خصوصيات آناتوميكي خرگوش
تاريخ فسيل كشف شده خرگوش ۳۰ ـ ۴۰ ميليون سال پيش مي باشد ، ولي زمان واقعي اهلي شدن اين حيوان به دوران راهبان كاتوليك فرانسوي اوليه بازمي گردد . آنها نژادهايي از خرگوش را كه امروزه با عنوان نقره شامپاني (Champagne De Argent) مي شناسيم ، با اصلاح نژاد ايجاد نمودند .
چشم ها
چشم ها در خرگوش بسيار درشت بوده و در كنار سر قرار گرفته اند كه اين امر موجب مي گردد تا زاويه ديد وي بسيار وسيع باشد (هر چشم حدود ۱۹۰ درجه از زاويه ديد را پوشش مي دهد) ، بنابراين خرگوش براحتي مي تواند پشت سر خود را نيز ببيند . توانايي تشخيص رنگها در خرگوش بسيار محدود است ، اما مي تواند حركات را به راحتي از فواصل دور تشخيص دهد . قدرت ديد خرگوش در نور كم بسيار بيشتر از انسان است ، بدليل اينكه مردمك چشم اين حيوان قابليت استاع بيشتري (حدود ۸ برابر) نسبت به چشم انسان دارد . خرگوش براي شناسايي صاحبش از شكل ، بو و صداي او براي بدست آوردن تصويري از وي استفاده مي نمايد . در ضمن چشمهاي نوزاد خرگوش ، ۷ تا ۱۰ روز پس از تولد گشوده مي شوند .
گوش ها
گوشهاي خرگوش خيلي بزرگ است و این حالت به حيوان كمك مي كند تا بتواند اصوات را از جهات مختلف بشنود ، در ضمن خرگوش قادر است در آن واحد ، اصوات را از دو جهت مختلف بشنود . از مزاياي ديگر اين گوشهاي برگ و پر عروق اين است كه در تنظيم درجه حرارت بدن خرگوش نقش دارند . بدين ترتيب كه در دماي بالا ، عروق گوش متسع شده و حرارت از اين طريق دفع مي شود . دامنه شنوايي گوش خرگوش نسبت به انسان كمتر مي باشد . بدليل ظرافت و عروق فراوان گوش در اين حيوان توصيه مي شود كه هيچ وقت براي بلند كردن وي از گوشهايش استفاده نگردد .
بيني
خرگوشها حدود ۱۰۰ ميليون گيرنده براي درك بوهاي مختلف دارند . لذا حس بويايي آنها نسبت به انسان (كه فقط ۵ تا ۶ ميليون گيرنده دارد) بسيار قويتر است .
خرگوش مي تواند از طريق بو كشيدن صاحب خود را شناسايي كند و يا وقتي حيواني غريبه وارد قلمرویش مي گردد ، آنرا تشخيص دهد . اين حيوان به منظور افزايش ميزان در معرض بودن گيرنده هاي بيني خود ، حدود ۲۰ تا ۱۲۰ بار در دقيقه بيني خود را تكان مي دهد .
دندانها
تمامي دندانهاي خرگوش در طول عمر حیوان رشد دائم دارند . ميزان رشد دندانهاي قامي حدود ۵/۱۲ سانتيمتر و دندانهاي آسيا حدود ۵/۷ تا ۱۰ سانيتمتر در سال مي باشد . خرگوش احتياج به جويدن چيزهاي سخت مانند قطعات چوب و شاخه هاي درخت سيب دارد تا بتواند از رشد بيش از حد دندانهاي خود جلوگيري كند .
زبان
زبان خرگوش حدود ۸۰۰ جوانه چشايي دارد لذا بنابراين از خوردن غذاهاي خوشمزه و متفاوت لذت مي برد .
قفسه سينه
قفسه سينه و قلب اين پستاندار ، نسبتا ً كوچك بوده و دريچه دهليزي ـ بطني سمت راست نيز ۲ لتي مي باشد .
محوطه شكمي
شكم در خرگوش نسبت به بدن خيلي حجيم بوده و طول روده هايش ۱۰ برابر طول بدن است . خرگوش داراي معده ای غده اي ، با ترشح اسيد و آنزيم ، مي باشد . سكوم در خرگوش بزرگ بوده و عقده هاي لنفاوي اطراف آن برجسته و مشخصند .
خرگوشها براي هضم غذا نياز به مقداري علوفه با كيفيت در جيره غذايي خود دارند . آنها شبيه نشخواركننده (Pseudorominant) هستند . يعني فيبرهايي كه با هضم آنزيمي در معده و روده تجزيه نمي شوند ، توسط ميكروفلور سكوم (كه از نظر عملكرد مشابه شكمبه در نشخواركنندگان است) هضم مي شوند . اين حيوان دو نوع مدفوع ، مدفوع نرم كه با موكوس پوشيده شده است و مدفوع به صورت پلتهاي سفت ، از خود دفع مي كند . خرگوشها مدفوع نرم خود را كه حاوي مواد غذايي غني شده است و معمولا در شب آن را توليد مي كنند ، جهت تأمين بخشي از نيازهاي غذايي خود ، مستقيما ً از مقعد خود مي خورند كه به اين فعاليت ، كوپروفاژي (مدفوع خواري) گفته مي شود . در ضمن مدفوع سفت خرگوشها از بهترين كودهاي باغچه ، بشمار مي رود .
پاها
در مورد قدرت پاهاي خرگوش جالب است بدانيد كه نيروي حاصل از لگد زدن اين حيوان مي توند باعث شكستن استخوان پشت آن گردد . يك خرگوش وحشي به هنگام فرار از دست شكارچي مي تواند تا حدود ۶/۳ متر بپرد . خرگوشها به منظور خسته نمودن شكارچي مي توانند بصورت زيگزاگ بدوند .
ادرار
در حالت طبیعی ، ادرار خرگوش غليظ و كدر است كه اين امر بدليل وجود مواد كريستالي ، مانند فسفات كلسيم و فسفات آمونيوم است . PH ادرار در حالت طبيعي ، قليايي (حدود ۲/۸) مي باشد كه بدليل عفلخوار بودن حیوان است . رنگ ادرار نيز از زرد روشن تا قهوه اي تيره متغیر است .
