ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





نمایش نتایج: از 1 به 5 از 5
  1. #1
    تاریخ عضویت
    Nov 2009
    نوشته ها
    392
    0
    behshad بيماری تب برفکی

    بيماری تب برفکی

    (FMD) : بيماری تب برفکی


    بيماری تب برفکی يا بيماری طبقه يا آفت (برفک )
    دارای عاملی ويروسي از خانوداه آفتوويروسها میباشد.
    تمامی حيوانات زوج سم به اين بيماری حساس می -
    باشند و در گاوهای شيری باعث کاهش شديد يا توفق
    توليد شير در طول همان دوره شيرواری ميگردد و ا غلب
    ايجاد ورم پستان در طول عمر اقتصادی دام مي آند.
    توليد شير را 25 درصد کاهش می دهد و رشد گاوهای
    گوشتی را هم به تاخير میاندازد.
    خارج از محدوده PH ويروس تب برفکی به تغييرات
    8 6 بسيار حساس است.
    SAT1 , SAT2 , A ,O , C تيپهای تب برفکی عبارتند از
    (Asia 1 – SAT 1 – C -A –O) آه از اين هفت تيپ Asia و 1 ,SAT3
    در خاور نزديک وجود دارد.
    تيپهای مذکور از نظر خواص آنتیژنی با هم
    متفاوتند و واکس ساخته شده براي يک تيپ، قادر به
    ايجاد ايمنی در مقابل ساير تيپها نخواهد بود.
    طرز انتقال:
    ويروس تب برفکی به راحتی و از طريق هوا منتقل
    لذا تنفس ذرات آلوده، راه اصلی ،(Air born) می شود
    انتقال میباشد.
    حداکثر سرعت انتقال بيماری هنگام صبح و غروب
    آفتاب صورت می گيرد. انتشار بيماری از يک گله به گله
    ديگر مستقيماً در اثر حمل و نقل دامهای مبتلا يا
    انساﻧﻬای آلوده و يا در اثر جابجايی ويروس با مواد بی -
    جان انجام میشود.
    شير اهميت زيادی را در انتشار بيماری دارد . اسپرم
    گاو هم می تواند در انتقال مهم باشد . پرندگان نيز در
    اپيدميولوژی بيماری نقش دارند.
    گوسفند نيز حامل مهمي براي ويروس است.
    متداولترين جايگاه بقای ويروس در ناحيه حلق
    دامهای بهب ود يافته مي باشد . دامهای بهبود يافته به
    مدت يکسال و يا بيشتر در برابر آلودگی مجدد با همان
    تيپ مقاومند ولی اين مصونيت دائمی نيست و با از بين
    رفتن پادتنها، دام دوباره به همان سويه نيز حساس مي
    شود.
    گاو حساسترين دامها به انتقال اين ويروس توسط
    هوا است و خوک مقاومترين.
    گاو تا دوسال و گوسفند تا 6 ماه پس از بهبودی
    به عنوان ناقل اين بيماری عمل میکند.
    علائم بيماری:
    جراحات تيپيک بيماری را فقط در دامهايی که در
    مرحله حاد بيماری قرار دارند می توان ديد . پس از اين
    مرحله جراحات رو به بهبودی می روند و يا در اثر
    عفونتهای باکتريايی پوشانده میشوند.
    اين جراحات در نواحی ضربهپذير مثل مخاط دهان
    زبان شکلف بين دوسم و سر پستانکها ديده میشود.
    دوره کمون بيماری تب برفک 6 3 روز است و
    بيماری با کاهش شير، تب زياد همراه با بی حالی، ضعف و
    بیاشتهايی شديد شروع می شود. ترشح بز اق زياد شده و
    به صورت رشتههای طويل و لزج از دهان آويزان میشوند.
    حيوان مبتلا صدای ملچ ملوچ مي دهد و با احتياط غذا
    را مي جود. همچنين طاولهايی بر روی قسمتهای داخلی لبها
    و گونه و لثه و کام سخت و بالشتک دندانی تشکيل
    مي شود که ابتدا وزيکولهای اوليه کوچک هستند ولی به
    مرور زمان طاولهايی به قطر 5 تا 6 سانتی متر را توليد
