تعریف: هر گرم پودر حاوی 400 میلی گرم لینکومایسین فعال که بصورت پودر محلول در آب است.

ویژگی های کلی دارو:لینکومایسین آنتی بیوتیک است از گروه لینکوزامایدها، این گروه از آنتی‌بیوتیک ها به علت مشابهت طیف ضد باکتریایی ، کاربرد کلینیکی ومکانیزم عمل با ماکرولیدها اغلب با این گروه مقایسه و بررسی می‌شوند.

طیف عمل لینکومایسین مشابه اریترومایسین بوده و برروی باکتر یهای گرم مثبت شامل استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس، اریزوپیلوتریکس ، لپتوسپیرامونا، باکتری های بی هوازی از جمله کلستریدیوم تتانی، کلستریدیوم پرفرینژنس، چندین گونه از اکتینو میسس ها و برخی گونه های نوکاردیا موثر است.

لیکنومایسین در مقابل سویه های مشخصی از مایکوپلاسما و همچنین در درمان عفونت های مقاوم به پنی سیلین و اریترومایسین نیز با موفقیت به کار رفته است.

خصوصیات ظاهری:لینکومایسین پودری است سفید رنگ حلال در آب ، کریستاله و بدون بو یا با بوی بسیار ضعیف که در مقابل هوا و نور ثابت است. محلول لینکومایسین اسیدی می باشد.

مکانیزم عمل:جلوگیری از سنتز پروتئین ها

جذب : جذب لینکوزامید ها از طریق خوراکی معمولاً سریع است. با این حال جذب لینکومایسین خوراکی ممکن است تا حد بسیار زیادی با حضور مواد غذایی در معده کاهش یابد.

موارد مصرف:

طیور: لینکومایسین در طیور به صورت خوراکی ( پودر محلول در آب ) جهت درمان ورم روده نکروتیک ناشی از کلستریدیوم پرفرینژنس به کار می‌رود.

گاو: در گاو لینکومایسین به صورت مصرف خارجی ( اسپری پودر در محلول در آب ) برروی انگشتان برای درمان لنگش های ناشی از درماتیت انگشتی به کار می‌رود.

میزان و روش مصرف:

طیور: یک قوطی 75 گرمی در 1750 لیتر آب است. لینکومایسین باید به مدت 7 روز متوالی به عنوان تنها منبع آب آشامیدنی در اختیار طیور قرار داده شود.

گاو: جهت کنترل و درمان درماتیت انگشتی، لینکومایسین باید به میزان 75 گرم در 50 لیتر آب سرد حل شده و سپس روزی دو بار به فاصله 8 ساعت برروی انگشتان کاملاً اسپری شود.

برنامه درمانی باید به مدت 3 روز متوالی ادامه یافته وسپس به فاصله یک هفته و مجدداً پس از شش ماه دو باره تکرار شود. توصیه میشود قبل از انجام اسپری ابتدا انگشتان دام های مبتلا را با آب کاملاً شستشو داده تا محلول حاوی دارو بتواند بهتر در زخم ها نفوذ نماید.

موارد عدم مصرف:استفاده خوراکی از لینکومایسین به طور کلی در چین چیلا، خوکچه هندی، هامستر، اسب، پونی و خرگوش به علت ریسک تغییرات در میکروفلور روده و معده و ایجاد انتروکولیت واسهال شدید یا کشنده منع مصرف دارد. همچنین در مورد مصرف لینکومایسین به صورت خوراکی در نشخوارکنندگان اثرات جانبی از قبیل آنورکسیا، کتوز و بعضی مواقع اسهال شدید گزارش شده است.

تداخل دارویی:

– لینکومایسین با نووبیوسین و سولفات کانامایسین ناسازگار است.

– لینکومایسین با بنزین پنی سیلین و فنی توئین سدیم ایجاد رسوب می‌کند .

– ماکرولایدها کلرا مفنیکل با لینکوز آمیدها اثر آنتاگونیسم دارند، بنابراین نباید به طور هم زمان استفاده شود.

عوارض جانبی

از مصرف همزمان لینکومایسین با اریترو مایسین، کلرامفنیکل، کانامایسین و نووبیوسین خوددرای نمایید.