رفتارشناسي طيور به طور کامل و مفصل
رفتار طيور
سيسمتهاي مديريتي صنعتي براي انتشار گسترده توليدات تخم مرغ و مرغهاي گوشتي آغاز بكار كرده است، تنوع محيط طبيعي حيوانات بيشتر در طيور خانگي مي باشد تا در مورد حيوانات اهلي ديگر، با وجود اين از ابتداي تاريخ مرغها را در يك فضايي كوچك نگهداري مي كردند كه البته اين در فرهنگستان نيز وجود دارد.
شرح رفتار:
يك مرغ، بيمناك و خجالتي مي باشد و داراي توانايي و انعطاف پذيري محدود مي باشد هرچند داراي قدرت خوب بينايي مي باشد. اين امر در يك زيستگاه جنگلي خيزراني (جنگل بامبو) (ني اي) توسعه يافته است و اين رفتارش در برابر موقعيتش مناسب مي باشد. همچنين ميل به پرواز هم ندارد. او از مكان زميني براي خوردن و لانه سازي استفاده مي كند و يك مكان عمودي را براي آشيان كردن و آواز خواندن (قوقولي كردن خروس) در طول چرخه روزانه فعاليتش استفاده مي كند. نوك زدن و پنجه كشيدن از خصوصيات ويژه او مي باشد كه در محيط اش انجام مي دهد كه شامل پر و بالش هم مي شود.
رفتار اجتماعي پيچيده شان شامل واكنشهايي است كه در حركتهاي سريع در قسمت سرش مشاهده مي شود. البته اين زماني است كه به ديگر مرغها نزديك مي شود و اين واكنش مبني بر فرم بدن و فعاليتهاي زياد وي مي شود. همچنين از سيستم صداي خود زماني كه ديگر طيور از وي دور و يا مخفي هستند استفاده مي كند.
به نظر يك پرورش دهده فصلي، مرغ نسبت به لانه سازي اش مرموز عمل مي كند، او در يك چرخه 26 ساعته قادر است تخم گذاري كند و سپس روي آنها بخوابد. وظيفه خروس نيز مراقبت از مرغ از زمان نوك زدن تا دوره تخم گذاري مي باشد، اغلب هم در حال جفت گيري با مرغ است. جوجه ها هم به سرعت رشد مي كنند و به زودي خودشان تبديل به مادر مي شوند. آنها با مادرشان حركت مي كنند، غذا ميخورند و سپس مادر بر روي تخمهاي ديگر مي خوابد. اين امر يك جريان روزانه را براي تخم گذاري، شامل مي شود اين گروه با يكديگر مي مانند حتي براي چند هفته اي كه مادر آنها را ترك مي كند و سپس به آشيانه خود باز مي گردد.
طيور جنگلي و مرغهاي غير اهلي:
مرغهاي امروزي نسبت به طيور جنگلي به خاطر خانگي بودنشان پيشرفته تر هستند و داراي تفاوتهايي در وزن، خشونت، فعاليت نوك زدن، حركات پا، تفاهم اجتماعي بخصوص رنگها مي باشند. در زمانهاي قديم، مثلاً در زمان امپراطوري روم، محصولات گوشتي و تخم مرغ توسط سيستم هايي كه شبيه به عملكردهاي امروزي مي باشد پيشرفته بود.
مطالعات رفتار طيور جنگلي وحشي جنوب شرق آسيا نسبت به پرندگان بيشتر است. فعاليتهاي دوره اي روزانه از قبيل، به آشيانه رفتن، غذا خوردن، نوشيدن و نوك زدن با صفت همه چيزخواري و نمونه هاي حركت مرموزانه و همراه با احتياط (ترس)، مي باشد. مرغها در پيوند با خروسها نسبت به يكديگر؛ قلمرو مرغها حدود 1 هكتار (خروس) و قلمرو خروسها 5 هكتار (مرغ) مي باشد.
مطالعاتي كه در طي مدت زمان 100 سال بر روي مرغ هاي غير اهلي، انجام گرفته نتايج ذكر شده را داشته است.
* لانه هاي رايج مرغها در حدود 60 متر جدا (با 6-30 آشيانه مرغي و يك آشيانه حرمسرايي) يا (و همراه 6 تا 30 پرنده در يك حريم مي خوابند.)
* مقدار خواندن (خروسها) به وضعيت بيشترين سر و صداي (قوقولي قوقول) (خروسهاي) زير دست بستگي دارد. خروس حاكم نيز يك نقش يك بازدارنده از دعوا را در بين مرغهاي گروهش ايفا مي كند.
* اين مرغها در حدود 45 متري آب لانه مي سازند، اما مرغ كرچ تنها يك زمان كوتاهي را در روز، لانه خود را ترك مي نمايد.
* مرغ كرچ و جوجه هايش در برابر مرغهايي كه تهديدشان مي كنند از خودشان مراقبت مي كنند.
* جوجه ها همراه مادرشان، لانه را ترك مي كنند. در هفته دهم الي دوزادهم وقتي كه پردار شدند، زمان راندنشان از خانه فرا مي رسد.
* جوجه ها در ابتدا جلوي مرغ حركت مي كنند اما بعد از مدتي پشت سر او حركت مي كنند.
* در هفته هاي 16 الي 18 نمونه هاي رفتاري جوابي آغاز مي شود.
مرغ رفتار قوي مادرانه اش را به جوجه هاي از تخم بيرون آمده اش نشان مي دهد، در حدود 3 كيلومتر در روز آنها قدم مي زنند و حدود 24 درصد از وقتش را در كنار آنها مي گذراند. فعاليت روزانه آنها شانزده ساعت طول مي كشد و رفتارهاي ويژه آنها شامل تغذيه، نوك زدن و خراش دادن زمين مي باشد. وي همچنين از دعواي بين جوجه هاي خود جلويري مي نمايد. اهميت نقش خروس در سازمان دادن يك حرمسرا و جلوگيري از دعواي بين مرغها مي باشد كه نشان داده شده است و اخيراً در تحقيقات تأئيد شده است. اين انتقال مرغ كرچ و نگداري از آن، صورتهاي كليدي پرورش طيور امروزي ست.
رفتارشناسي طيور قسمت چهارم
*رفتار اجتماعي:
يك مرغ از طريق علامتها و آواسازي، ارتباط برقرار مي*كنند. اين دو صورتهاي ارتباطي به عنوان يك قانون، تواماً، ظاهر مي گردند.
*علامت ها:
*ارتباط آوايي:
تبديل يك پرنده اجتماعي از يك سرزمين جنگلي باز، مرغ يك مجموعه گسترده قدقدكردن، جيك جيك كردن و فرياد زدن را براي حفظ رابطه*اش با ديگران بكار مي*برد. يك مطلب، 12 نوع صداي جوجه*هاي جوان را طبقه*بندي مي*نمايد. اغلب اين صداها براي غذا خوردن، اخطارهايي براي حيوان شكارگر، صداهاي قبل و بعد از تخم*گذاري خواندن خروس مي*باشد. يك طبقه*بندي، صداهاي آوايي*اي را توصيف مي*كند كه مرتبط با ترس و ديدن حيوان شكارگر، صداهاي فيزيولوژيكي براي غذا خوردن، برقراري ارتباط مي*باشد و سپس علامتهايي كه مرتبط با ترس يا درد، ناكامي، دعوا كردن و آواز خواندن مي*باشند.
هرچند يك شناخت خوبي براي كارهاي روازنه آواز خواندن خروس نزديك صبح، صداهاي غذا خوردن، صداهاي تخم*گذاري و سرانجام صداي خروس موجود مي*باشد. صداهاي اندوهگين جوجه*ها نيز به سرعت مورد توجه مادرش قرار مي*گيرد. مراحل صدا توسط گروههاي بزرگ مرغها كه مي*توانند بالا هم باشند، خلق شده*اند. يك مطالعه نشان داده است كه تخم*گذاري مرغها در مراحل صدايي تأثير گذار هستندو اين مرحله بالاي 83db مي*باشد. در حالي كه مراحل بالاتر باعث ترس و وحشت مي*گردد، دامنه اين صداها از 87 تا 72 db در زمانهاي عادي 100 تا 73 db در موقع غذا خوردن 15 تا 75 db. در طول تخم*گذاري افزايش مي*يابند. اين مراحل صدايي مي*توانند همچنين در مراقبت از سلامتي*شان تأثير گذار باشد.
*ژست بدن:
وقتي مرغها مي*توانند با يكديگر نگاه كنند، آنها با ژستهاي بدنشان با يكديگر ارتباط برقرار مي*كنند، مانند بالا و پايين بردن سر ودم، از هم باز كردن پرها و غيره. دم بسيار مهم مي*باشد و مطالعات طيور غير اهلي نشان داده*اند كه آنها زماني كه ايستاده*اند دمشان نيز راست مي*باشد، با بالهاي باز و تقريباً عمودي رو به پايين. در سيسمتهاي متمركز جديد ارزشهاي مفيد ژستهاي بدن داراي اهميت كمي هستند.
آثاري كه مدلهاي بصري يك ژن غالب را ساخته*اند مي*توانند شايد براي كمك به خوابيدن و نشستن استفاده شده باشد بيشتر تحقيقات نيز در اين زمينه صورت گرفته است.
*درك فردي:
تحقيقات نشان داده*اند كه زمينه*هاي مرتبط كه با درك فردي بين مرغهاي مي*باشد شامل تاج، سر و غبغب آنها مي*شود. عناصر فردي، نيز براي درك و فهم سخت*تر مي*باشد. اما تاج آنها ساده*ترين آنها مي*باشد. تغييرات رنگي در پر و بال با رنگهاي شديد مواجه مي*باشد. تنها تغييرات ناگهاني و هيجان*انگيز، دليلي است كه مي*تواند با مرغ*ها مانند غريبه رفتار كند.
*نوك زدن و نظام نوك زدن:
نوك زدن يك رفتار خاص و شناخته شده مرغ است. مرغها به انواع پوسته*هاي موجود، براي غذا خوردن و نوشيدن و نوك مي*زنند و يك فضا و دركي را براي جفت*گيري و خيلي عملهاي ديگر بدست مي*آورد. مرغها يك فضاي شخصي را حفظ مي*كنند كه شامل اطراف سرشان و فاصله*هاي خودشان با يكديگر مي*شود.
هر چند، هدف اصلي نوك زدن خوردن است و دقيقاً با حركت سر و گردن صورت مي*گيرد، زمان*بندي نادرست اين عملها ممكن است آزاردهنده باشد. بينايي دو چشمي مرغها در تخمين زدن مسافتي كه مي*خواهد نوك بزند بسيار مهم است. همچنين اين ارتباط طرز ايستادن بدن آنها و موقعيت سر در طول نوك زدن بسيار مهم مي*باشد. حملات شامل خطراتي مي*شوند كه امكان دارد مرغهاي ديگر بر سر او حمله كنند و تاج، سر، گردن . يا پشت گردنش و غبغبش را نوك بزنند و به دنبال او بيافتند. اگر صورتهاي دو مرغ مقابل همديگر براي جنگيدن قرار گيرد، آنها يكديگر را نوك مي**زنند، با پاهايشان لگد مي*زنند و يكديگر را زخمي مي*كنند. سلطه*پذيري توسط دولا شدن يا فرار كردن نشان داده مي*شود. ميزان كم بروز اين رفتار نبردآميز در بيرون رخ مي*دهد. اما اين امر حركات پيچيده را تا 460 سانتي*مترمربع در پرندگان افزايش مي*دهد. در بين مرغهاي آزاد، عمل نوك زدن، زماني كه خروسها در كنار آنها حضور دارند كاهش مي*يابند، در شرايط متمركز دروني، رد پاها نشان داده*اند كه نقش خروسها در كاهش نوك زدن بيشتر مي*شوند. همچنين نشان داده شده است كه صداي خروسها در اين عمل هيچ نقشي را ندارد. عمل نوك زدن اغلب در بين مرغهاي جوان بيشتر است و مشاهدات نشان داده*اند كه ميزان و نوع آن از 30 تا 50 درصد در بيرون از قفس افزايش مي*يابد. اين مرغها، زماني كه خروس در گروه نباشد، ميزان نوك زدنشان تا 70 درصد بيشتر مي*شود. تلاش درجانشيني توسط مرغهاي جوانتر، موفقيت محدودي را شامل مي*شود و با حمله و نوك زدن ديگر مرغها روبرو مي*گردد. موارد زير نكات مفيدي براي تثبيت نظم نوك زدن سريع مرغها مي*باشد كه در توليدات تخم*مرغ بسيار مؤثر است:
*گروههاي جديد مرغها توسط مخلوط كردن آنها قبل از شروع توليد شكل مي*گيرد.
*مرغها را در دور گروهها نگه داريد.
*مقدار فراوان غذا و آب را تهيه نمائيد و به مقدار كافي در زمين منطقه*اي كه آنها مشغول حركت كردن هستند غذا را فراهم سازيد.
*اگر دو گروه مجبور شوند كه با يكديگر مخلوط شوند گروهها را با تعداد برابر با يكديگر مخلوط كنيد.
*اطمينان حاصل كنيد، قبل از مخلوط مرغها با يكديگر، خروسها را پيش يكديگر قرار داده*ايد.
*وقتي كه مرغها نوك زدنشان كاهش مي*يابد يك خروس را در بين آنها قرار دهيد. بيشتر ين نوك زدنها در طول دوره غذا خوردن در بين مرغهاي داخل قفس رخ مي*دهد و بستگي به فضاي غذاب دهنده و تعداد مرغهاي داخل قفس دارد.
