ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





نمایش نتایج: از 1 به 5 از 5
  1. #1
    تاریخ عضویت
    Jan 2011
    نوشته ها
    1,166
    0
    کاربر سنقر خاکستری وشناسایی سنقرهای ماده

    سنقر خاکستری وشناسایی سنقرهای ماده



    در برخی نقاط این پرنده با نام های سنقر تالابی و سنقر شمالی نیز شناخته می شود . سنقر خاکستری دارای دم و بالهای دراز و پاهای آن زرد رنگ است . صورت آن همانند جغد گرد و بخش بالایی پاهایشان دارای نوارهایی سفید رنگ می باشد و چشمانی زرد رنگ دارند . پرندگان نر بالغ ، دارای بالا تنه ای به رنگ آب مایل به خاکستری و بخش زیرین بدنشان سفید است . ماده ها دارای بخش فوقانی قهوه ای و بخش زیرین به رنگ نخودی هستند و در ناحیه سینه و پهلو نوارهایی به رنگ قهوه ای دارند .
    پرنده نابالغ ، دارای پشتی به رنگ قهوه ای تیره ، همراه با اندکی زردی است . بخش زیرین بدنشان به رنگ دارچین که در آن نوارهای رنگی دیده نمی شود .
    طول بدن آن حدود ۴۳ تا ۶۵ سانتی متر است و فاصله ی دو سر بالها از ۱۰۵ تا ۱۳۵ سانتی متر متغییر است . وزن آنها بین ۳۴۰ تا ۵۰۰ گرم متغییر است .
    سنقر خاکستری در اروپا و امریکا و آسیا دیده می شود . و مناطق باز مانند علفزار ها و زمین های مرطوب را ترجیح می دهد . انواعی که در نواحی شمالی زندگی می کنند ، از نوع مهاجر هستند . این پرنده در یک سالگی به بلوغ می رسد .
    عمده غذای انها را پستانداران کوچک ، پرندگان ، خزندگان ، حشرات و لاشه تشکیل می دهند . سنقر های خاکستری در ارتفاع کم به صورت آرام پرواز می کنند و پس از یافتن شکار بر روی آن شیرجه می زنند . این پرندگان همانند جغد ها حس شنوایی بسیار خوبی دارند و این حس در شکار به آنها کمک می کند.
    سنقرهای خاکستری بر روی زمین لانه سازی می کنند و هرساله از همان لانه قبلی خود استفاده می کنند . عموما یک نر با دو یا سه ماده جفت گیری می کند . حتی دیده شده است که یک نر با هفت ماده جفت گیری می کند .
    لانه آنها شبیه فنجان بوده و از هر چیزی که در محیط پیرامون خود بیابند برای لانه سازی استفاده می کنند . هرماده ، لانه ای جداگانه دارد . پرنده ی ماده چهار یا پنج تخم می گذارد و ۲۹ تا ۳۲ روز روی تخم ها می خوابد . جوجه ها بسیار فعال هستند و ۲۹ تا ۳۹ روز در لانه باقی می مانند .
    در فصول غیر از فصل جفت گیری معمولا دسته هایی را تشکیل می دهند که بعضا ۲۰ پرنده در این دسته ها دیده می شود . یک جفت برای تمام عمو با هم زندگی نمی کنند . پرنده ی نر معمولا زودتر از ماده ها به محل لانه سازی می رود و با رسیدن ماده ها نمایش های هوایی را اجرا می کند و رنده ی نری که حرکات یشتری انجام دهد ،نظر ماده های بیشتری را به خود جلب می کند . نمایش های هوایی شامل پرواز های uشکل و موج گونه است و بعضا این نمایش تا یک کیلومتر یا بیشتر ادامه می یابد . در انتخاب محل لانه ، نر و ماده با هم همکاری می کنند . و لانه سازی با مشارکت هردو انجام می شود . عمل لانه سازی از چند روز تا چند هفته به طول میانجامد. حتی در مدتی که ماده روی تخم ها خوابیده است ، اضافه کردن مواد جدید به لانه افزایش می یابد .حتی در طی پرورش جوجه ها ممکن است این عمل ادامه یابد .
    عموما پرنده ی ماده روی تخم ها می خوابد و فقط برای گرفتن سهم خود از غذایی که نر آورده است لانه را ترک می کند . و گهگاه لانه را برای پرواز های کوتاه و جمع کردن مواد جدید برای لانه ترک می کند .
    پرنده ی نر غذا را با خود به لانه آورده و از هوا آن را به نزدیکی لانه می اندازد . ولی اگر ماده در لانه نباشد آن را در لانه می اندازد . هرگز به طور مستقیم به جوجه ها غذا نمی دهد .
    اگر چند ماده با یک نر جفتگیری کنند غذایکمتری به دست می آورند لذا خود نیز به شکار می پردازند که موجب آسیب پذیر شدن لانه در برابر شکارچیان می شود.
    هنگامی که جوجه ها به سن دو هفتگی می رسند ، شروع به راه رفتن کرده و تا ۱۵ متری لانه می روند . در سن ۴ الی ۵ هفتگی جوجه ها اولین پرواز خود را انجام می دهند . جوجه ها عموما شبها را در لانه گذرانده و منتظر غذا می مانند . والدین شکار را از بالا برای جوجه ها می اندازند و اغلب جوجه ای که زودتر از همه به غذا برسد آن را می خورد . جوجه ها عموما به دنبال یکدیگر می دوند . این پرنده در تمامی نقاط ایران به جز منتهی الیه جنوب شرقی ایران دیده می شود .



