Dr.Vahidi
09-12-2011, 04:53 AM
برخی خزندگان را براحتی می توان دست گرفت و بلند کرد، اما بعضی از خزندگان تحمل بسیار پایینی دارند و مگر در مواقع ضرورت نباید آنها را تحریک کرد. برای آنکه رابطه ای توأم با اطمینان با خزنده تان برقرار کنید، رعایت نکات ذیل ضروری است. در موقع کار با هر خزنده ای باید آرام، خونسرد و خویشتن دار باشید. در اینجا ۱۳ نکته برای ایجاد بهترین رابطه ی ممکن بین شما و حیوان خانگی تان تشریح می شود.
۱٫ احترام
خزندگان برای لذت و خشنودی ما در اسارت زندگی می کنند؛ بنابراین ما ذره ذره ی واژه ی احترام را به آنها مدیونیم تا زندگی شان را در بهترین شرایط ممکن فراهم کنیم. این بدان معناست که اگر ما با حیوان خانگی خود صد در صد راحت و مطمئن نیستیم، باید با یک نمونه ی کوچک تر و آرام تر که نگهداری آن ساده تر است، دانش و تجربه ی لازم را بدست بیاوریم؛ و یا اینکه تحت نظارت یک خزنده شناس باتجربه با حیوان خود کار کنیم.
کار دیگری که می توان کرد، اینست که با توجه به بودجه ی خود و در نظر گرفتن هزینه های جا و نگهداری، خزنده ای را برای شروع انتخاب کنیم. همیشه سعی کنید ابتدا بهترین لوازم جا و نگهداری را تهیه کنید، بعد به فکر این باشید که با شرایط موجود چه حیوانی به بودجه ی شما می خورد. خیلی از اوقات برعکس این روال اتفاق می افتد و حیوان صدمه می بیند.
اگر از ابتدا این چند نکته ی کلیدی را رعایت کنید، هم شما و هم حیوان خانگی تان در بلند مدت خوشحال تر خواهید بود. رعایت هر روزه ی این نکات، به شکل گیری رابطه ای مثبت و مطمئن با حیوان خانگی تان خواهد انجامید.
۲٫ اعتماد
ایجاد اعتماد کلید موفقیت تمام خزنده داران در تمام سطوح است. اعتماد باعث می شود تا شما در مواقع خاص، تصمیم های هوشمندانه ای بگیرید. رابطه ی هوشمندانه و مطمئن با حیوان خانگی تان، مانع از تکان های ناگهانی ناشی از ترس شما می شود، ترس و تردید شما را در مواجهه با حیوان از بین می برد و باعث می شود ارزیابی های دقیقی از شرایط جسمی و سلامت حیوان داشته باشید.
زبان بدن شما پاسخ حیوان تان را تعیین می کند. وقتی که شما ترسیده یا مردد باشید، حیوان هم در مقابل به شما پاسخ خواهد داد. حتماً قبل از اینکه اقدام به خرید حیوانی کنید، مطمئن شوید که با او راحت و آسوده خاطر هستید؛ اگر اینچنین نباشد، از خصوصیات حقیقی باالقوه ی حیوان تان لذت نخواهید برد.
برخی گونه ها که اندکی به بدنامی شهرت یافته اند، اگر از همان بدو تولد توسط یک شخص بامسئولیت بزرگ شوند، به حیوانات استثنایی تبدیل خواهند شد. مارهای پیتون مشبک (Reticulated python) بدلیل واردات این حیوان به کشورهای مختلف که به شدت تحت استرس و اظطراب قرار می گیرند، به حیواناتی عصبی و مهاجم شهرت یافته اند. با این حال نگارنده از چندین پیتون مشبک نگهداری می کند که همه ی آنها آرام و سر به راهند؛ از جمله یک پیتون شش و نیم متری! اگر از بچگی با حیوان خانگی خود رابطه برقرار کنید و با دقت او را بزرگ کنید، بهترین راه برای داشتن یک رابطه ی مطمئن و پایدار خواهد بود.
۳٫ شکار بی شکار!
مارها و مارمولک ها معمولاً به دو دلیل گاز می گیرند: شکار یا دفاع. در اکثر موارد از هردوی اینها می توان جلوگیری کرد. قبل از اینکه مار را از داخل قفس بردارید، با احترام و اعتماد سعی کنید به حیوان بفهمانید که غذا و شکاری در کار نیست. برای اینکار، می توانید یک جسم بی جان مانند یک تکه چوب را جلوی بینی حیوان بگیرید، و یا اینکه با یک قلاب کوچک (مانند همان چوب) به آرامی حیوان را از داخل قفس بیرون بیاورید.
"شکار بی شکار" نکته ای است که همیشه باید مد نظر داشته باشید. بیشتر مارها برای شکار کردن کمین می کنند؛ و اگر شما تمرکز کمین حیوان برای شکار را برهم نزنید، باید انتظار یک گاز جانانه را داشته باشید!
هرگاه تصمیم گرفتید مار را بوسیله ی یک قلاب یا میله از قفس خارج کنید، حتماً دقت داشته باشید که یک سوم بدن حیوان را بوسیله ی میله و دو سوم دیگر را با دست دیگرتان پوشش دهید. در چنین حالتی که تمام بدن مار را تحت پوشش خود گرفته اید، حیوان هم احساس آرامش و اطمینان می کند. برای خارج کردن مار یا مارمولک از درون قفس، هرگز حیوان را از انتهای دم نگیرید؛ چراکه باعث وارد آمدن فشار و آسیب جدی به حیوان شده و تکرار اینکار ممکن است او را عصبی کند. هرگاه که حیوان را تحت پوشش و اطمینان خود قرار ندهید، باعث ایجاد ذهنیت دفاعی و ترس او می شود.
۴٫ دست هایتان را بشوئید
مارها و مارمولک ها دارای اندام حسی شگفت انگیزی هستند. اگر شما دست گرم خود را که هنوز بوی دلپذیر طعمه روی آن حس می شود به داخل قفس ببرید، احتمال زیادی وجود دارد که حیوان دست شما را با طعمه اشتباه بگیرد و … ! ساده ترین راه جلوگیری از چنین اتفاقی، شستن دست ها قبل از کار با حیوان و بین کار با حیوانات مختلف است. شستن دست ها همچنین مانع از انتقال باکتری، میکروب و انگل های خارجی به حیوان می شود.
۵٫ سر حیوان را نگیرید
اگر سر مار یا مارمولک خود را بگیرید، حیوان تا حد زیادی مطمئن می شود که شما یک تهدید جدی برای او هستید؛ و اگر چنین حسی را همچنان تقویت کنید، برای حیوان بسیار مشکل است تا بر ترس خود فائق آید و کار برای هردوی شما سخت و خالی از لذت خواهد شد.
۶٫ تفنگ پُر
تا زمانی که با مار یا مارمولک خود کاملاً راحت و مطمئن نشده اید، با او مانند یک تفنگ پُر رفتار کنید. به حیوان احترام بگذارید، آرام باشید، نکته ی "شکار بی شکار" را فراموش نکنید، دست هایتان را بشوئید و غیره؛ اما هنگام کار با حیوانات جدید که رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان داده اند، سعی کنید سر حیوان را از بدن تان دور نگه دارید.
در حالیکه حیوان را در دستان تان گرفته اید، به آرامی سعی کنید او را از بدن تان دور کنید و یا خودتان از او فاصله بگیرید؛ در چنین حالتی حیوان به احساس دست های شما عادت می کند و در عین حال خطری هم از طرف حیوان جدید (و احتمالا عصبانی) شما را تهدید نمی کند. همیشه در ذهن داشته باشید که خزندگان، بخصوص مارها، حرکت و گرما را دنبال می کنند. اگر شما در مقابل ماری که می خواهید به او نزدیک شود، دست و پا و یا بدن تان را حرکت دهید، حیوان ممکن است این حرکات را یک تهدید از سوی شما تلقی کند.
۷٫ حیوانی را انتخاب کنید که در اسارت بدنیا آمده باشد
هرچند که استثناء هم وجود دارد، اما بهتر است حیواناتی که از طبیعت صید شده اند به دست خزنده شناسان باتجربه سپرده شوند و شما حیوانی را انتخاب کنید که در اسارت بدنیا آمده باشد. اگر تابحال حیوان خانگی نداشته اید، انتخاب حیوانی که در اسارت بدنیا آمده باشد بهترین گزینه برای شماست. با چنین انتخابی، شما حیوانی آرام و سربه راه خواهید داشت که نگران سلامتی او هم نیستید؛ چراکه حیواناتی که از طبیعت صید می شوند غالباً ناقل بیماری هایی هستند. معمولاً حیوانات جوان و بالغ بخوبی بچه ها به انسان عادت نکرده و خو نمی گیرند.