    مي کنند که 12 ساعت پس از تشکيل شدن می ترکند و مايع
    قرمز متمايل به زرد (کاهی رنگ ) رقيقی از آﻧﻬا خارج
    مي شود و از خود سطحی گلی رنگ و دردناکی بجا مي گذارند
    که يک هفته بعد التيام مي يابند.
    همزمان با جراحات دهانی، طاولهايی بر روی پاها
    بويژه شکاف بين دو سم و تاج سم ايجاد مي شود و بر
    اثر پاره شدن ناراحتی شديدی در دام ايجاد مي کند که
    در اثر آن دام به طور آشکار م ي لنگد و گاهی قادر به
    ايستادن نيست و ناحيه تاج سم متورم و دردناک است.
    هجوم باکتريها به اين جراحات علاوه بر وخيم تر شدن
    عارضه، التيام را به تأخير مي اندازند.
    بر روی پستاﻧﻬا هم طاولهايی ايجاد مي شود که چنانچه
    اطراف منفذ خروجی شير را فراگيرند، اورام پستاني
    بوجود مي آيد. سقط جنين و نازايی بعدی از عوارض اين
    بيماری هستند.
    لاغر شدن سريع و کاهش شير از خسارات اقتصادی تب
    برفکی مي باشد.
    غذا خوردن دامها، 2 الی 3 روز بعد از التيام
    جراحات دوباره آغاز مي شود.
    گوسالههای جوان نسبت به گاوهای بالغ حساس ترند .
    و در گاوهای جوان (گوسالهها) موجب ميوکارديت
    نکروزان مي شود که به مرگ گوسالهها منتهی مي شود.
    در ق لب چنين گوساله هايی، کانوﻧﻬای رنگ پريده به
    صورت يکی در ميان موسوم به قلب ببری بوجود مي آيد.
    نحوه نمونهگيری و ارسال به آزمايشگاه:
    بهترين محل برای نمونه گيری، بافت پوششی (اپيتليوم )
    است.
    به اين منظور حداقل نياز به جمع آوری يک گرم
    بافت پوششی طاولهای نترکيد ه و يا تازه ترکيده مي
    باشد.
    نمونه را بايد از دامهای تب دار تهيه شود . مايعات
    طاولها را مي توان توسط سرنگ به دقت کشيد و در ظرفی
    (بدون ماده محافظ ) نگهداری و به آزمايشگاه (حتما در
    کنار يخ ) ارسال کرد و نمی بايست بيش از 48 ساعت نيز
    ارسال آﻧﻬا طول بکشد.
    پيشگيری:
    بهترين راه پيشگيری، واکسيناسيون است.
    دو نوع واکسن وجود دارد:
    1 واکسن تب برفکی روغنی
    2 واکسن تب برفکی معمولی (آبکی)
    واکسنهای آبکی ايجاد ايمنی 21 روز پس از تجويز را
    مي کنند و دارای اثرات سمی نمی باشند ولی در دام ايجاد
    ايمنی زايی پايين تری نسبت به انواع ر وغنی آﻧﻬا
    مي کنند و مي بايست هر 4 ماه، مايه کوبی را تکرار
    12 ماه را توجه -6 - کرد. و معمولا فواصل زمانی 4
    مي کنند.
    واکسنهای روغنی ايجاد ايمنی 60 روز پس از تجويز
    را مي کنند ولی دارای اثرات سمی م ي باشند ولی در دام
    ايجاد ايمنی زايی طولانی مدت م ي کنند و فواصل تکر ار
    مايه کوبی را افزايش مي دهند.
    امروزه بيشتر از نوع واکسنهای آبکی استفاده مي شود
    که در گاوهای بالای 4 ماه انجام مي شود.
    درمان:
    درمان اختصاصی وجود ندارد و بهترين وسيله پيشگيری
    است.
    معمولا درمان به روش زير صورت مي گيرد.
    1 شستشوی محلهايی که ضايعات و جراحات در آن ديده
    مي شود با کربنات سديم 5 درصد، دو بار در روز
    2 آنتی بيوتيک تراپی مانند استفاده از
    تتراسيکلين 10 درصد به مدت 5 روز
    3 تجويز تريپلن آمين به مدت 3 روز
    4 پودر اشتها آور
    AD3E 5 تجويز ويتامينها مانند
  2. #2
  3. #3
  4. #4
  5. #5
نمایش نتایج: از 1 به 5 از 5

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •