نژاد سگ جاپانیز چاین Japanese Chin

جاپانیز چاین را همچنین جاپُنیز اِسپانیِل می نامند. یک اسپانیل کوچک و زیبا دارای صورت کوچک و پهن و موهای پر مانند و نرم می باشد. پیشانی گرد و بینی پهن می باشد. جاپانیز چاین سیاه و سفید دارای بینی سیاه است اما در سایر رنگها بینی باید هماهنگ با رنگ بدن باشد. چشمها بادامی شکل و تیره و گوشها به شکل V برعکس و پوشیده از مو می باشد. طول و ارتفاع بدن تقریباً یکسان است. پاهای جلویی صاف دارد و به رنگهای سفید با لکه های سیاه ، زرد ، نارنجی و قهوه ای یافت می شود. هر چه جثه سگ کوچک باشد ترجیح دارد.

جاپانیز چاین سگی جذاب سر زنده خوشحال و بازیگوش است. نسبت به صاحبش بسیار پر محبت است و همه را دوست دارد بیشتر برای خانواده های بدون کودک توصیه می شود. با سایر حیوانات خانگی و سگها رابطه خوبی دارد. جاپانیز چاین علاقه دارد تا در مرکز توجه باشد. زیاد پارس نمی کند. دیدبان خوبی است و بسیار حساس و تمیز می باشد.

وزن در نرها: (4) ک.گ ، در ماده ها: (4) ک.گ

ارتفاع در نرها: (18-28) س.م ، در ماده ها: (18-28) س.م

همانند سایر سگهای صورت پهن جاپانیز چاین نیز خس خس و خر وپف می کند. مشکلات چشمی نیز قابل ذکر می باشد. جاپانیز چاین ها نسبت به گرما بسیار حساس اند. برخی از انها دچار حالت خفقان می شوند که اکثراً دامپزشک ها تزریقات منظم را به منظور درمان تجویز می کنند.

گرچه این نژاد به فعالیت بدنی زیادی نیاز ندارد اما از پیاده روی های منظم و بازی در حیاط لذت می برد.

برس کشیدن و شانه زدن روزانه به مدت چند دقیقه کافی می باشد. گوشه چشمها باید بطور منظم تمیز گردد و داخل گوشها را مرتباً چک کرد تا از عدم چرک در آن اطمینان حاصل نمود. شامپو خشک هرزگاهی و شستن در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.

موطن این نژاد کشور کره می باشد که از آنجا به ژاپن و در سال 1700 به اروپا معرفی گردید. این نژاد محبوب دولتمردان ژاپن قرار گرفت و غالباً بعنوان هدیه سلطنتی به سایر کشورها اهدا می شد. اوج معروفیت این نژاد سال 1853 بود زمانی که یک جفت از آنان بعنوان هدیه از طرف ژاپن به ملکه ویکتوریا تقدیم شد. اسم او در سال 1977 توسط مؤسسه AKC از جاپَنیز اسپانیل به جاپانیز چاین تغییر یافت.