بیماری لیم در حیوانات خانگی و نحوه برخورد با آن

Dr.Rodsari · 07-09-2010, 09:27 PM

دلیل انتقال بیماری لیم چیست؟

باکتریها در بین موشها، گوزنهای کوهی و دیگر پستانداران نسبتاً کوچک زیست میکند. نوع کنه ای که قابلیت انتقال باکتری از حیات وحش یه انسانها و حیوانات خانگی را دارد، کنه های ایکسودر(جنسی است از کنه های بدن سخت، از خانواده ایکسودیده که برخی از گونه های آن ناقل بیماری هستند.) نام دارند. این باکتری بدون بیمارکردن هرگونه جانوری در حیات وحش تکثیر می باید، در حالیکه بر روی انسانها و حیوانات خانگی اثری سوء دارد. زمانیکه کنه از حیوان وحشی مبتلا تغذیه می کند، باکتری را به خود جذب کرده و به حیوان دیگری که در مرحله بعدی از او تغذیه خواهد کرد، منتقل میکند.

در صورتیکه حیوان خانگی شما مبتلا به بیماری لیم شده، شما در معرض ابتلا به این بیماری مستقیماً از حیوان خانگی خود نمیباشید.

این باکتری در سطح گسترده ای در خون حیوانات وحشی گسترش می یاید، در حالیکه سطح بسیار پائینی از این باکتری در خون انسانها و حیوانات اهلی بسط می یابد و البته این سطح ناچیز کنه را تغذیه نمی کند. طبق بررسی های محققین، باکتری مبتلا کننده بایستی به مدت 24 ساعت به جهت انتقال باکتری به حیوانات مستعد، تغذیه شود و بنابراین از بین بردن و زدودن کنه ها از حیوان خانگی احتمال ابتلا به بیماری لیم را کاهش میدهد.

نشانه های بیماری

بیشترین نشانه رایج بیماری لیم در سگها ورم مفاصل است که موجب لنگیدن، درد و تورم در یک یا چند بند می شود. دیگر نشانه های که ممکن است مشاهده شود، عبارتند از تب، بی اشتهایی، کم آبی، عدم فعالیت و تورم غدد لنفی است. در موارد حاد، بیماری موجب از کار افتادگی کلیه و حتی مرگ خواهد شد. گرچه این مورد در بین سگها زیاد شایع نیست. علائم از کار افتادگی یا عدم فعالیت درست قلب و سیستم عصبی در انسانهای مبتلا مشاهده میگردد که این مورد غالباً در مورد حیوانات صادق نمی باشد.

تشخیص

تشخیص بیماری لیم معمولاً بر اساس سابقه زندگی فرد یا حیوان در مناطق بومی بوده توام با علائمی چون ورم مفاصل میباشد و درمان پذیر است. تست خون برای اندازه گیری پادتن های این باکتری انجام میگیرد اما بسیاری از سگهایی که در مناطق بومی زندگی میکنند، دارای تست مثبت خون می باشند. تست مثبت خون تنها به این معناست که سگ شما در معرض باکتری Borrelia burgdorferi است. البته این بدان معنا نیست که تمامی سگهای در معرض این باکتری، نشانه های بیماری را آشکار می کنند. حتی در مراحل اولیه بیماری سگ، احتمال منفی بودن تست خون نیز وجود دارد. سگهایی که در برابر بیماری لیم واکسیناسیون شده اند بسته به نوع آزمایش خون، ممکن است دارای تست خون مثبت باشند. دلایل دیگری برای ورم مفاصل در سگها نیز وجود دارد که بایستی در نظر گرفت.

درمان

Borrelia burgdorferi به راحتی و با کمک آنتی بیوتیکها قابل درمان است. در پاسخ به درمان، علائم بیماری لیم معمولاً به سرعت فروکش می کند. در صورتیکه بیماری درمان نشود، بیماری بصورت مزمن تبدیل شده و موجب آسیب کلیه خواهد شد. قابل ذکر است که علائم بیماری مزمن در سگها نسبت به انسانها به مراتب بیشتر و رایجتر است.

پیشگیری

انسانهای بومی در معرض شدید سرایت این بیماری می باشند. بهترین روش برای جلوگیری از بیماری، اجتناب از مناطق کنه خیز، بویژه در فصل بهار که کنه های جوان، فعال هستند، می باشد. زمانیکه از این مناطق بومی کنه خیز بازمیگردد، حتماً بدن خود و حیوان خود را بررسی کنید. کنه ها را می توان با دقت و با کمک یک موچین جدا کرد. امروزه محصولات جدید دامپزشکی بسیار موثری نیز وارد بازار شده است که براحتی کنه روی بدن سگ را پیش از آنکه کنه، باکتری را منتقل نماید، از میان میبرد. بخاطر داشته باشید که از میان بردن سریع کنه، احتمال ابتلا به بیماری لیم را از بین میبرد.

خوشبختانه واکسنی وجود دارد که برای پیشگیری از بیماری لیم در سگها قابل استفاده است. اکثر نویسندگان مطالب دامپزشکی راجع به بیماری لیم، واکسیناسیون سگ را در مناطق غیر بومی پیشنهاد نمی کنند تمامی نویسندگان بر تاثیرگذاری این واکسن جهت پیشگیری از بیماری لیم متفق النظر نمی باشند، همینطور که برخی بر واکسیناسیون در مناطق بومی موافق نیستند. واکسن بر مثبت بودن تست خون برای تشخیص بیماری لیم تاثیر میگذارد.