*حمام خاك: حمام خاك جهت رفع نياز رفتاري يك مرغ مي*تواند باشد. تصور مي*شود كه اين عملكرد براي خلاص شدن از انگلها و منظم كردن پرها صورت مي*گيرد. معمولاً مرغهايي كه در محيط آزاد زندگي ي*كنند وقتشان را در حالت پراكنده از يكديگر ي*گذرانند، به جز حمام خاك كه زماني كه در كنار يكديگر هستند صورت مي*گيرد. حمام خاك همچنين به عنوان يك نوع فعاليت رخ مي*دهند و در مرغهايي مشاهده مي*شود كه از قفسها جهش مي*كنند و حداقل 100 ساعت حمام خاك نگرفته*اند. حمام خاك معمولاً با نوك زدن به يك محيط خاكي آغاز ميشود. آنها دولا مي*شوند و خاك را به سمت پرهايشان بلند مي*كنند و سپس دوباره اين عمل را تكرار مي*كنند و خود را تكان مي*دهند. هرچند حمام خاك يك نياز ابتدايي مرغهايي است كه هنوز دچار تزلزل هستند مي*باشد.
*تميز كردن و مراقبت از پر و بال:
تحقيقاتي كه درباره تميز كردن آنها مطالعه شده است به عنوان عملهايي توصيف شده*اند كه مرتبط با محافظت سطح بدن است كه شامل تميز كردن پر و بال با نوك، خاراندن خودشان با پاهايشان، حمام خاك و نرم كردن پر و بالش مي*باشد. تميز كردن پر و بال در جوجه*ها هم توصيف شده است و در طيور جوان يك ارتباط قوي را در بين ميزان تميز كردن و تعداد شپشهاي از بين رفته دارد. مرغها تميز كننده*هاي كارآمدي هستند البته نسبت به خروسها و آنها همچنين تميزتر هستند و از غده چربيشان بيش از خروسها استفاده مي*كنند. در تميز كردن پر و بال مرغها، پرهايشان را برجسته مي*كنند و آنها را از طريق نوازش كردن با نوك و ور رفتن به آنها تميز مي*كند.
*ديگر رفتارهاي آرامش*بخش: پاك كردن نوكها از طريق خوردن ملت خيس صورت مي*گيرد. اين حيوان يك قسمت از پشت خود را روي زمين تميز مي*كند و در يك حركت پيوسته سمت ديگرش را تميز مي*كند. كشش يك سوي پا و بال و ول كردن بالها، يك رفتار آرامش*بخش را ايجاد مي*كند.
رفتارشناسي طيور قسمت پنجم
*آشيانه كردن يا نشستن:
مرغهاي غير اهلي جنگلي، در وسط قلمروي خويش كه آشيانه وي مي*باشد استراحت مي*كند. برخي مطالعات اخير نشستن زياد مرغهاي خانگي را نشان داده است كه برخي طيور اصلاً نمي*نشينند و حتي دائم در حال تغيير موقعيت خويش مي*باشد و هيچ تغييري نيز در رفتارشان رخ نمي*دهد.
*پرورش دادن: جوجه*ها خيلي استثنائي و توانا هستند و داراي قابليت به اصطلاح «بلند شدن و رفتن» هستند كه خيلي زود پس از تولد مي*توانيد اين عمل را انجام دهيد. در مورد طيور غير اهلي، بقاء، بستگي زيادي به چسبيدن سريع مرغها به جوجه*هايشان دارد. اما يك سئوال مهمي كه كاملاً جوابي داده نشده است، اين است كه تأثيري كه تولد*هاي مصنوعي و پرورش آنها كه با تأخير روبرو مي*باشد، رفتار مرغ در اين قبيل ويژگيها به عنوان غذا دادن و لانه سازي چگونه است. از طرفي ديگر تيز هوش جوجه*ها اين اجازه را مي*دهد كه خودشان را با پرورش دادن بدون مرغ كرچ در سيستمي متمركز وفق دهند.
*پيوند: جوجه در حدود يك ساعت بعد از تولد مي*تواند به اجسامي كه حركت مي*كنند نزديك شوند و آنها را تعقيب مي*كنند و جانورشناسان و روانشناسان يك موضوع گسترده قابل توجه را نشان داده*اند كه چگونه مرغ و جوجه*ها به يكديگر مي*پيوندند. جوجه*ها نيز در برابر بادكنك در حال حركت، چرخهاي رنگي متحرك و يا هر جسمي كه در يك تضاد مشخص براي پيش*زمينه*اش مي*ماند اثرپذير هستند. اين دوره اثرپذيري و پيوند از 9 تا 20 ساعت پس از تولد شروع مي*شود.
برخي اثرپذيريهاي سمعي قبل از تولد در برخي از طيور، استثنائي گزارش شده است.
اما اهميت آن در طيور ناشناخته مي*باشد. قدقدكردن مرغ و جيك جيك كردن جوجه،* بيشتر شدن قدقد، جيك جيك و جيرجير از روي خستگي. اگر يك مرغ بايستد و شروع به صدا كردن كند، جوجه*ها ثابت مي*مانند و بي*حركت مي*ايستند. اگر او خيلي دور بشود، جوجه*ها شروع به جيك جيك كردن مي*كنند و او را دوباره به گروه بر مي*گردانند. اگر صداي يك مادر غريبه شنيده شود، جوجه*ها مي*ايستند و جيك*جيك كمتري مي*كنند. اين امر خطر مورد مهاجم قرار گرفتن توسط يك مرغ قوي را كاهش مي*دهد. طول و بلندي اين صداها، رفتار جوجه را كنترل مي*كند، در حالي كه فركانس صدا منجر به درك و حس كردن صداي والدينشان مي*شود. جوجه*ها بصورت آزادانه در كنار مادرشان غذا مي*خورند. در حالي كه اگر صداهاي يك غريبه شنيده شود. غذا خوردن بصورت كامل متوقف مي*شود. جوجه*ها نمي توانند قبل از 10 روزگيشان به خوبي، يكديگر را درك كنند. مرغ و سيستم صدايي*اش، جوجه*ها را در كنار يكديگر نگه مي*دارد و ازخشونت بين آنها جلوگيري مي*كند. مرغ*ها همچنين به جوجه*ها مي*آموزند كه او در برابر غذا و حيوانات شكارگر چگونه عكس*العملي را نشان بدهند. جوجه ها عموماً ترسشان را بين 33 تا 36 ساعت بعد از تولدشان نشان مي*دهند اما زماني كه آنها جدا از يكديگر نگه داشته شوند، اين موضوع گسترش مي*يابد. تجربه غذا خوردن، محلي نياز است كه تا سه روز بعد از تولد جوجه بدست آمده باشد.
