خشکي ) در ذيل عنوان شده است :
3 -12 درصد پروتئين خام
80 – 60 گرم كلسيم
40 – 30 گرم فسفر
مصرف نمك به يك اونس محدود گردد.
تغذيه ويتامين و مواد معدني كمياب حتماً در جيره گنجانده شود .
3/1 ماده خشگ جيره را از سيلاژ تأمين شود .
موازنه كلسيم به فسفر
فاز دوم :
فاز دوم ، به دوره دوم خشکي بر مي گردد كه 21 روز قبل از زايمان را در بر مي گيرد .
براي سازش محيط شكمبه و جلو گيري از اختلالات متابوليكي در دوره شير دهي ، اين دورة حساسي است افزايش سطح كنسانتره ميكروبهاي شكمبه رابه نوعي تغيير مي دهد كه مي توانند جيره هاي با انرژي بالا را تخمير نمايند و پاپيلهاي شكمبه را تحريك به طويل شدن مي كنند و سطح پاپيلها افزايش مي يابد . در طي اين دوره ،*مصرف ماده خشک شروع به افت مي نمايد در هنگام زايش ، مصرف ماده خشگ ممكن است 30 – 15 درصد زير مصرف ماده خشگ در فاز اول باشد . گوساله متولد نشده ، سريع رشدمي كند و نياز به مواد مغذي بيشتري دارد . كاهش وزن بدن شروع شده و به علت تجزيه چربي خطر ابتلاء به كتوزيس افزايش مي يابد . ممكن است ابتلاء به كبد چرب و افزايش سطح اسيد هاي چرب غير استريفيه اتفاق افتد . ..
استراتژيها ي مديريتي پيشنهادي در طي دوره دوم خشکي :
- افزايش كنسانتره به 8 – 5 پوند ماده خشک
- افزايش پروتئين خام به 16 – 15 در صد ، به شرط استفاده از منابع پروتئين غير قابل تجزيه درشكمبه
- تغذيه 10 – 6 پوند علوفه خشگ بلند در روز
- ازدادن نمك خودداري شود
- دادن هر گونه بافر را حذف كنيد .
- نمكهاي انيوني را براي جلوگيري از كلسيم پايين خون اضافه نماييد .
- نياسين را به ميزان 6 گرم در روز اضافه كنيد .
- بالانس جيره از نظر انرژي و پروتئين
- ميزان مادة خشگ جيره نبايد از 2 درصد وزن بدن تجاوز كند .
- از حدود 8 ماهگي آبستن به بعد روزانه 1 كيلو گرم كنسانتره در نظر گرفته مي شود و تا 5 كيلو گرم در زمان زايمان اضافه مي شود .