دكسترافركمپلكس Dextrafer Complex , مواد معدني+ ويتامين

 

شکل دارويي: محلول تزريقي

 

 

ترکيب:

 

:Each mL contains

 

 

Iron metal under dextran form …………………………………………..100 mg

 

Copper ………………………………………………………………………. 2 mg

 

Cobalt ………………………………………………………………………… 0.25 mg

 

Vitamin B₁₂………………………………………………………………….. 10 mcg

 

Excipient, s.q.f. ……………………………………………………………… 1 mL

 

 

 

 

کمبود يا نقصان در عملکرد هر يک از عناصر کمياب و مورد نياز بدن يکي از فاکتورهای مهم در اتيولوژي پيچيده بسياری از سندرم ها به شمار مي آيد.

 

اين عناصر نقش های اساسي (نقش ساختماني، کاتاليتيک و تنظيمي، و فعاليت در سيستم ايمني) در تعداد زيادی از عملکردهای فيزيولوژيک بدن ايفا کرده و اختلال در فعاليت يا کمبود آن ها سلامت حيوان را به طور جدی تحت تاثير قرار مي دهد.

 

علاوه بر عملکردهای بيولوژيکي متعدد، اين عناصر برای برآورد نياز نوزادان نيز بسيار حياتي بوده چرا که تعدادی از آن ها از طريق جفت و برخي ديگر از راه آغوز و يا شير به فتوس و حيوان تازه متولد شده انتقال مي يابند.

 

 

هرگونه نقصان در مرحله رشد داخل رحمي فتوس يا مراحل پس از آن، به صورت منفی سلامت حيوان را تحت تاثير قرار داده و بنابراين توان توليد و عملکرد توليد مثلي آن را نيز دچار اختلال مي کند. عناصر کمياب اگر به صورت باند شده استفاده شوند، دسترسي زيستي بيشتری برای حيوان داشته و خطر آلودگي آن ها برای محيط زيست کمتر بوده و تاثير بيولوژيکي آن ها نيز افزايش مي يابد.

 

 

آهن دکستران: ترکيبات کربوهيدرات-آهن شامل موارد مختلفي مانند آهن دکسترين، اکسيد آهن ترکيب شده با ساکاريد، آهن دکستران، آهن سوکروز، و فريک گلوکونات مي باشند. آهن دکستران در واقع يک محلول کلوئيدی فريک اکسي هيدروکسيد در ترکيب با دکستران پليمريزه شده بوده و يکي از مزايای آن قابليت تامين آهن موردنياز در يکبار تزريق است.

 

اين ترکيب حلاليت بسيار بالايي در آب داشته و محصول تيپيک آن حاوی 5 درصد حجمي آهن و 20 درصد حجمي دکستران است. آهن باند شده با دکستران در مقايسه با ترکيبات معمول دارای آهن، سميت بسيار کمي داشته و پس از تزريق تقريبا به صورت کامل در پلاسما گسترش مي يابد.

 

 

عنصر آهن به راحتي الکترون ها را پذيرش کرده و قادر به تبادل آن ها مي باشد؛ اين خصوصيات موجب شده تا اين عنصر برای سيستم های سيتوکروم، مولکول های حامل اکسيژن، و آنزيم های ردوکس بسيار کارآمد بوده و به عنوان يک حامل الکترون برای آن ها عمل کند.

 

 

به طور کلي آهن به دليل حضور در هموگلوبين و ميوگلوبين، ظرفيت اتصال به اکسيژن را بالا برده و در نتيجه در انتقال و ذخيره اکسيژن در بافت ها نقش مهمي را ايفا مي کند، همچنين آنزيم های سيتوکروم حاوی آهن بهره وری اکسيژن در سطح سلول را تسهيل کرده به گونه ای که کاهش ميزان هموگلوبين در گردش خون يکي از علايم اوليه کمبود آهن به شمار مي آيد.

 

 

مس: مس يکي از عناصر کمياب بوده که در بسياری از فعاليت های فيزيولوژيک بدن دخيل است. تعدادی از عملکردهای اصلي آن عبارتند از:

 

 

1. مس با استفاده از خواص ضدالتهابي خود، آسيب بافتي ناشي از بيماری های عفوني را تحت تاثير قرار داده  و در سيستم دفاعي آنتي اکسيداني نقش ايفا مي کند. دو متالوآنزيم مس؛ سرولوپلاسمين و سوپراکسيد دسيموتاز همانند تعداد ديگری از ترکيبات دارای مس، فعاليت ضدالتهابي دارند.

 

 

2. نقصان در توليدمثل يکي از علايم رايج در حيواناتي است که جيره آن ها از نظر مس کمبود دارد. آنمي، خونريزی، و مرگ جنين ها احتمالا ناشي از اختلال در گلبول های قرمز و تشکيل بافت پيوندی در مراحل اوليه رشد جنيني است.

 

 

3. در موارد کمبود مس، رشد حيوان به شدت تحت تاثير قرار مي گيرد. متالوآنزيم حاوی مس (سيتوکروم-C-اکسيداز)، اکسيداز نهايي در زنجيره انتقال الکترون بوده و در توليد انرژی توسط ميتوکندری نقش مهمي را ايفا مي کند. همچنين کمبود مس منجر به آنمي شده که مي تواند رشد را از طريق محدود کردن انتقال اکسيژن تحت تاثير قرار دهد.

 

 

همچنين مس در متابوليسم آهن و تنفس سلولي، اتصالات عرضي بافت پيوندی، توليد رنگدانه مو و پشم، سيستم عصبي مرکزی و متابوليسم ليپيدها نيز نقشي اساسي را ايفا مي کند.

 

 

بنابراين کمبود مس مي تواند منجر به ايجاد علايم زير گردد:

 

1. کم خوني

 

2. هموگلوبينميا

 

3. رشد نامناسب

 

4. تشکيل نامناسب استخوان ها و بدشکل شدن اسکلت بدن

 

5. اسهال

 

6. ناباروری

 

7. جفت ماندگي

 

8. از دست دادن رنگ مو و پشم

 

9. اختلالات دستگاه گوارش

 

10. آسيب به ريشه مغزی و ستون فقرات

 

11. عدم هماهنگي در حرکت عضلات

 

12. لنگش

 

 

کبالت و ويتامين B₁₂: کبالت عنصری ضروری برای سنتز ويتامين B₁₂ توسط ميکروارگانيسم های شکمبه مي باشد و به طور کلي، تحت شرايط عادی نشخوارکنندگان اهلي نيازی به اضافه کردن منبع ويتامين B12 در جيره غذايي ندارند.

 

ويتامين B₁₂ جزيي از آنزيم های اصلي شرکت کننده در واکنش های متابوليک بوده و به عنوان يک کوفاکتور برای متيل مالونيل-کوآ موتاز و متيونين سنتاز که در عمل گلوکئوژنز و سنتز متيونين دخيلند، به شمار مي آيد.

 

متيل مالونيل-کوآ موتاز آنزيم ميتوکندريالي بوده که در مسير متابوليزه کردن پروپيونات و تعدادی از آمينواسيدها عمل مي کند. پروپيونات که از تخمير سلولز گياهان در شکمبه به وجود مي آيد، منبع اصلي انرژی در نشخوارکنندگان محسوب مي گردد. همچنين گوسفندان نسبت به گاو به کمبود کبالت حساستر بوده و بيشتر در معرض عوارض ناشي از کمبود آن قرار مي گيرند.

 

 

کاهش ميزان ذخيره کبالت در کبد به عنوان نشانه اصلي کمبود آن نيز به شمار مي آيد. علايم درمانگاهي کمبود کبالت در گوسفند و گاو ناشي از کاهش غلظت ويتامين B₁₂ در بافت مي باشد.

 

 

اين علايم در گاو و گوسفند عبارتند از:

 

1. کاهش وزن

 

2. کاهش اشتها

 

3. کم خوني

 

4. ريزش اشک و عفونت در چشم

 

5. کاهش توليد شير

 

6. کاهش توليد پشم

 

علايم در بره ها نسبت به گاوها شديدتر بوده و کمبود کبالت گوسفند را به بيماری هايي مانند کبد سفيد مستعد کرده که به دنبال آن علايم عصبي مانند کوری و تشنج بروز مي کند.

 

 

موارد منع مصرف:

 

در اسب و حيوانات حساس به آهن دکستران مصرف نشود.

 

در موارد کم خوني نوع عفوني مصرف نشود.

 

مقدار و روش مصرف:

 

گوساله: 10-5 ميلي ليتر در طول هفته اول زندگي به صورت داخل عضلاني

 

بره و بزغاله: 2 ميلي ليتر در طول هفته اول زندگي به صورت داخل عضلاني

 

گوسفند و بز: 4-2 ميلي ليتر به صورت داخل عضلاني

 

در تمامي گونه ها تزريق در صورت ضرورت پس از 7 روز قابل تکرار است.

 

شرايط نگهداری:

 

در محل خشک و خنک و دور از نور نگهداری شود.

 

بسته بندي:

 

Dextrafer complex در ويال های 100 ميلي ليتری ارائه مي گردد.