*رفتارهاي ديگر: جوجه *ها خيلي فعال هستند و وقتي كه بالهايش را باز مي*كنند و بال مي*زنند يعني اينكه از چيزي مخالفت مي*كند آنها بر روي دستگاههاي تغذيه مي*پرند، اما تا زمان 4 الي 6 هفتگي نمي*نشينند. اين كشش با يك بال و پا به يك قسمت منجر به نمايان شدن پرهاي ابتدايي مي*شود. جوجه*ها بيشتر وقتشان را در دنبال كردن يكديگر صرف مي*كنند. سرهاي بالا و خيره به يكديگر نگاه كردن ممكن است منجر به يك دعواي عادي بشود كه اين امر از سنين دو هفتگي به بعد رخ مي*دهد.
اين ستيزها تنها بين دو مرغ در يك زمان (معمولاً جوجه خروسها) صورت مي*گيرد كه آنها به پرهاي گردن يكديگر چنگ مي*زنند و برو روي زمين يكديگر را مي*كشند، نوك زدن و پر كشيدن به طور كلي منجر به درد از روز 13 تا 18 روزگي مي*شود. جوجه*هاي ضعيف*تر بر زمين كشيده و لگدمال مي*شوند. حمام خاك در روز سوم شروع مي*شود و يك عمل تقليد شده مي*باشد. تميزكردن پرهاي بالها و سينه ممكن است از روز دوم شروع *شود. اين زمان تميز كردن پر و بال ممكن است 4 دقيقه طول بكشد، جوجه*ها ممكن است نوك زدن به ناخنها را در 10 روزگي شروع *كنند و بخصوص اگر شرايط گرم، خشك و خيلي شديد روشن باشد. آنها ممكن است به پرهاي بال و دم نوك بزنند تا زماني كه به خونريزي بيافتند، آنها به هر چيز روشن كه در كاهها وجود دارد نوك مي*زنند. اينها ممكن است شامل حلزون و چيزهاي ديگري شود كه خوردن آنها منجر به مرگ مي*شود. پنجه كشيدن در كاهها يك عمل طبيعي كليشه*اي است كه از روز وم شروع مي*شود. وي ابتدا پنجه كشيدن را با پاي راست شروع مي*كنند و بعد با پاي چپ و به همين ترتيب، تا زماني كه كاهها با نوك زدن جوجه*ها پاك شوند. اين توالي در حدود 15 دقيقه اتفاق مي*افتد. اگر محيط خيلي سرد باشد، كاهها ممكن است خورده شوند و در سنگدان آنها نهفته بماند. يك مطالعه اصلي رفتار در جوجه*ها تا هفته دهم تولد خيلي تغييرات را ثبت كرده* است. استراحت كردن در نزديكي زمان تولد بالا مي*باشد و تا سه و نيم هفته طول مي*كشد. تا هشت هفته هم شدت مي*گيرد و سپس دوباره كاهش مي*يابد. مرغها نيز بيش از خروسها استراحت مي*كنند. پنجه كشيدن در هفته اول افزايش مي*يابد و تا هفته هفتم بطور چشمگيري كاهش مي*يابد، سپس دوباره در هفته نهم اين عمل برمي**گردد. تميز كردن پر و بال با رشد پرها همچنين افزايش مي*يابد. بازي و جست و خيز كردن همچنين تا هفته چهارم افزايش مي*يابد. درگيريهايي واقعي در هفته هفتم جايگزين كشمكشها مي*شود.
*حرارت: اولين واكنش جوجه*ها بعد از متولد شدنشان در برابر گرما و پوشش است و آنها در ارتباط با اين جريان خيلي آسيب*پذيرند. حرارت بدن يك جوجه تازه متولد شده 6/0+ 6/38 درجه سانتيگراد است كه تا 5/0+ 6/40 درجه مي تواند افزايش پيدا كند. اگر سيستم گرمايي نامناسب باشد، جوجه*ها به صورت يك نيم دايره به يكديگر مي*چسبند و به راحتي ممكن است آنهايي كه در گوشه*ها قرار گرفته*اند خفه شوند. وقتي هم كه خيلي گرمشان باشد از منابع گرمازا فاصله مي*گيرند. يك درجه حرارت مطلوب در بين جوجه*هاي همسان 30 درجه سانتيگراد. در بين 3-4 هفته اول مي*باشد و تا 21 درجه كاهش مي*يابد. از زماني كه پر زدن شروع مي*شود، حرارت بدن جوجه*ها ممكن است بيشتر كاهش يافته باشد، همچنين عكس*العملهاي جوجه*ها به عنوان يك راهنما استفاده مي*شود، جوجه*ها در يك دماي سرد براي غذا خوردن در قبل سنين 7 الي 15 روزگي، حركت نمي*كنند. حرارت كم، رشد را كند مي*كند بخاطر اينكه پر زدن، اندازه قلب، غده تيروئيد و غده فوق كليوي را افزايش مي*دهد.
*نوشيدن: به علت اينكه جوجه*ها در يك درجه حرارت بالا به سرعت دهيدره مي*شوند، اين مسئله حياتي است كه به سرعت آب را بنوشند. نوشيدن اغلب با نوك زدن به حباب*هاي آب آغاز مي*شود، يك متدي كه بكار مي*رود، قرار دادن يك كاغذ در روي آب و غذا است و به منظور اينكه آنها در طول نوك زدن به كاغذ غذا را پيدا كنند. سپس بعد از يك هفته كاغذ را برداريد بخاطر خط امراضي كه وجود دارد. اگر آنها آب را پيدا كردند. اين تصور را مي*توان كرد به نتيجمان رسيده*ايم. به جوجه*ها در اين زمان بايد 24 ساعت نور كامل داده شود بخاطر اينكه به آنها براي پيدا كردن آب و غذا فرصت داده باشيم. برخي از جوجه*ها ممكن است از فضولات مرطوبي تغذيه كنند كه به نوكشان چسبيدن است. در طول سه و نيم هفته جوجه ممكن است در يك حالت نوشيدن بلندمدت آب قرار گيرد، آنها 11 بار با يك مدت زمان طولاني در هر مرتبه با يك مكث، آب مي*نوشد، جوجه*ها با قرار دادن نوك در آب و سپس بالا بردن نوك و غورت دادن آن با نگهداشتن حالت افقي سر آب را مي*نوشند. آب بايد هميشه قابل دسترس باشد و حداقل 4 ساعت قبل از غذا دادن آب را به آنها بدهيد. اطلاعاتي هنوز براي ساختن بهترين وسايل آب*دهنده براي ايجاد عادتهاي خوب آب خوردن در مرغها نياز مي*باشد. مطالعات نشان داده*اند كه بسياري از جوجه*ها فقط به آن وسايل آب*دهنده نزديك مي*شوند ولي از آب نمي*نوشند. تابلو شماره 1 درصد جوجه*هايي كه با توجه به شكل وسايل آب*دهنده آب مي*نوشند را نشان مي*دهد.
علت درصد پايين آب خوردن جوجه*ها بصورت واضح در تأثير شكل وسايل آب*دهنده را مي*توان مشاهده كرد. در برخي از وسايل آب*دهنده لبه 4-6-7cm بالا قرار دارند. آبخوري*ها موجب تسهيل در نوشيدن آب مي*باشد. لانه*سازي در برخي از مدلهاي دستگاههاي آب*دهنده*هاي قيفي شكل ممكن است دليل قطع كردن آ بصورت خودكار *باشد. بسياري از رفتارها نشان داده است كه طرح وسايل آب*دهنده از قبيل شكل، رنگ، مكان آن، فضا و غيره بسيار مهم مي*باشد.
*خوردن: درك غذايي جوجه بسيار پيچيده است. جوجه*ها بصورت بي*هدف به اجسام مختلف كه در محيط اطرافش وجود دارد از قيبل خاك و اجسام براق، امكان دارد نوك بزند و تقريباً توسط شيوه آزمايش و خطا غذاي خود را پيدا مي*كند. اگر آنها توسط يك مرغ كرچ تربيت شده باشند، مشكل غذا خوردن جوجه*ها از بين مي*رود و منجر به توليد صداهايي در هنگام غذا خوردن آنها مي*شود.
استفاده از نوارهاي براق در دور دان*خوري، بعضي اوقات براي جذب كردن جوجه*ها و استفاده از سطوح شيشه*اي و مرمري براي غذاي آنها بكار مي*رود سيني*هاي تخم*مرغ وسيله خوبي براي شروع غذا خوردن جوجه*ها مي*باشد. در يك تحقيق فرانسوي، استفاده از يك رژيم نوري 10 ساعتي براي جوجه*هاي سه روزه صورت مي*گيرد كه آنها فقط يك سوم وقت خود را مشغول به خوردن مي*باشند اما در روز دهم تولدشان اين تغييرات به نزديك 60 درصد مي*رسد. مشاهده شده است كه جوجه*ها در روز سوم 34 مرتبه و در روز دهم 134 مرتبه غذا مي*خورند. در مطالعات قبلي نشان داده شده كه جوجه*ها 30 الي 55 با در روز غذا مي*خورند و 22 الي 45 مرتبه هم در روز آب مي*نوشند. هر چند سن، تعداد دفعات غذا خوردن را افزايش مي*دهد اما در مجموع نشان داده مي*شود كه مقدار غذاي خورده شده كاهش يافته است.
*تميز كردن: تميز كردن نوك بالايي و نوك پاييني با كشيدن آنها (ماليدن آنها) به همديگر و آنها صورت مي*گيرد. مرغها بدين ترتيب قادر به خوردن مي*باشند اما نمي*توانند نوك بزنند و اين يك تكنيك رايجي براي جلوگيري از خودخوري در بين مرغها در تمامي سنين، در تمامي سيستمها مي*باشد.
جوجه*ها معمولاً اين كار را در 5 روزگي انجام مي*دهند و اين مي*تواند تكرار شود. مراقبت از نوكها براي داشتن لبه*هاي تيز نياز مي*باشد. اين عمل مي*تواند يك نقش برجسته*اي را در طول هفته 2 الي 3 بوجود آورد. اين امر در كاهش غذا خوردن و آب نوشيدن، كم شدن وزن بدن و پايين آمدن توليدات نتيجه مي*دهد و مطالعات نشان داده*اند كه نوكها از طيور مرتب در يك وسعت بزرگ بيش از طيور بي*عيب در نظر گرفته نمي*شوند. اين مرغهاي مرتب درجه بالاي نوك زدن را نشان داده*اند اما طبقه*بندي اجتماعي آنها توسط تميز و مرتب بودن تغييري نمي*كند و به علاوه، آنها بخاطر مكانشان مجبورند بيشتر نوك بزنند، هر چند كه آسيب كمتري متوجشان مي*شود. در اينجا هيچ شك و ترديدي وجود ندارد كه ضعيف تميز كردن نوك مضراتي را نسبت به خودخوري در پي داردو در سيسمتهاي خوبي كه امر خودخوري بندرت ديده مي*شود به تميز و مرتب نمودن نوكها نيازي نيست.
*كنترل پذيري: تأثير كنترل پذيري به موقع (قبل از سه روزگي) TCG ناميده مي*شود كه براي مشاهده تأثير آن بر رفتار و اعمال مطالعه شده است، گروه كنترل پذير رشد بهتري، مقاومت بهتر، توانائيهاي بهتر را در زندگي*شان در برابر فشارها نشان داده*اند. در عمل، اين امر براي دامداران براي داشتن يك سياست سنجيده، مفيد به نظر مي*رسد در اين عمل دامداران با آنها صحبت مي*كنند و حتي با دست به آنها غذا مي*دهند. ملاقات مكرر اين دسته مرغها در اين مرحله بسيار مهم مي*باشد. مجموعه*هاي متمركز بزرگ، تنها نياز به بهره*برداري TCG را در سيستمهايشان دارند.
رفتارشناسي طيور قسمت هفتم
*تخم*مرغ:
ميانگين جوجه*ها از مرغهاي غير اهلي جنگلي 6 جوجه مي*باشد كه جزء طبقه جوجه*هاي همزاد قرار مي*گيرند. ميانگين تخم*گذاري مرغها 220 عدد، در مكانهايي با پوشالهاي عميق 245 و در لانه*هاي توليد جوجه* 260 تخم در سال مي*باشد. تحقيقات نشان داده*اند كه يك افت 5 الي 20 درصدي نيز مي*تواند وجود داشته باشد. وقتي تخمها در لانه راست نباشد معمولاً مرغ را از نوكش جداي درست كردن جايشان استفاده مي*كنند، يك مرغي نيز مشاهده شده است كه يك تخم را تا 5/1 متر جابجا كرده است.
*تخم*مرغهاي شكسته:
تخم*مرغهاي شكسته مي*توانند يك مسئله اساسي باشد. شكستن زماني صورت مي*گيرد كه بر روي زمين تخم بگذارند كه تخم*مرغ با زمين برخورد نموده و شكسته است. در قفسها شكستگي تخم*مرغ بيشتر در سطوح سيمي و كلفت رخ مي*دهد كه البته برامبل آن را توجيه كرده است. همچنين آزمايشات نشان داده است كه مرغها ترجيح مي*دهند در سطح*هاي با ضخامت نازك*تر و محافظت شده تخم*گذاري مي*كنند.
*تخم*گذاري روي زمين:
تخمهايي كه روي زمين گذاشته مي*شوند ضرر اقتصادي اساسي را به توليدكنندگان مي*زنند و بهبود دادن اين عادت سخت است و بايد از آنها جلوگيري شود تخم*گذاري روي زمين در بين مرغهاي غير اهلي طبيعي است بنابراين محيط بايد تغيير داده شود كه عادت كند در مكانهاي مخصوص تخم*كذاري كنند،* برخي نظريات اساسي عبارتند از:
*شروع به وسيله قرار دادن جعبه*هاي آشيانه*اي روي زمين و به آرامي و كم*كم آنها را بالا آوردن.
