بیماری حباب گازی به بیماری غواصان معروف است که در اثر پیدایش ناگهانی مقدار زیاد اکسیژن محلول درآب بوجود می آید .
به عبارت دیگر در اثر کاهش ناگهانی فشار اکسیژن محیط خارجی و وجود فشار نسبی زیاد گاز داخلی یا بدن ( نسبت به محیط خارج ) سبب آزادی گاز اکسیژن در نسوج و خون و غیره میشود .
معمولا دو عامل برای ایجاد حباب گازی وجود دارد:
رسیدن سطح اکسیژن ( يا گازهاي ديگر ) به حالت فوق اشباع
حباب ناشی ازتغییر فشار
ظهور حبابهای گازی زیر جلدی در زیر فک تحتانی ،در باله های شنا ، اطرافچشم و سایر قسمتهای بدن ممکن است سبب تلفات شدید خصوصا در نوزادان بشود .
گیاهان در روزهای آفتابی مقدار زیادی اکسیژن تولید میکنند که مقدارش در شبممکن است به طور ناگهانی کاهش یابد .
گاز داخل حبابها میتواند اکسیژن هوایا هیدروژن سولفوره ( در این مورد ماهی باید به مکان زیستی مناسب دیگری ( اکواریوم / استخر ) انتقال یابد) باشد .
برای پیشگیری باید رشد جلبکها یاگیاهان آبی بخصوص در آبهای حاوی نوزادان محدود شود خصوصا هنگامی که جریان آب در آن کم باشد
این بیماری در ماهیان در هنگام تعویض آب دیده شده که با تلفات نیز همراه میباشد .
بیماری حباب گازی حالتی است که در نتیجه فوق اشباع شدن آب بوسیله نیتروژن، اکسیژن و دیگر گازها در ماهی ایجاد میشود .
پمپهای هواده معمول ترین علتایجاد حالت فوق اشباع آب میباشند این اشکال وقتی اتفاق می افتد که هوااجازه ورود به قسمتی از پمپ را که آب را میمکد پیدا کند.
تشخیص آن بطوراولیه بر پایه حضور آمبولی گازی در عروق ظریف و بافتهای اطراف چشم است.متاسفانه درمان توصیه نمیشود . تعیین و تصحیح مشکل پمپ در آینده ازایجاد این حالت جلو گیری میکند.
این حالت وقتی رخ میدهد که به یکباره مقدار زیادی از آب آکواریوم تعویض شود یا آب سرد به آکواریوم اضافه شود .و جباب گازی در پوست و باله هاتشکیل میشود . حباب شبیه تاول بوده و به راحتی دیده میشود .
اگر دست روی پوست کشیده شود صدای خاصی میدهد.درمان مناسب ، انجام مقدار زیادی هوادهیدر آکواریوم است .نور باید خاموش یا به حداقل برسد تا استرس ماهی کمترشود .ا
گر مقدار زیادی حباب مشاهده میشود باید با افزودن یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف از بروز عفونتهای ثانوی ممانعت کرد .
بیماری حباب گازی یک بیماری غیر عفونی بوده و در بین ماهيان انتقال نمی یابد اگرچه ابتلا به عفونتهاي ثانویه در اثر بروز جراحات در ماهی امکان بروز بیماری را درماهی و سرایت آن به سایرین فراهم میسازد .
بروز حباب در باله ها میتواند آنها را از قابلیت انداخته یا در باله های کوچک با مقدار زیاد حباب ، حتی سبب از کار افتادنش شود و شناگری و تعادلم اهیان کوچک را بهم زده و سبب شناوریش در آب شود .
این تظاهرات حبابیغالبا به شکل کشنده نیستند ولی سبب آسیب باله و چشم ماهی میشوند .
این حباب ها ممکن است در اندامهای داخلی مثل کبد یا قلب یا مغز نیز ظاهر شوندکه بسته به شدت یا محلش میتواند خطرناک باشند
در صورتی که حباب در اندامهای حساسی نظیر رگهای اصلی انتقال دهنده خون تشکیل شوند میتواند به سرعت سبب مرگ ماهی شود .
شکل حبابها تقریبا منحصربه فرد برای این تظاهر است و با بیماری دیگر اشتباه نمیشود . تنها در یک بیماری باکتریایی در نتیجه عمل باکتریها حبابهایی در سطح پوست ایجاد میشودکه رنگش معمولا قرمز است.