۸٫ هوشیارانه انتخاب کنید
به لطف تلاش های پرورش دهندگان حرفه ای و خصوصی، گستره ی وسیعی از انواع خزندگان و دوزیستان در دسترس ماست و این، دامنه ی گسترده ای از انتخاب را برای علاقه مندان بوجود آورده است. این انتخاب ها شامل حیواناتی است که تحمل بسیار پایینی دارند، حیواناتی که تحمل اندکی- تنها برای رسیدگی های روزانه- دارند، حیواناتی که نسبتاً تحمل بالایی دارند و گروهی منحصربه فرد از حیوانات که رفتاری اجتماعی و تعامل گرایانه دارند.
برخی از گونه ها که حیوانات خانگی فوق العاده ای از آب درمی آیند عبارتند از گکوی پلنگی (Eublepharis macularius)، اژدهای ریشو (Pogona vitticeps)، تگوی سیاه و سفید آرژانتینی (Tupinambis merianae)، تگوی قرمز (Tupinambis rufescens)، مارهای ذرتی (Elaphe guttata)، پیتون توپی (Python regius) و بوآی سرخ (Lichanura trivirgata). از گونه های بزرگتری که حیوانات خانگی خوبی هستند می توان به بوآی دُم قرمز (Boa constrictor)، پیتون برمه (Python molurus bivittatus) و پیتون مشبک (Python reticulatus) اشاره کرد.
بیشتر غورباقه ها، گکو های درختی، پیتون صخره ای افریقایی (Python sebae) و بزمجه ی نیل (Varanus niloticus)، حیواناتی هستند که براحتی سازش نمی یابند و باید توسط افراد متخصص و باتجربه نگهداری شوند. برخی از این گونه ها ممکن است زمانی که جوان تر هستند، حالت تدافعی داشته و گهگاه گاز بگیرند و پرخاشگری کنند. اما باید بدانید که این رفتار تدافعی با گذشت زمان و بزرگ تر شدن جثه ی آنها و همچنین با رفتار آرام و مطمئن شما، از بین خواهد رفت. همیشه در مورد حیوانی که دوست دارید نگهداری کنید، به دقت تحقیق و بررسی کنید تا بتوانید نیازهای حیوان مورد علاقه تان را بخوبی مرتفع و فراهم سازید.
۹٫ اطمینان حیوان را جلب کنید
همیشه سعی کنید برای دست گرفتن و بلند کردن حیوان از شیوه های صحیح و محتاطانه استفاده کنید. گرفتن مار یا مارمولک از دُم، باعث وارد آمدن فشار به ستون فقرات آنها می شود. بسیاری از مارمولک ها در مواقع احساس خطر، دُم خود را می اندازند که برای حیوان تجربه ی بسیار سخت و دشواری است. از شیوه های دست گرفتنی که باعث استرس و جراحت حیوان می شود پرهیز کنید؛ این فاکتور، عامل مهمی در برقراری ارتباط دوطرفه بین شما و حیوان خانگی شماست.
هرگز فراموش نکنید: احترام! احترام! احترام! بدن حیوان خود را به هنگام دست گرفتن بخوبی پوشش دهید تا او هم اطمینان حاصل کند که در دستان شما همیشه ایمن و آسوده خاطر است.
۱۰٫ گرما؛ نیاز اول خزندگان
خزندگان و دوزیستان حیوانات خونسرد هستند؛ بدین معنا که آنها دمای بدن شان را با استفاده از منابع خارجی تنظیم می کنند. هرگاه که حیوان خانگی تان را از درون قفس خارج کردید، به یاد داشته باشید که دمای متوسط اتاق معمولاً خنک تر از آنی است که اکثر خزندگان نیاز دارند دمای بدن شان را حفظ کنند. یک قانون سودمند که همیشه باید به خاطر داشته باشید اینست که سعی کنید بیشتر از نیم ساعت حیوان را بیرون قفس نگه ندارید. در غیر اینصورت، ممکن است دمای بدن حیوان بیش از حد پایین بیاید و سلامتی او را تهدید کند.
۱۱٫ اجازه بدهید غذا از گلوی حیوان پایین برود
هرگاه به حیوان خود یک وعده ی غذایی بزرگ (مانند خرگوش برای مار) دادید که هضم آن در یک روز ممکن نیست، بهتر است او را به حال خود رها کرده و دست مالی نکنید. فشار بر روی شکم حیوان در زمان هضم غذا، ممکن است موجب استفراغ شود که این اصلاً برای حیوان خوب نیست. اسیدهای معده ممکن است باعث آسیب به بدن حیوان شوند، و یا باکتری موجود در غذای در حال هضم ممکن است به دیگر نقاط آسیب پذیر بدن سرایت کند. مگر در مواقع ضرورت، هرگز حیوانی را که تازه غذا خورده و شکمش برآمده است، بلند نکنید؛ و همیشه جانب احتیاط را رعایت کنید.
۱۲٫ مراقب بچه ها و حیوانات باشید
هرگاه به کودک یا خردسالی اجازه دادید تا خزنده ای را نوازش یا بغل کند، بزرگترها مسئولیت محافظت از هم بچه و هم حیوان را بر دوش دارند. رفتار خشن یا نامناسب یک کودک، می تواند اعتماد حیوان به انسان را به کلی از بین ببرد. تمام انواع حیوانات قابلیت گاز گرفتن و ناخن کشیدن را دارند- در مورد برخی مارمولک ها باید دُم زدن را هم اضافه کرد- که ممکن است باعث آسیب رسیدن به کودک و یا خراب شدن چهره ی این موجودات زیبا در ذهن کودک شود.
هرگز به کودک اجازه ندهید تا حیوان را از درون قفس خارج کند؛ چراکه احتمال بسیار زیادی وجود دارد که حیوان دست بچه را با طعمه اشتباه گرفته و گاز بگیرد. نگرانی دیگری که در مواجهه ی کودکان با حیوانات وجود دارد، سلامتی و پاکیزگی آنهاست. توصیه ی ما اینست که کودکان زیر ۱۸ ماه را بکلی از حیوانات دور نگه دارید؛ چراکه دستگاه ایمنی بدن آنها هنوز تثبیت نشده و بطور کامل شکل نگرفته است. اگر به کودک زیر ۵ سالتان اجازه دادید که خزنده ای را ناز کند و یا به آن دست بزند، حتماً قبل و بعد از آن دست های کودک را بشویید تا باکتری وارد بدن بچه نشود.
۱۳٫ مطالعه داشته باشید
حیواناتی که احتمال خطر از سوی آنها انسان را تهدید می کند، فقط باید توسط افراد باتجربه و یا زیر نظر آنها نگهداری شوند. حواستان را جمع کنید؛ مسئولیت ریسکی که هرکسی انجام می دهد با خود اوست. کارهای نسنجیده و مطالعه نشده ای که توسط شما انجام بگیرد، می تواند بسیار خطرناک باشد؛ خطرناک برای خود شما، اطرافیان تان و تمام خزنده داران.
اگر ما با پختگی و خرد بر خودمان مسلط نباشیم، شانس داشتن و نگهداری از زیباترین موجودات عالم را از دست خواهیم داد. نگهداری از حیوانات سمی و تمساح ها بخاطر وضع قوانین سختگیرانه، کمی مشکل و دشوار شده است. حتی نگهداری از مارهای بزرگ غیرسمی (بوآ و پیتون) هم بخاطر بی مسئولیتی تعداد قلیلی که حیوانات شان را در طبیعت رها می کنند، از سوی بسیاری از گروه ها مورد خشم و مخالفت قرار گرفته است.
هرگز حیوان خانگی تان را در طبیعت رها نکنید! سعی کنید خزنده شناس یا فرد باتجربه ای را پیدا کنید و حیوان خود را به او بسپارید؛ و یا اینکه می توانید به یکی از سازمان های نجات و حمایت از حیوانات مراجعه کنید. اکنون زمان آن رسیده که نشان دهیم ما حیوان دوستان با مسئولیت و با فرهنگی هستیم!
حواستان را جمع کنید!
وقتی که حواستان را جمع کنید و از اصول صحیح پیروی کنید، درصد مواقعی که خزندگان شما را گاز بگیرند به حداقل رسیده و تازه آنهم برای نمایش قدرت خواهد بود، نه برای صدمه زدن به شما. بیشتر مواقعی که خزندگان گاز می گیرند، صدمه متوجه خود فرد می شود. با این حال، همیشه باید جانب احتیاط را رعایت نمود؛ بخصوص در هنگام کار با مارمولک های بزرگ که می توانند منجر به صدمات جدی شوند. در برخورد با خزندگان با دقت و احترام رفتار کنید و از سالها زندگی در کنار آنها لذت ببرید.
۱٫ احترام
خزندگان برای لذت و خشنودی ما در اسارت زندگی می کنند؛ بنابراین ما ذره ذره ی واژه ی احترام را به آنها مدیونیم تا زندگی شان را در بهترین شرایط ممکن فراهم کنیم. این بدان معناست که اگر ما با حیوان خانگی خود صد در صد راحت و مطمئن نیستیم، باید با یک نمونه ی کوچک تر و آرام تر که نگهداری آن ساده تر است، دانش و تجربه ی لازم را بدست بیاوریم؛ و یا اینکه تحت نظارت یک خزنده شناس باتجربه با حیوان خود کار کنیم.
کار دیگری که می توان کرد، اینست که با توجه به بودجه ی خود و در نظر گرفتن هزینه های جا و نگهداری، خزنده ای را برای شروع انتخاب کنیم. همیشه سعی کنید ابتدا بهترین لوازم جا و نگهداری را تهیه کنید، بعد به فکر این باشید که با شرایط موجود چه حیوانی به بودجه ی شما می خورد. خیلی از اوقات برعکس این روال اتفاق می افتد و حیوان صدمه می بیند.
اگر از ابتدا این چند نکته ی کلیدی را رعایت کنید، هم شما و هم حیوان خانگی تان در بلند مدت خوشحال تر خواهید بود. رعایت هر روزه ی این نکات، به شکل گیری رابطه ای مثبت و مطمئن با حیوان خانگی تان خواهد انجامید.
۲٫ اعتماد
ایجاد اعتماد کلید موفقیت تمام خزنده داران در تمام سطوح است. اعتماد باعث می شود تا شما در مواقع خاص، تصمیم های هوشمندانه ای بگیرید. رابطه ی هوشمندانه و مطمئن با حیوان خانگی تان، مانع از تکان های ناگهانی ناشی از ترس شما می شود، ترس و تردید شما را در مواجهه با حیوان از بین می برد و باعث می شود ارزیابی های دقیقی از شرایط جسمی و سلامت حیوان داشته باشید.
زبان بدن شما پاسخ حیوان تان را تعیین می کند. وقتی که شما ترسیده یا مردد باشید، حیوان هم در مقابل به شما پاسخ خواهد داد. حتماً قبل از اینکه اقدام به خرید حیوانی کنید، مطمئن شوید که با او راحت و آسوده خاطر هستید؛ اگر اینچنین نباشد، از خصوصیات حقیقی باالقوه ی حیوان تان لذت نخواهید برد.
برخی گونه ها که اندکی به بدنامی شهرت یافته اند، اگر از همان بدو تولد توسط یک شخص بامسئولیت بزرگ شوند، به حیوانات استثنایی تبدیل خواهند شد. مارهای پیتون مشبک (Reticulated python) بدلیل واردات این حیوان به کشورهای مختلف که به شدت تحت استرس و اظطراب قرار می گیرند، به حیواناتی عصبی و مهاجم شهرت یافته اند. با این حال نگارنده از چندین پیتون مشبک نگهداری می کند که همه ی آنها آرام و سر به راهند؛ از جمله یک پیتون شش و نیم متری! اگر از بچگی با حیوان خانگی خود رابطه برقرار کنید و با دقت او را بزرگ کنید، بهترین راه برای داشتن یک رابطه ی مطمئن و پایدار خواهد بود.
۳٫ شکار بی شکار!
مارها و مارمولک ها معمولاً به دو دلیل گاز می گیرند: شکار یا دفاع. در اکثر موارد از هردوی اینها می توان جلوگیری کرد. قبل از اینکه مار را از داخل قفس بردارید، با احترام و اعتماد سعی کنید به حیوان بفهمانید که غذا و شکاری در کار نیست. برای اینکار، می توانید یک جسم بی جان مانند یک تکه چوب را جلوی بینی حیوان بگیرید، و یا اینکه با یک قلاب کوچک (مانند همان چوب) به آرامی حیوان را از داخل قفس بیرون بیاورید.
"شکار بی شکار" نکته ای است که همیشه باید مد نظر داشته باشید. بیشتر مارها برای شکار کردن کمین می کنند؛ و اگر شما تمرکز کمین حیوان برای شکار را برهم نزنید، باید انتظار یک گاز جانانه را داشته باشید!
هرگاه تصمیم گرفتید مار را بوسیله ی یک قلاب یا میله از قفس خارج کنید، حتماً دقت داشته باشید که یک سوم بدن حیوان را بوسیله ی میله و دو سوم دیگر را با دست دیگرتان پوشش دهید. در چنین حالتی که تمام بدن مار را تحت پوشش خود گرفته اید، حیوان هم احساس آرامش و اطمینان می کند. برای خارج کردن مار یا مارمولک از درون قفس، هرگز حیوان را از انتهای دم نگیرید؛ چراکه باعث وارد آمدن فشار و آسیب جدی به حیوان شده و تکرار اینکار ممکن است او را عصبی کند. هرگاه که حیوان را تحت پوشش و اطمینان خود قرار ندهید، باعث ایجاد ذهنیت دفاعی و ترس او می شود.
۴٫ دست هایتان را بشوئید
مارها و مارمولک ها دارای اندام حسی شگفت انگیزی هستند. اگر شما دست گرم خود را که هنوز بوی دلپذیر طعمه روی آن حس می شود به داخل قفس ببرید، احتمال زیادی وجود دارد که حیوان دست شما را با طعمه اشتباه بگیرد و … ! ساده ترین راه جلوگیری از چنین اتفاقی، شستن دست ها قبل از کار با حیوان و بین کار با حیوانات مختلف است. شستن دست ها همچنین مانع از انتقال باکتری، میکروب و انگل های خارجی به حیوان می شود.
۵٫ سر حیوان را نگیرید
اگر سر مار یا مارمولک خود را بگیرید، حیوان تا حد زیادی مطمئن می شود که شما یک تهدید جدی برای او هستید؛ و اگر چنین حسی را همچنان تقویت کنید، برای حیوان بسیار مشکل است تا بر ترس خود فائق آید و کار برای هردوی شما سخت و خالی از لذت خواهد شد.
۶٫ تفنگ پُر
تا زمانی که با مار یا مارمولک خود کاملاً راحت و مطمئن نشده اید، با او مانند یک تفنگ پُر رفتار کنید. به حیوان احترام بگذارید، آرام باشید، نکته ی "شکار بی شکار" را فراموش نکنید، دست هایتان را بشوئید و غیره؛ اما هنگام کار با حیوانات جدید که رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان داده اند، سعی کنید سر حیوان را از بدن تان دور نگه دارید.
در حالیکه حیوان را در دستان تان گرفته اید، به آرامی سعی کنید او را از بدن تان دور کنید و یا خودتان از او فاصله بگیرید؛ در چنین حالتی حیوان به احساس دست های شما عادت می کند و در عین حال خطری هم از طرف حیوان جدید (و احتمالا عصبانی) شما را تهدید نمی کند. همیشه در ذهن داشته باشید که خزندگان، بخصوص مارها، حرکت و گرما را دنبال می کنند. اگر شما در مقابل ماری که می خواهید به او نزدیک شود، دست و پا و یا بدن تان را حرکت دهید، حیوان ممکن است این حرکات را یک تهدید از سوی شما تلقی کند.
۷٫ حیوانی را انتخاب کنید که در اسارت بدنیا آمده باشد
هرچند که استثناء هم وجود دارد، اما بهتر است حیواناتی که از طبیعت صید شده اند به دست خزنده شناسان باتجربه سپرده شوند و شما حیوانی را انتخاب کنید که در اسارت بدنیا آمده باشد. اگر تابحال حیوان خانگی نداشته اید، انتخاب حیوانی که در اسارت بدنیا آمده باشد بهترین گزینه برای شماست. با چنین انتخابی، شما حیوانی آرام و سربه راه خواهید داشت که نگران سلامتی او هم نیستید؛ چراکه حیواناتی که از طبیعت صید می شوند غالباً ناقل بیماری هایی هستند. معمولاً حیوانات جوان و بالغ بخوبی بچه ها به انسان عادت نکرده و خو نمی گیرند.
۸٫ هوشیارانه انتخاب کنید
به لطف تلاش های پرورش دهندگان حرفه ای و خصوصی، گستره ی وسیعی از انواع خزندگان و دوزیستان در دسترس ماست و این، دامنه ی گسترده ای از انتخاب را برای علاقه مندان بوجود آورده است. این انتخاب ها شامل حیواناتی است که تحمل بسیار پایینی دارند، حیواناتی که تحمل اندکی- تنها برای رسیدگی های روزانه- دارند، حیواناتی که نسبتاً تحمل بالایی دارند و گروهی منحصربه فرد از حیوانات که رفتاری اجتماعی و تعامل گرایانه دارند.
برخی از گونه ها که حیوانات خانگی فوق العاده ای از آب درمی آیند عبارتند از گکوی پلنگی (Eublepharis macularius)، اژدهای ریشو (Pogona vitticeps)، تگوی سیاه و سفید آرژانتینی (Tupinambis merianae)، تگوی قرمز (Tupinambis rufescens)، مارهای ذرتی (Elaphe guttata)، پیتون توپی (Python regius) و بوآی سرخ (Lichanura trivirgata). از گونه های بزرگتری که حیوانات خانگی خوبی هستند می توان به بوآی دُم قرمز (Boa constrictor)، پیتون برمه (Python molurus bivittatus) و پیتون مشبک (Python reticulatus) اشاره کرد.
بیشتر غورباقه ها، گکو های درختی، پیتون صخره ای افریقایی (Python sebae) و بزمجه ی نیل (Varanus niloticus)، حیواناتی هستند که براحتی سازش نمی یابند و باید توسط افراد متخصص و باتجربه نگهداری شوند. برخی از این گونه ها ممکن است زمانی که جوان تر هستند، حالت تدافعی داشته و گهگاه گاز بگیرند و پرخاشگری کنند. اما باید بدانید که این رفتار تدافعی با گذشت زمان و بزرگ تر شدن جثه ی آنها و همچنین با رفتار آرام و مطمئن شما، از بین خواهد رفت. همیشه در مورد حیوانی که دوست دارید نگهداری کنید، به دقت تحقیق و بررسی کنید تا بتوانید نیازهای حیوان مورد علاقه تان را بخوبی مرتفع و فراهم سازید.
۹٫ اطمینان حیوان را جلب کنید
همیشه سعی کنید برای دست گرفتن و بلند کردن حیوان از شیوه های صحیح و محتاطانه استفاده کنید. گرفتن مار یا مارمولک از دُم، باعث وارد آمدن فشار به ستون فقرات آنها می شود. بسیاری از مارمولک ها در مواقع احساس خطر، دُم خود را می اندازند که برای حیوان تجربه ی بسیار سخت و دشواری است. از شیوه های دست گرفتنی که باعث استرس و جراحت حیوان می شود پرهیز کنید؛ این فاکتور، عامل مهمی در برقراری ارتباط دوطرفه بین شما و حیوان خانگی شماست.
هرگز فراموش نکنید: احترام! احترام! احترام! بدن حیوان خود را به هنگام دست گرفتن بخوبی پوشش دهید تا او هم اطمینان حاصل کند که در دستان شما همیشه ایمن و آسوده خاطر است.
۱۰٫ گرما؛ نیاز اول خزندگان
خزندگان و دوزیستان حیوانات خونسرد هستند؛ بدین معنا که آنها دمای بدن شان را با استفاده از منابع خارجی تنظیم می کنند. هرگاه که حیوان خانگی تان را از درون قفس خارج کردید، به یاد داشته باشید که دمای متوسط اتاق معمولاً خنک تر از آنی است که اکثر خزندگان نیاز دارند دمای بدن شان را حفظ کنند. یک قانون سودمند که همیشه باید به خاطر داشته باشید اینست که سعی کنید بیشتر از نیم ساعت حیوان را بیرون قفس نگه ندارید. در غیر اینصورت، ممکن است دمای بدن حیوان بیش از حد پایین بیاید و سلامتی او را تهدید کند.
۱۱٫ اجازه بدهید غذا از گلوی حیوان پایین برود
هرگاه به حیوان خود یک وعده ی غذایی بزرگ (مانند خرگوش برای مار) دادید که هضم آن در یک روز ممکن نیست، بهتر است او را به حال خود رها کرده و دست مالی نکنید. فشار بر روی شکم حیوان در زمان هضم غذا، ممکن است موجب استفراغ شود که این اصلاً برای حیوان خوب نیست. اسیدهای معده ممکن است باعث آسیب به بدن حیوان شوند، و یا باکتری موجود در غذای در حال هضم ممکن است به دیگر نقاط آسیب پذیر بدن سرایت کند. مگر در مواقع ضرورت، هرگز حیوانی را که تازه غذا خورده و شکمش برآمده است، بلند نکنید؛ و همیشه جانب احتیاط را رعایت کنید.
۱۲٫ مراقب بچه ها و حیوانات باشید
هرگاه به کودک یا خردسالی اجازه دادید تا خزنده ای را نوازش یا بغل کند، بزرگترها مسئولیت محافظت از هم بچه و هم حیوان را بر دوش دارند. رفتار خشن یا نامناسب یک کودک، می تواند اعتماد حیوان به انسان را به کلی از بین ببرد. تمام انواع حیوانات قابلیت گاز گرفتن و ناخن کشیدن را دارند- در مورد برخی مارمولک ها باید دُم زدن را هم اضافه کرد- که ممکن است باعث آسیب رسیدن به کودک و یا خراب شدن چهره ی این موجودات زیبا در ذهن کودک شود.
هرگز به کودک اجازه ندهید تا حیوان را از درون قفس خارج کند؛ چراکه احتمال بسیار زیادی وجود دارد که حیوان دست بچه را با طعمه اشتباه گرفته و گاز بگیرد. نگرانی دیگری که در مواجهه ی کودکان با حیوانات وجود دارد، سلامتی و پاکیزگی آنهاست. توصیه ی ما اینست که کودکان زیر ۱۸ ماه را بکلی از حیوانات دور نگه دارید؛ چراکه دستگاه ایمنی بدن آنها هنوز تثبیت نشده و بطور کامل شکل نگرفته است. اگر به کودک زیر ۵ سالتان اجازه دادید که خزنده ای را ناز کند و یا به آن دست بزند، حتماً قبل و بعد از آن دست های کودک را بشویید تا باکتری وارد بدن بچه نشود.
۱۳٫ مطالعه داشته باشید
حیواناتی که احتمال خطر از سوی آنها انسان را تهدید می کند، فقط باید توسط افراد باتجربه و یا زیر نظر آنها نگهداری شوند. حواستان را جمع کنید؛ مسئولیت ریسکی که هرکسی انجام می دهد با خود اوست. کارهای نسنجیده و مطالعه نشده ای که توسط شما انجام بگیرد، می تواند بسیار خطرناک باشد؛ خطرناک برای خود شما، اطرافیان تان و تمام خزنده داران.
اگر ما با پختگی و خرد بر خودمان مسلط نباشیم، شانس داشتن و نگهداری از زیباترین موجودات عالم را از دست خواهیم داد. نگهداری از حیوانات سمی و تمساح ها بخاطر وضع قوانین سختگیرانه، کمی مشکل و دشوار شده است. حتی نگهداری از مارهای بزرگ غیرسمی (بوآ و پیتون) هم بخاطر بی مسئولیتی تعداد قلیلی که حیوانات شان را در طبیعت رها می کنند، از سوی بسیاری از گروه ها مورد خشم و مخالفت قرار گرفته است.
هرگز حیوان خانگی تان را در طبیعت رها نکنید! سعی کنید خزنده شناس یا فرد باتجربه ای را پیدا کنید و حیوان خود را به او بسپارید؛ و یا اینکه می توانید به یکی از سازمان های نجات و حمایت از حیوانات مراجعه کنید. اکنون زمان آن رسیده که نشان دهیم ما حیوان دوستان با مسئولیت و با فرهنگی هستیم!
حواستان را جمع کنید!
وقتی که حواستان را جمع کنید و از اصول صحیح پیروی کنید، درصد مواقعی که خزندگان شما را گاز بگیرند به حداقل رسیده و تازه آنهم برای نمایش قدرت خواهد بود، نه برای صدمه زدن به شما. بیشتر مواقعی که خزندگان گاز می گیرند، صدمه متوجه خود فرد می شود. با این حال، همیشه باید جانب احتیاط را رعایت نمود؛ بخصوص در هنگام کار با مارمولک های بزرگ که می توانند منجر به صدمات جدی شوند. در برخورد با خزندگان با دقت و احترام رفتار کنید و از سالها زندگی در کنار آنها لذت ببرید.