*سطح پوشالي خيلي عميق را درست نكنيد 7 الي 8 سانتيمر بهتر از 15 سانتيمتر در اين مكانها ميباشد.
*تخم*مرغهاي سطح را بردايد و چند عدد تخم*مرغ مصنوعي ويا واقعي را بگذاريد.
*جذابيت زيادي را با پوشالهاي فراوان ايجاد كنيد البته بطور مرتب و نو.
*لانه*ها را نيزتاريك نگهداريد.، اطمينان حاصل كنيد كه آنجا به دور از هرگونه انگل مي*باشد.
*سعي كنيد زاويه*هاي تاريك را در مرغداني از بين ببريد.
*درجه حرارت و رطوبت:
كنترل محيط مرغها در سيسمتهاي متمركز جديد به حالت يك تخصص در آمده است و مراجع بايد منابع مناسبي را براي جزئيات آنها ارائه كرده باشد. درجه حرارت و رطوبت، ميزان تهويه را براي فشردگي*هاي موجود فراهم كنيد.
خوكها يك برتري را در ميزان درجه حرارت بدنشان در طول روز را نشان داده*اند و اين ممكن است همچنين براي مرغها با عامل بالقوه براي نگه*داري انرژي بالايشان بكار برود.
*الگوي غذا خوردن:
پذيرش غذا خوردن قبل از خوابيدن روي تخم بسيار خوب است و باعث مي*شود كه مرغ به راحتي بين 2 تا 3 ساعت روي تخمها بخوابد. در يك مطالعه*اي كه انتخاب غذا خوردن آزاد پيشنهاد شده است، مشاهده شده است كه مرغها يك رژيم بهتري (بيشتر كلسيم و پروتئين و انرژي كمتر) را انتخاب نموده*اند كه آنهم براي توليد بيشتر تخم*مرغ مؤثرتر است.
همانگونه كه غذا خوردن مهمترين بخش هزينه را 70 تا 80% در توليدات طيوري مي*باشد، راههايي براي جلوگيري از ضايع شدن غذا داده شده است كه به منظور تازه نگه داشتن و خوش طعم نگه داشتن غذا مي*باشد. خواننده هاي اين مطلب بايد آنها را با يك متخصص در ميان بگذارند.
*نوردهي:
توليدكنندگان فرآورده*هاي طيوري مي*توانند پيشرفت جنسي طيور تخم*گذار و توليد تخم*مرغ را با سياستهاي نوردهي كنترل نمايد. تغيير در اين الگوها (چه درجه بالا، چه پائين) و شدت نور بسيار مهم است.
به نظر مي*رسد كه مرغها بر اساس شدت نور مثلاً دوره تاريكي رفتارهايشان نيز تغيير كند. تعيين از يك جدول زماني نورپردازي 24 تا 28 ساعته ممكن است منجر به توليد كمتر اين تخم*مرغها بشود اما اين تخم*مرغها سنگين*تر و داراي پوسته ضخيم*تر هستند كه از شكستن ساده آنها جلوگيري مي*كند اين امر نيز براي مرغها مهم مي*باشد. يك چرخه 28 ساعته تعيين اينكه هفته كاري آنها از 7 روز به 6 روز كاهش مي*يابد كه همراه با يك زير نور مستقيم خورشيد قرار گرفتن است. به نظر مي*رسد كه مرغهاي تخم*گذار براي توليد محصولات بهتر به زماني بيش از 17 ساعت در معرض نور نياز دارند.
*چگالي ذخيره: چگالي ذخيره با يك بازدهي تبديلي، كليدي براي پي بردن تحقيقات اساسي در بين طيور مي*باشند. اين چگالي ذخيره است كه دققتهاي بالايي را در بحث بهزيستي دريافت نموده است. اين اطلاعات از مطالعات خوب طراحي شده برجسته سه سئوال را براي جواب دادن ايجاد مي*نمايد.
*بهترين اعمالي كه براي مرغها صورت مي*گيرد چيست؟
*چه شرايطي براي بازدهي بالاي توليد مورد نياز است؟
*بهترين فضا و مكاني كه از نظر اقتصادي مناسب است چقدر مي*باشد؟
نتايج اين تحقيقات نشان داده است كه كاهش دادن فضاي مرغها باعث كاهش توليد تخم*مرغ، كاهش وزن آنها و افزايش مرگ و مير آنها مي*شود. افزايش اندازه*هاي اين فضاها نيز منجر به كاهش توليد تخم*مرغ، بالا رفتن ميزان غذا خوردن و افزايش مرگ و مير آنها مي*تواند بشود، اين تأثيرات ممكن است بصورت منفصل و يا جمعي صورت گيرد. بنابر يك قانون كلي، تمام ابعاد فضاها بايد كوچك نگه داشته بشوند وقتي كه ميانگين بهره شود، پايين آمد فضاهاي طيور مي*تواند افزيش و يا كاهش پيدا كنند و دوباره بهره آنها بالا برود. اين امر نيار به قفسهايي نرم و انعطاف*پذير دارد.
*آب: آب براي مرغهاي تخم*گذار بسيار حياتي مي*باشد. مرغها ممكن است آبهاي خيلي بد و سخت را (بالاي 1000p.p.mكلسيم) رد كنند. مقدار روي (بالاي 2300 p.p.m) همچين ورودي آب را كاهش مي*دهد و همينطور مقدار نتيرات (بالاي 300 p.p.m).
اينها مشكلاتي شيميايي هستند كه مي*توانند در آب وجود داشته باشند.
*پر ريزي:
پر ريزي و يا كمبود پرها، يك فرايند عادي در بين مرغها است و معمولاً در بين مرغهايي كه تخم*گذاري آنها در آخر فصل متوقف مي*شود رخ مي*دهد. يك نسل جديد پرها رشد مي*كنند و به پرهاي قديمي فشار وارد مي*كنند و آنها را مي*ريزند و اين اتفاق در حدود 8 تا 12 هفته به طول انجامد. تا 25درصد مرغها ممكن است در سال دوم توليدات تخم مرغ زماني كه تعداد تخمهاي توليدي*اش 20 درصد پائين مي*آيد، اندازه تخم*مرغها بزرگتر شده باشد اما كيفيت پوسته آنها پايينتر مي*آيد.
داروهاي ضد تخمك*گذاري ممكن است همچنين به خوبي داروهاي معدني براي جلوگيري از نابرابريها در رژيم آنها استفاده مي*شود، يك وقفه، يك فاصله 2 تا 3 روزه است كه در مرغهاي كه روزي يك تخم مي*گذارند در روز ششم، بوجود مي*آيد. تكنيك پر ريزي مصنوعي اين وقفه را توسعه مي*دهد.
اين دوره بهبودي، به ويژه اطراف قيف غذا صورت مي*گيرد. در مرغهايي كه زياد نوك مي*زنند نشان داده شده كه جبران كننده*هاي خوبي در اين پر ريزي هستند. هر چند مرغها بسياري از رژيمهاي پر ريزي را با مشكلات جوي*اش تحمل مي*كنند.