    شناسایی سنقرهای ماده

    شناسایی سنقر های ماده از یکدیگر به نسبت نر ها کمی دشوار تر است.شباهت های زیادی باهم دارند که مشخص کردن نوع گونه را برای علاقمندان سخت کرده است.برای شروع مانند نرها می توان سنقر تالابی را به دلیل تفاوت های زیادی که از سایر گونه ها دارد جدا برسی کرد.سنقر تالابی ماده جثه بزرگ تری دار دو رنگ آن در این خانواده منحصر به فرد است به این صورت که رنگ بدن ،بال ها و دم تیره است اما پشت سر و قسمت هایی از بال تقریبا به رنگ زرد است.







    اما سه سنقر ماده سفید،خاکستری و گندم زار را با هم مقایسه می کنیم:



    _سنقر خاکستری:


    سنقر خاکستری ماده چهره جغد مانندی که در این گونه:
    1_رنگ دمگاه سفید است
    2_نوار مشکی لبه شاهپرهاتقریبا یک دست است
    3_مانند سنقر ماده گندم زار نوار ابرویی سفیدی دارد(همچنین سفیدی زیر چشم)اما اطراف چشم تیره رنگ است
    در کل این گونه فرم و ابهت خاصی دارد که شناسایی آن را از دو گونه دیگر آسان تر می کند.







    _سنقر ماده گندم زار:



    تقریبا به ماده سنقر خاکستری شبیه است.اما تفاوت ها:
    1_دمگاه به نسبت ماده سنقر خاکستری سفیدی کمتری دارد
    2_لبه شاهپر های اولیه نوار مشکی رنگ دارد که به نسبت سنقر ماده خاکستری باریک تر است
    3_نوار ابرویی سفید ضخیمی دارد که همراه با سفیدی پوشپرهای زیر چشم تفاوت خاصی را با ماده سنقر خاکستری ایجاد می کند
    4_رنگ گوشپرها مشکی است











    _سنقر ماده سفید:


    مهم ترین ویژگی این گونه طوق سفید رنگ پس سر است که همراه با نوار مشکی گردن(این نوار مشکی رنگ جایی اشاره نشده اسمشو خودم گذاشتم نوار مشکی رنگ که اگه دقت کنید تو تصاویر پیداست.این ویژگی در نابالغ هاخیلی مشخص نیست)اما سایر ویژگی ها:
    1_نبود نوار مشکی لبه شاهپرهای اولیه
    2_تیرگی شاهپرهای ثانویه که در دو گونه دیگر به این شدت دیده نمی شود








  2. #2
  3. #3
  4. #4
  5. #5
نمایش نتایج: از 1 به 5 از 5

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •