زمانی برای مستی اسب ها

Dr.Vahidi · 06-27-2011, 04:16 PM

اگر اسب سواری را به عنوان تفریحی سالم انتخاب کرده اید باید با روحیات و رفتارهای این حیوان نجیب آشنا باشید.

اسب را در پارسی میانه و اوستایی نیز اَسپ (asp)می گفتند. نامهای بسیاری از بزرگان ایرانی در روزگار باستان دارای پسوند اسپ بوده است

(مانند گشتاسپ، ارجاسپ، گرشاسپ، جاماسپ، لهراسپ و...)که نشان از اهمیت این جانور در میان ایرانیان است.

اسب ها به انواع اسب های تفریحی، بارکش و اسب های کوچک نمایشی (پونی) تقسیم می شوند.

خصوصیات روانی و فیزیکی اسب موجب شده است که با نیازمندی ها و خواسته های انسان تطبیق یافته و برای اهداف مختلف به کار گرفته شود.

اداره، کنترل و تربیت اسب ها به شیوه مطلوب و توام با ایمنی و اطمینان، مستلزم برخورداری از آگاهی کافی نسبت به خصوصیات فیزیکی و روانی آنهاست.

اسب ها، حیواناتی بزرگ و چابکند و دندان های تیز و محکمی دارند. آنها دارای چهار پای قوی اند و هر یک از این پاها یک سم سخت و محکم دارد که البته در اسب های نعل دار قضیه بغرنج تر است.

اسب برخلاف ما قادر به تشخیص رنگ ها نیست و حتی ممکن است قادر به دیدن اشیاء در فاصله بیش از ۳۶۰ متر نباشد.

اسب دو تصویر جدا از هم را یکباره می بیند، یکی را با چشم راست و دیگری را با چشم چپ. اسب با بالا و پایین آوردن سر خود، اشیاء را در کانون چشم های خود متمرکز می کند.

مردمک چشم اسب برخلاف مردمک چشم ما قادر به حرکت و جابه جایی برای تمرکز بر روی اشیاء نیست.

با توجه به ویژگی خاص بینایی، اسب فاقد تمرکز بصری مستقیم و رو به جلو است (قادر نیست بینایی خود را روی اشیایی که مستقیما در جلو یا عقب آن قرار دارند متمرکز کند.)

اسب ها در حالت ایستاده چرت می زنند و ممکن است وقتی شما به آنها نزدیک می شوید با چشمان باز، خوابیده باشند.

بنابراین هنگام نزدیک شدن به اسب با آن صحبت کنید و مطمئن شوید که بیدار شده و متوجه حضور شما شده است.

به یک اسب هراسان و وحشت زده فرصت دهید تا آرامش خود را بازیابد و سپس به کار کردن با آن بپردازید.

زیرا اگر ترسیده باشد، ممکن است کاملا متوجه حضور شما نشود و به همین دلیل خطر صدمه دیدن برای شما وجود دارد.

سعی کنید حالات و تغییرات سر، گوش ها و چشم اسب ها را بشناسید.

اسب هنگام شیهه کشیدن سرش را سفت و محکم رو به بالا گرفته، گوش هایش را به عقب یا بالا می خواباند و چشم هایش را به طور کامل باز می کند به طوری که فقط سفیدی آنها دیده می شود.

اسب هنگام لگد زدن گوش هایش را کاملا به عقب خوابانده گردنش را جمع کرده و دندان هایش را نشان می دهد.

هرگز گمان نکنید که می توانید یک اسب را صرفا با یک طناب راهنما به سمت خودتان بکشید یا بگیرید.

این کار از توان شما خارج است، زیرا اگر پای شما به حلقه طناب گیر کند، اسب شما را ناخودآگاه به زمین خواهد کشید .

آن گاه نه تنها فریادهای ایست شما کارساز نخواهد بود، بلکه این فریادها اسب را بیشتر هیجان زده کرده و شما را بیشتر بر زمین خواهد کشید!

● اسب عربی

اسب های عربی دارای پوستی لطیف هستند و در ناحیه صورت موی کمی دارند، مخصوصاً در ناحیه چشم و پوزبند.

اگر شما به گونه اسب عربی دست بکشید (نوازش کردن) می بینید که چقدر نرم و همانند مخمل است.

آنها دارای استخوان بندی خوب و برجسته ای هستند، مخصوصاً در صورت و پاها.

برخی ها به اشتباه فکر می کنند که آنها ناتوان هستند البته درستی این حرف اینجا روشن می شود که خود عرب ها آدم های قوی هیکل و دارای استخوان بندی درشتی هستند

و در آن صحراها مجبور بودند که از این نژاد اسب بهره گیری کنند.در سنجش با نژادهای دیگر، سوراخهای بینی اسب عربی خیلی بزرگـترهستـند وخیلی هم نرمش پذیرتر،

چون به آن ایـن اجازه را می دهد که در هنگام نیاز، خیلی بهتر تنفس بکشد.

دکتر امیر رحیمی