عواملی که می توانند بر سلامت خرگوش تاثیر گذارند

Dr.Vahidi · 04-14-2011, 04:46 PM

ادرار قرمز رنگ

ادرار خرگوش می تواند بین رنگ های سفید (بی رنگ) تا زرد رنگ و یا قهوهای تا قرمز روشن متغیر باشد.
هیچ کدام از این رنگ ها نشانه بیماری نیستند مگر اینکه علائمی مثل دفع ادرار همراه با زور، از دست دادن اشتها و یا نوسانات قابل توجه دمای بدن به رفتارهای خرگوش اضافه گردد.
مشاهده ادرار قرمز حتما به معنای وجود خون در ادرار نیست بلکه می تواند به علت وجود رنگدانه هایی در غذا باشد که معمولا در تعدادی از گیاهان و سبزیجات وجود دارند. اما همواره باید هوشیار بود و سایر علائمی را که احتمال دارد دال بر بیماری باشد از دید دور نگه نداشت. ادرار قرمز رنگ در اکثر اوقات برای یک الی دو روز تداوم دارد ولی گاهی دیده می شود که برای مدت طولانی نیز می تواند ادامه داشته باشد.
وجود خون واقعی شبیه ادراری با لکه های خونی است. که در صورت مشاهده حتما باید موضوع جدی گرفته شود و با دامپزشک مشورت نمود.

ریزش موی بدن

موهای خرگوش معمولا هر 3 ماه یکبار میریزد و موهای جدید جای آن ها را می گیرد. از آنجائیکه خرگوش ها حیوانات تمیزی هستند، دوست دارند خود یا همدم خود را تیمار کنند. معمولا شانه زدن باعث جدا شدن موهای اضافی بدن شده و پوشش بدن را سالم نگه می دارد و مانع از بلع بیش از اندازه مو در هنگام تیمار کردن می شود.
برای شانه زدن موهای خرگوش می توان از برس هایی با دندانه های فاصله دار که در برس کشیدن سگ ها و گربه ها به کار می رود، استفاده کرد.
همچنین این عمل می تواند گلوله های موئی تشکیل شده بین موها را به آرامی جدا کند.
استفاده میزان زیادی از سبزیجات در جیره غذایی خرگوش می تواند در دفع موهای لیسیده شده هنگام تیمار از دستگاه گوارش کمک بسزایی کند.

توقف عمل دستگاه گوارش

کاهش عملکرد دستگاه گوارش می تواند بنا به دلایل مختلفی صورت گیرد که اگر بدون در مان رها گردد حتما باعث وقوع مرگی دردناک در عرض زمانی کوتاه می شود.یکی از علائم آن عدم تولید مدفوع و یا وجود مدفوع بسیار اندک می باشد. در برخی از موارد، ذرات کوچکی از مدفوع درون یک موکوس زرد رنگ یا بی رنگ احاطه شده است.
نفخ معده و علائم درد ( مثل ساییدن دندان ها به همدیگر، بی حالی، ناراحت نشستن و عدم خوردن و آشامیدن) نیز نشانه هایی از وجود مشکل گوارشی می باشند.

دندان ها

دندان های خرگوش همیشه در حال رشد کردن است و این مهمترین دلیل خرگوش ها در جویدن اشیاء است تا بدین ترتیب طول دندان های خود را در یک حد مناسب نگه دارند. بعضی از خرگوش ها دارای دندان های منظم نبوده و رشد دندان ها همواره به طور پیوسته ادامه دارد ( یک ناهنجاری محسوس می شود). خرگوشی با چنین شرایط دندانی نیاز به کوتاه کردن دوره ای دندان ها دارد تا قادر به غذا خوردن باشد. دامپزشک می تواند این عمل را برای آن ها به بهترین نحوه ممکن انجام دهد.
به ندرت ممکن است در شرایطی نیاز به برداشت کامل دندان های جلویی خرگوش باشد. برای این خرگوش ها دادن علوفه و غذایی که در اندازه کوچک قطعه قطهه شده است بسیار مطلوب می باشد.
به راحتی می توان هرگونه ناهنجاری در دندان های جلویی خرگوش را مشاهده کرد ولی معاینه دندان های عقبی حیوان نیاز به دقت و تجربه مناسب دارد. از جمله نشانه های وجود مشکل در دندان های عقبی خرگوش، مرطوب شدن پوزه حیوان به علت ترشح بزاق، ساییدن با صدای بلند دندان ها و سختی در خوردن غذا می باشد. هر زمان که خرگوش خود را تیمار می کند می توان دندان های او را مورد برسی قرار داد.

عطسه کردن

عطسه کردن نمی تواند دلیلی بر وجود مشکل و بیماری باشد. اگر که عطسه کردن همراه با آب ریزش بینی و یا ریزش اشک از چشم باشد مخصوصا اگر که کاهش اشتها هم دیده شود باید برای درمان اقدام نمود. اگر حیوان عطسه می کند ولی از سایر علائم بیماری نشانی نیست و اشتهای حیوان تغییر نکرده است، این امر می تواند به علت وجود یک سری حساسیت ها باشد.

حالات نیاز به اقدامات اورژانسی

اسهال، حالت بی قراری و عدم استراحت، کاهش اشتها یا ایجاد نفخ شکمی، کاهش اشتها با سختی در تنفس، کاهش اشتها همراه با آب ریزش چشم و بینی، حرکات سر به اطراف و از دست دادن تعادل و هماهنگی بدن، فلجی، ضعف، وجود آبسه و یا تورم، هرگونه تغییر رفتار ناگهانی، ترشحات غلیظ از چشم و بینی، هرگونه نشانه از درد شدید (ساییدن شدید دندان ها)، تنفس سریع، تیمار کردن بیش از اندازه و کاهش فعالیت بدنی، نشستن در گوشه ای و پایین انداختن سر.
دمای نرمال بدن خرگوش 101 تا 103 درجه فارنهایت معادل تقریبا 40 درجه سانتیگراد است. دمای بالا می تواند به دلیل وجود عفونت و دمای پایین می تواند به معنای وجود شوک باشد.
اگر که خرگوش دچار افت دمای بدن شده است باید از یک شیشه محتوی آب گرم به عنوان منبع حرارتی استفاده نمود و یا پارچه ای را به دور حیوان پیچید و فورا به دامپزشک مراجعه کرد.