بروسلوز

Dr.Shademan · 04-13-2012, 05:04 PM

اسبها نیز به بروسلا حساسیت دارند . سالهاست که بروسلا آبورتوس[1] به عنوان یک عامل بیماری برای اسب شناخته شده است . در اسب غالباً آلودگی بوسیله بروسلا آبورتوس ایجاد می گردد . و مواردی از آلودگی توسط بروسلا سویس[2] گزارش شده است.

ابتلای طبیعی بیشتر از راه بلع مواد آلوده صورت می گیرد . اگر چه ورود میکروب به بدن از راه زخم های پوست ، مخاطات و خراشهای سطحی نیز انجام میگیرد . بسیاری از اسبان دارای یک عفونت مخفی می باشند که با وجود تیتر مثبت آگلوتیناسیون[3] هیچ علایم بالینی را نشان نمی دهند .

بررسی های سرولوژیکی انجام شده در کالیفرنیا نشان داده که تعداد زیادی از اسبان (2- 15 % ) تیتر آگلوتیناسیون مثبت دارند که این تعداد در مقایسه با آنهایی که علایم بالینی را هم نشان می دهند بیشتر می باشد . محل ورود بروسلا کاملاً مشخص نیست بکرات بروسلا را از ضایعات بسته جدا کرده اند و این امر می رساند که ضرورتی نیست که باکتری از راه زخم های خارجی وارد بدن شود.

عفونت بروسلایی از راه پوستهایی که خراش کمی داشته ولی شکاف نخورده است گزارش شده است راه دیگر یکه بیشتر محتمل است اینکه ممکن است که آلودگی از راه غشاهای مخاطی و یا بوسیله بلع ترشحات آلوده باشد . گاوهای آلوده می توانند بعنوان منبع عفونت برای اسبهای سالم عمل کنند البته باید گفت انتقال عفونت و آلودکی می تواند در هر دو جهت بین گاو و اسب انجام گیرد.

وقتی که اسبان در مجاورت گاوهای آلوده باشند تعداد زیادی از آنها می توانند آلوده شوند و یک تیتر مثبت آگلوتیناسیون داشته باشند .

Deny معتقد است منبع اصلی عفونت و آلودگی بروسلایی اسب ، گاوهای آلوده می باشند.

علائم کلینیکی :

در مقام مقایسه با سایر حیوانات تظاهر کلینیکی ابتلای بروسلایی اسب نادر می باشد . ولی بررسی های سرولوژیکی در 15% اسبهای بریتانیا ، ایرلند ، هلند و استرالیا که مورد آزمایش قرار گرفته اند تیتر سرمی زیادی را نشان داده اند بهر حال یک حالت عمومی از بیماری شناخته شده است که دارای علائمی چون بی حالی ، تب متغیر یا تب مواج ، ضعف عضلانی و دشواری در حرکات می باشد . این علائم غیر اختصاصی بهمراه افزایش تیتر آنتی بادی[4] در تشخیص بروسلوز می تواند بکار رود .

علائم دیگر بیماری عبارتست از آبسه های بناگوش و زخم های جدوگاه (Fistulous withers ) ارگانیزم تمایل زیادی به ساختمانهای سینوویالی[5] داردکه در نتیجه تمرکز و لوکالیزه شدن در این محل ها موجب تولید دردو تورم موضعی میگردد.

علت تمایل جرم عامل بیماری به این محل ها مشخص نشده است ولی احتمالاً بصورت یک مهاجم ثانوی عمل میکند تا یک پاتوژن اولیه .

بنظر میرسد که در ابتدا بواسطه انگل( onchocua cerviculis) یک آماس ایجاد شده و محیط برای ایجاد ضایعه توسط میکروب بروسلا مساعد می گردد . بدین ترتیب که این انگل در لیگامان نوکال[6] حیوان سالم یا بیمار ممکن است وجود داشته باشد و در نتیجه احتمالاً نقشی در بروز عارضه دارد . از طرفی میکروب Actinomycos bovis را اغلب از زخم های جدوگاه و آبسه های بناگوشی همراه میکروب بروسلا جدا کرده اند لذا آنرا بعنوان عامل همگامی با بروسلا در بروز این علائم مسئول دانسته اند .

معمولترین محلی که تحت تاثیر بیماری قرار میگیرد بورس های ناحیه اطلسی (گردن) و فوق نخاعی میباشندتورم این بورساها موجب درد قابل ملاحظه ای میشود و منجر به سختی حرکت سرو گردن میشود این تورم نهایتاً فیستولی شده و آکسودائی که از آنها خارج میشود معمولاً چرکی و فیبرینی می باشد.

در کشتهایی که از محل های مبتلا شده تهیه مینماییم کلنی های باکتریهای ثانوی وجود دارد و کشت این ضایعات در این مرحله طیفی از ارگانیزمها را دارا می باشد .

اگر این ضایعات درمان نشوند معمولاً بهبود می یابند ولی دوباره عود نموده و سیر بیماری طولانی می شود و میتواند بوضعی منجر شود که در آن مجراهای ترشحی زیادی وجود داشته باشد .

در اسب لنگش هم ایجاد میشود که بطور واضحی بستگی به عضو مبتلا شده و میزان التهاب موجود دارد لنگش بصورت متناوب می باشد.

بروسلا آبورتوس را همچنین از یک آبسه ستون فقرات اسبی که علائم کم خونی و سختی گردن و علائم ابتلای اعصاب ناحیه را داشته است جدا نموده اند .

بروسلا در مادیان می تواند موجب سقط گردد ولی بعنوان عامل قابل ملاحظه ای در سقط مادیانها نمی باشد

گزارشات مثبتی که از کشت بروسلا حاصل از جنینهای سقط شده وجود دارد مکانیزم علت سقط جنین در اسب مثل گاو نمی باشد . در گاو التهاب جفت placen titi ایجاد شده توسط میکروب موجب سقط جنین می گردد که این خود بواسطه وجود یک قند الکلی بنام اریتریتول[7] در بافت جفت می باشد که افزایش رشد میکروارگانیسم را باعث میگردد ولی جایگزینی بروسلا در بافتهای جفت مادیان شیبیه گاو نیست .

یعنی در مادیان التهاب جفت ایجاد نمی گردد و احتمالاً سقط در مادیان بعلت افزایش حرارت بدن (hyper pyrexia) می باشد . انتشار عفونت و انتقال بیماری از مادیانهای سقط کرده شبیه انتقال بیماری از گاوی به گاو دیگر می باشد .

در ضمن بیوتیپ یک[8] بروسلا آبورتوس از جنین سقط شده یک الاغ جدا شده است . در نریانها بروسلوز موجب ناتوانی در جفتگیری ، انزال آبکی همراه با منی محتوی لکوسیتها ، و کاهش تحرک[9] اسپرم می گردد. ابتلای بروسلایی خفیف در اسب ممکن است علائمی شبیه به تب مالت انسانی بدهد تورم بورساهای ناویکولار Navicular bursae ، زانویی ، مچی ، گردنی و همچنین آماس غشاء تاندونی در رابطه با بروسلا مورد بحث می باشد.

وبلاگ دامپزشک