-
لیستریوز بیماری سیلو
لیستریوز= بیماری سیلو: عامل این بیماری باکتری است بنام لیستریا منوسیتوژن. در این بیماری منوسیتهای خون افزایش می یابند. لیستریا دارای خاصیت آلوده کنندگی زیاد و بیماری - زائی کمی است و قبل از کاهش مقاومت بدن نمی تواند به آسانی ایجاد بیماری نماید. خوردن زیاد علوفه سیلو شده (بخصوص غذای سیلو شده فاسد و قلیائی )، مهمترین عامل مستعد کننده حیوان به بیماری است . از اینرو این بیماری را بیماری سیلو نیز مینامند.
طرز انتقال بیماری:
چون این بیماری دارای گستردگی زیادی در طبیعت است، بیشتر حیوان در جریان زندگی در معرض آن ق رار
میگیرند و در خاک و آب و علوفه و مدفوع حیوانات فراوان یافت می شود . در حیوانات آلوده، مدفوع،
ادرار، جنین سقط شده، ترشحات رحمی و شیر حاوی میکروب است. عوامل استرس زا نظیر بیماریها، آب وهوای نامساعد،آبستنی، نوع تغذیه و ... در ایجاد این بیماری موثر میباشند. در فرم عصبی، باکتری توسط اعصاب ویا در اثر الودگی چشم به مغز میرسد. در فرم احشایی، بلع میکروب و نفوذ آن در جریان خون موجب عوارض بیماری میشود.
پاتوژنز بیماری:
در واقع لیستریا مونوسیتوژن انگل داخل سلولی است لذا عواملی که ایمنی سلولی را از بین ببر ند زمینه را برای ایجاد لیستریوز مهیا میسازند. این باکتریها درون ماآروفاژها تکثیر می یابند و تا هنگام برانگیخه شدن ایمنی سلولی، در بدن گسترش می -یابد.
علائم بالینی:
بیماری لیستریوز به سه فرم بروز میکند:
الف ) مننگوآنسفالیت لیستریائی:
علائم عبارت است از مخلوطی از نشانه های گیجی توأم با فشار دادن سر به اشیاء و فلج یکطرفی صورت.
حیوانای مبتلا گیج هستند و خود را از سایرین دور نگه می دارند و جویدن غذا کند می شود ، به صورتی ممکن است حیوان مدتها در گوشه ای بایستد و غذا را در دهان نگاه دارد و بزاق از دهانش سرازیر شود.
در بیشتر مواد سر به یکطرف منحرف می شود و حیوان نمیتواند سر را به وضع عادی برگرداند . حتی اگر اشخاص انرا به وضع عادی برگردانند، مجدداً بصورت اول در می آید. در فلج یکطرفی صورت، در سمت مبتلا، گوش ، پلکها و لبها فلج می شوند و گاهاً آماس توام با چرک چشم دیدهمیشود. به تدریج حیوان مبتلا زمینگیر شده و قادر به برخاستن نیست. در ابتدا بروز بیماری تب وجود دارد . ولی پس از بروز آثار عصبی ،درجه دمای بدن طبیعی میباشد. درنهایت مرگ به علت توقف دستگاه تنفسی فرامی رسد.
ب ) سقط جنین لیستریائی :
بروز سقط جنین انفرادی است (در ماههای هفتم و دیرتر) و در گاو ممکن است نوزاد مرده بدینا بیاید .
جفت اغلب باقی مانده و علائم عمومی و تب بالا بروز میکند.
ج ) سپتی سمی لیستریائی : در نشخوار کنندگان بالغ، سپتی سمی کمتر بروز می - کند. ولی در دامهای جوان بیتشر است. نشانیهایی که معرف ابتلاء دستگاه عصبی باشد وجود ندارد ولی نشانیهای عمومی از قبیل کسالت ضعف تب و گاهی اسهال وجود دارد. در گوساله های نوزاد، کدرشدن قرنیه، تنگی نفس ،انقباض خفیف عضلات گردن و انقباض کره چشم ممکن است بروز کند.
پیشگیری:
میبایست از مقدار غذای سیلو شده کاسته و کمی تتراسیکلین به جیره غذایی افزوده شود.
تشخیص تفریقی:
این بیماری را باید از عوارض زیر تفکیک کرد.
١) شکل عصبی استونمی: در شکل عصبی استونمی ،گیجی و جدا شدن از سایر دامها و کوری ظاهری و چرخش وجود دارد ولی فلج ع صب و التهاب ساختمانی داخل چشم دیده نمی شود. بعلاوه استونمی
در گاو بلافاصله پس از زایمان بروز میکند.
٢) بروسلوز
٣) هاری
۴) دملهای مغزی
درمان لیستریوز:
در صورت تشخیص به موقع، تزریق داخل وریدی کلرتتراسیکلین روزانه به میزان ١٠ میلی گرم به ازای
هر کیلو گرم وزن بدن به مدت ۵ روز در درمان مننگوآنسفالیت موثر است. سیر بیماری در گله طوری است که پس از مرگ معمولا یکی از دامها می توان شروع بیماری را در سایر دامها زود تشخیص داد و مبادرت به درمان نمود. کلرامفنیکل به همراه استرپتومایسین و پنی سیلین برای درمان سپتی سمی گوسالهها موثر است
-
-
-
-