*توليد گوشت: محصولات جديد جوجه*هاي غذايي شايد بهترين مثال براي چگونه پرورش دادن آنها، انجام اعمالي براي برطرف نمودن نيازهاي بازار و ايجاد رقابت بين آنها با بازدهي**هاي بهتر كيفيتهاي بالاتر مي*باشد.
مشكلات رفتاري كه در بيانات اجتناب*ناپذير در ميزانهاي ضعيف رشد رخ مي*دهد، رو به بدتر شدن مي*رود و مرگ و مير را افزايش مي*دهد و تنها با سيستمهاي مديريت خوب بهبود مي*يابند، موارد زير برخي نكات مديريتي هستند كه براي نتايج خوب در توليدات غذايي گوشتي مهم هستند.
*وسايل آب*دهنده كافي ضروري هستند و بايد به طور منظم كنترل شوند.
*طرح ظروف غذايي بايد به گونه*اي باشد كه مرغها كوچكتر بايد بتوانند از انها تغذيه كنند همچنين از هدررفتن غذايي ضايعات غذايي جلوگيري كند.
*مرغها بايد دسترس به آب و غذا را در فاصله دو متري از يكديگر در فضايشان داشته باشند، همچنين به گونه*اي باشند كه مرغهاي خجالتي هم به آنها راحت دسترسي پيدا كنند.
*شكل فيزيكي غذا نيز بسيار داراي اهميت مي*باشد مثلاً سفت يا نرم بودن دانه، خرده نانها و اندازه دانه*ها بسيار مهم است. حذف كردن غذاهاي بيات شده بصورت دستي يا مكانيكي بايد حتماً صورت بگيرد.
*نظارت بر تمام تجهيزات مكانيكي و مكانيزهاي محافظت شده و دستگاههاي هشدار دهنده براي تمام اين دستگاهها توليد، اساسي و مهم مي*باشد.
*تهويه:درصد بالاي محلول آمونياك و دي*اكسيدكربن مي تواند مشكل جوي را بوجود بياورد اين جو بايد خشك و درجه نرمال را داشته باشد.
*فضاي پايه و ازدحام: توصيه*هاي ميزان ذخيره در متنهاي متخصصان ارائه شده است. مثالهاي محيط كنترل شده بين 17 تا 22 مرغ در هر متر مربع و براي مرغهاي مسن*تر تا 2/34 كيلوگرم در متر مربع مي*باشد. در محيطهاي كنترل نشده اين ميزان تا 12 الي 19 مرغ در هر متر مربع كاهش مي*يابد.
*بيماريهاي واگيردار: بيماريهاي واگيردار، ضرب*ديدگي و حمل و نقل: كبودي در توليدات طيوري يك دليل اصلي اقتصادي ضعيف در عملكردها مي*باشد. كبودي در مرغداريهاي مي*تواند 3 درصد يا بيشتر برسد. مقدار زيادي از اين كبوديها (80 درصد) در بيماريهاي مسري رخ مي*دهد كه در هنگام شب و نزديكهاي صبح رخ مي*دهد. اين مرغها زير شدت و نور كم قرار گرفته*اند كه همچنين محيط كاري خوبي براي كارگران نيست. براي جلوگيري از بيماريهاي مسري، مهارت و دقت نياز مي*باشد. تجربه نشان مي*دهند كه كبودي* بيشتر در شبهاي گرم صورت مي*گيرد تا شبهاي سرد. كبودي خروسها ساده*تر از مرغها مي*باشد . كبودي مرغهاي سنگين*تر ساده*تر از مرغهاي سبكتر رخ مي*دهد. همچنين عواملي مانند مسافرت با كاميونهاي پر صدا مي*تواند باعث زخمي شدن، خونريزي،* ضعف كردن و خفگي بشود. داروها نيز ممكن است در آب آشاميدني آنها چند ساعتي قبل از واگرفتن آنها داده شود هرچند نظارتها بايد بصورت دقيق در اين زمينه صورت گيرد. رسيدگي*هاي كامل و جدي براي استفاده از چهارچوبهاي سيمي براي نگه داشتن مرغها و جلوگيري از كبودي در آنها حتماً بايد صورت گيرد مرغها ممكن است از بين 6 تا 12 ساعت قبل از كبودي گرسنه شوند و شايد هم از گرسنگي بميرند.
*كشتن و استرس: در اينجا نياز مستمري براي اطلاعات بيشتري درباره ذبح طيور وجود دارد به خاطر اينكه شيوه ذبح كردن ممكن است بهبودي يافته باشد بيشتر دستگاههاي فرايند توليدات طيوري مي*توانند بين 1000 تا 6000 مرغ در ساعت را ذبح كنند كه اين دستگاه بصورتي است كه پاي مرغ را از بالا گرفته و آنها را در هوا معلق نگه مي*دارد، اين زنجيره پس از ذبح 10 متر در دقيقه حركت مي*كنند.
بي*حس*كردن با ولتاژ بالا يك عمل معمول مي*باشد. اين امر بر مقاومت سر و تاج غلبه مي*كند و مي*تواند حتي براي ذبح كنندگان خطرناك باشد. اين برآيند مرغها از انقباظ عضلاني كه ممكن است باعث شكستن استخوان، خرد شدن جناق سينه و خونريزي مي*شود، جلوگيري مي*كند، سيسمتهاي ولتاژ پايين نيز بر اين مشكلات غلبه مي*كند و يك سيستم حمام آبي برق را هم مي*تواند بكار گرفت.
رفتارشناسي طيور قسمت هشتم
*سيسمتهاي تهيه جا و رفتار:
توليدات طيوري در سالهاي اخير تعميرات زيادي را در سيستمهاي تهيه جا داشته است. سود قابل توجهي توسط توليدكنندگان، شباهتهاي بين سيستم هميشه نشان داده شده است. اما اين قبيل عملها داراي ارزش كمي هستند. اين سيستم تهويه جا و توليد از نظر نيازهاي طيور و همچنين عملهاي مستمر و اقتصادي گوناگون بايد آزمايش بشوند. طبق فلسفه مك*برايد، يك هدف نهايي بايد داراي سيسمتهاي مناسب براي مرغها و سيستمهايي براي غير طيور.
*سلسله آزاد:
اين يك سيستم قديمي براي توليد تخم*مرغ است امروزه نيز مورد استفاده قرار مي*گيرد و براي تخم*مرغ تازه صورت مي*گيرد. اين يعني اينكه مرغها بتوانند در يك مرتع سرسبز و بدون محدوديت محيطي قرار گيرند. هر چند موانع بسياري در اين سيستم وجود دارد و در بريتانيا فقط در حدود 2 درصد طيور در اين فضاها پرورش مي*يابند. برخي از مضراتش را در زير ببينيد:
*حفاظت*هاي كمي در برابر آب و هوا وجود دارد.
*ايجاد مشغله زياد بر غذا دادن، جمع*آوري تخم*مرغها و تغيير مكانها.
*نياز به غذاي فراوان در برابر دوازده تخم مرغ
*ضايعات بالاي غذايي.
*رژيم طيور ممكن است نا متعادل بشود.
*تخم*مرغهاي كثيف و بدبو.
*كيفيت پايين آمده تخم*مرغ، تخم*مرغ مانده و طعم و بوي نفرت*انگيز.
*قرار گرفتن مرغها در معرض خطر امراض كه از آلودگي خاك بوجود مي*آيد.
*شيوع بالاي انگلهاي دروني و بيروني.
*خطراتي كه توسط حيوانات شكارگر وجود دارد.
*محيط كاري ضعيف و خسته*كننده براي كارگران.
مقدار كمي از اين توليدكنندگان مي*توانند رضايت مصرف كنندگان اين تخم*مرغها را جلب نمايند. مشكلات رفتاري كمي در اين سيستم*ها وجود دارد، به خاطر اينكه فضايي كه به طيور داده شده است به آنها اجازه مي*دهد كه به هر طرف كه مايلند بدون محدوديت بروند و حتي براحتي فرار كنند. همچنين خود اين تخم*مرغ يك مشكل مي*باشد چون مشاهده و پي بردن به اين مشكلات اين قبيل طيور واقعاً مشكل است، همينطور حيوانات شكارگر مي*توانند ضررهاي زيادي را به آنها وارد كنند.
*كفهاي سيمي و كركره*دار: (سيستمهاي مرغداني)
مرغها در كل در سطوح سيمي و نازكي نگهداري مي*شوند. مكانهاي داخل لانه از بيرون و بدون داخل شدن بين طيور قابل دسترسي مي*باشند. اين سيستم تلاش در بوجود آوردن يك ميانه*گيري در بين قفسها و مقدار پوشالهاي موجود مي*كند. مكانهاي نشستن يك صورت اصلي اين سيستم است و اين بالهاي حفره*هاي مخصوص فضولات ساخته مي*شود كه تنها يك بار در سال بايد خالي بشوند.
نمونه*هاي حياتي براي مشكلات رفتاري در اين لانه، تأمين كردن و كارگذاري سيستم تهويه است كه مي*تواند بوي بدي را كه از حفره*هاي فضولات توليد مي*شود را از بين ببرد. تخم*گذاري در كف لانه نيز مي*تواند يك مشكل اساسي باشد. مرغداني*هاي بلند و باريك براي جلوگيري از كنشهاي زياد بين طيور بسيار خوب مي*باشد اما وحشت و ضرب*ديدگي مي*تواند زماني كه مورد بررسي و معاينه قرار مي*گيرد، بوجود بيايد.
پوشالهاي عميق:
اين جايي است كه انواع مرغها روي پوشالها با يك كنترل جزئي و كلي نگهداري مي*شوند. مشكلات رفتاري در اين پوشالهاي عميق، معمولاً در افتادن تخم*مرغ ديده شده است و شامل پرخاشگري (نوك زدن به يكديگر)، مرگ و مير ضايعات غذايي مي*شود. تخم*گذاري در كف مرغداني همچنين يك مشكل اساسي مي*باشد. براي پي*بردن به اين مسائل، موارد زير بايد كنترل بشوند:
*درجه حرارت، رطوبت و دستگاه تهويه.
*دسترسي به غذا، ضايعات و كيفيت و كميت رژيم، شكل فيزيكي رژيم.
*نوع و حالتهاي پوشالها، آيا خيس و يا خشك هستند.
*نوردهي و شدت نور، كنترل تعداد دفعات قدقدها.
*فضاي پايه اين را به عنوان يك تغييري كه ممكن است اساسي باشد كنترل كنيد.
*كنترل تميز كردن نوك، كنترل كردن بعد از پرخاشگري.
مرغها در لانه*هاي باز بزرگ در فضاهاي خاك نگهداري مي*شوند و در يك رشته گسترده در بين اين مكان قرار نمي*گيرد. نظمهاي اجتماعي نيز درون اين قلمروها بكار گرفته شده است، اگرچه آنها براي حركت كردن آزاد هستند اما محدوديتهاي اجتماعي مشخصي در تحركشان وجود دارد. همچنين خطرات حمله براي مرغهايي كه خارج از قلمروشان حركت مي*كنند نيز وجود دارد. مشاهدات نشان داده*اند كه ناحيه بالايي كه مرغها در آنها حركت مي*كنند، خيلي بزرگتر از محدوده ديگران است. بنابراين تصور فردي و يا فضاهاي شخصي در مرغهايي كه روي پوشالها قرار گرفته*اند قابل قبول*تر است تا آنهايي كه در قلمروشان مي*باشند.
*محوطه كاهي:
اينها شبيه سيستمهاي پوشالها عميق هستند كه پر كاه به جاي پوشال استفاده شده است آنها داراي كنترل محيطي كافي نيستند. برخي از مردم از اين سيستم قديمي حمايت مي*كنند و نشان مي*دهند در اين سيستم از نظر تجاري كارآمد مي*باشد و نيازهاي رفاهي را برطرف مي*سازد. هيچ مطالعه رفتاري درباره اين گونه مرغها گزارش نشده است.
*قفسهاي پرورش جوجه:
طرحهاي اين قفسها فشارهاي اقتصادي زيادي را شامل حال توليدكنندگان مي*كند. مزيتهاي اين قفسها براي مرغهاي تخم*گذار، موارد زير مي*باشد.
*آنها اجازه مي*دهند كه برايشان يك رژيم كاملاً متعادل تهيه شود.
*براي بوجود آوردن آب و هواي خوب بسيار ساده*تر است.
*خوردن تخم*مرغ احتمال كمتري دارد.
*معاينه مرغها راحت*تر است.
*گرفتن مرغها راحت*تر است.
*كنترل كردن انگلها و امراض راحت*تر است. اين امر ممكن است در محيطهاي ضعيف صحيح صورت نگيرد.
*توليدات و كيفيتهاي بالا، آسان*تر است.
*مرغها بيشتر استراحت مي كنند، نوك زدنشان كاهش مي*يابد و احتمال حمله و خودخوري كم مي*شود، با توجه به يك نتيجه در آخر توليد، در برخي كششهاي سنگين*تر مرغهاي قفس در وزن آنها بهتر هستند كه داراي مزاياي تجاري مي*باشند. هر چند كبودي و ضرب*ديدگي، مي*تواند با مديريتهاي ضعيف رخ بدهد. يك نظريه اين است كه بايد يك طبقه*بندي بايد در بين هشت مرغ قفسي صورت گيرد. از مطالعات متداول، اين روشن مي*شود كه مكان حدود 460cm براي مرغ از نظر اقتصادي خوب است اما طبق قانوني كه وجود دارد، 500 سانتيمتر در بريتانيا و 600 سانتيمتر مربع در دانمارك مي*باشد.