برخلاف ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) ، تماس جنسی عامل اصلی در انتقال ویروس نقص ایمنی قلبی (FIV) نیست. در درجه اول از طریق زخم های نیش حشرات پخش می شود و گربه ها در فضای باز ارضی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. با این حال ، بر خلاف لوسمی گربه ، تماس گاه به گاه از طریق به اشتراک گذاشتن غذاها و کاسه های آب باعث افزایش چشمگیر خطر انقباض FIV نمی شود. اگرچه یک گربه مادر ممکن است ویروس را به کنار بچه گربه های خود منتقل کند ، این اتفاق به ندرت اتفاق می افتد.
پس از ورود ویروس به جریان خون ، تا زمانی که به یک بیماری فعال تبدیل نشود ، می تواند خفته باقی بماند.به دلیل اینکه سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهد ، گربه هایی که دارای این بیماری هستند ، احتمال افزایش گره های لنفاوی بزرگ ، زخم زبان ، لثه های ملتهب ، کاهش وزن پیشرونده ، ضعف بیماری پوستی ، اسهال ، کم خونی ، بیماری چشم را دارند.
نارسایی کلیه
نارسایی که در اثر بیماری کلیه گربه ایجاد می شود ، یکی از مهمترین دلایل مرگ در گربه های مسن است. علل ابتلا به بیماری های گربه به خصوص کلیوی شامل سن ، ژنتیک و عوامل محیطی مانند دسترسی به مصرف مواد سمی است. نارسایی کلیه در گربه ها می تواند به دو شکل حاد یا مزمن باشد. نارسایی حاد کلیوی با قطع ناگهانی عملکرد کلیه همراه است ، در حالی که نارسایی مزمن کلیه ناشی از وخامت تدریجی عملکرد کلیه است.
تعدادی از علائم می تواند در نتیجه بیماری کلیه گربه از جمله ادرار بیش از حد ، افزایش تشنگی ، حالت تهوع ، صدای سوزش یا ترک خوردگی در فک ، استفراغ ، کم آبی ، یبوست ، از دست دادن اشتها ، کاهش وزن ، هالیتوز (بو آمونیاک) ظاهر شود. و بی حالی اگر گربه شما هر یک از این علائم را تجربه کرده است ، دامپزشک شما می تواند از نظر بیماری کلیوی و نارسایی کلیه تست کند.
اگرچه درمانی برای بیماریهای کلیوی وجود ندارد ، اما می توانید از طریق تنظیم رژیم غذایی گربه ، دارو و دیورز (هیدراتراپی) آن را درمان کنید. براساس دفترچه راهنمای دامپزشکی Merck ، حیواناتی که تحت درمان قرار می گیرند می توانند با استفاده از تنها 5 تا 8 درصد از بافت کلیوی خود برای مدت طولانی زنده بمانند.
پانلوكوپنی گربه
همچنین به عنوان بیماری گربه شناخته می شود ، یک بیماری ویروسی بسیار مسری در گربه ها است. بچه گربه ها بیشتر در معرض خطر هستند و تقریباً همیشه پس از بیماری می میرند – حتی اگر تحت درمان قرار بگیرند. این بیماری می تواند از طریق مایعات بدن ، مدفوع و کک ها پخش شود و معمولاً توسط غذاهای آلوده و کاسه های آب منتقل می شود.
دستگاه تناسلی خلط روی دستگاه روده گربه ها اثر می گذارد و به سیستم ایمنی بدن آنها حمله می کند. گربه های مبتلا به این بیماری به احتمال زیاد دچار اسهال ، استفراغ ، کم آبی ، سوء تغذیه و کم خونی می شوند. علائم آن شامل افسردگی ، کاهش اشتها ، بی حالی و گاز گرفتن دم و پا است. یک دامپزشک می تواند پانلوکوپنی گربه را از طریق آزمایش های مدفوع و خون تشخیص دهد.
درمان پانلوكوپنی ، تهاجمی است ، زیرا این بیماری می تواند در طی یك روز انقباض از بین ببرد. گربه ها معمولاً برای مقابله با این بیماری ، تزریق خون ، آنتی بیوتیک ها و ویتامین ها را تزریق می کنند. مطابق دفترچه راهنمای دامپزشکی Merck ، جسد در موارد کمی از پانلوپوپنی گربه در بین گربه های واکسینه شده مشاهده می شود ، اما میزان آلودگی در جمعیت غیر واکسینه همچنان بالاست. برای جلوگیری از بیماری پانلوکمی گربه ، باید گربه خود را واکسینه کرده و آن را از حیوانات واکسینه نشده و وحشی دور نگه دارید.
