هشدار!    تجويز و تعيين دوز دارو به عهده پزشک مي باشد و سایت دامپزشکان هيچگونه مسئوليتي در خصوص مصرف خود سرانه دارو ندارد
 نام علمی دارو (ژنریک): Rufinamide
گروه دارویی: Antiepileptics
داروهای ضد صرع
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

– داروی کمکی در درمان صرع های منتشر سندرم Lennox-Gastaut

 

   مکانیسم اثر

– داروی ضد صرع از مشتقات تری آزول است که مکانیسم دقیق آن مشخص نیست. در محیط برون تن، حالت غیر فعال کانال های سدیمی را طولانی کرده در نتیجه فعالیت انتخابی و تکرار شونده پتانسیل عمل های وابسته به سدیم را کمتر می نماید و از این طریق اثرات ضد تشنجی را اعمال می نماید.

 

  فارماکوکينتيک

– جذب: آهسته و زیاد (≥85%)، با مصرف غذا افزایش می یابد.
– توزیع: Vd=˜50L
– اتصال به پروتئین: 34 % عمدتا به آلبومین
– متابولیسم: عمدتا بصورت هیدرولیز گروه کربوکسیل آمید بوسیله کربوکسیل استراز و تبدیل به CGP 47292 (متابولیت غیر فعال). مهار کننده ضعیف CYP2E1 و القا کننده ضعیف CYP3A4 است.
– زیست دست یابی: با افزایش دوز بطور عمده ای کاهش می یابد. قرص و سوسپانسیون خوراکی هم اکی والان هستند.
– نیمه عمر: حدود 10-6 ساعت
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: 6-4 ساعت
– دفع: ادرار ( 85 %، حدود 66 % بصورت CGP 47292 و کمتر از 2 % بصورت داروی تغییر نیافته )

 

   موارد منع مصرف

– بیماران مبتلا به سندروم فامیلی QT کوتاه

 

   هشدارها

– می تواند فاصله QT را کوتاه نماید.
– می تواند عوارض مرتبط با CNS بخصوص علائم شناختی ایجاد کند. مثل خواب آلودگی، خستگی، آتاکسی، گیجی و اختلال راه رفتن. لذا در صورت رانندگی با احتیاط مصرف شود.
– واکنش های ازدیاد حساسیت جدی، کشنده و با درگیری ارگان های مختلف می تواند ایجاد کند.
– داروهای ضد صرع در ارتباط با افزایش خطر رفتار و تفکرات خودکشی هستند.
– در اختلال خفیف تا متوسط کبدی با احتیاط مصرف شود.
– مصرف همزمان با داروهای ضد بارداری می تواند منجر به شکست و بروز حاملگی گردد.
– داروهای ضد صرع نباید بطور ناگهانی قطع شوند زیرا ممکن است تکرار حملات صرع افزایش یابد. هر 2 هفته به میزان 25 % دوز دارو را کاهش دهید.

 

   عوارض جانبي

– قلبی عروقی: کوتاه شدن QT
– سیستم عصبی مرکزی: سردرد، خواب آلودگی، گیجی، خستگی، آتاکسی، صرع، تشنج، عصبی شدن، اضطراب، اختلال تمرکز، ازدیاد فعالیت، ورتیگو
– گوارشی: تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، درد شکمی، یبوست، سوء هاضمه
– پوستی: راش، خارش
– خونی: لوکوپنی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: لرزش، درد کمر
– چشمی: دوبینی، اختلال دید، نیستاگموس
– گوشی: عفونت گوش میانی
– تنفسی: برونشیت، نازوفارنژیت، سینوزیت
– متفرقه: آنفلوانزا

 

   تداخل دارویی

– سوبستراهای CYP2E1 و CYP3A4 ، القا کننده ها و مهار کننده های کربوکسیل استراز می تواند بر فارماکوکینتیک روفینامید اثر بگذارد.
– مصرف روفینامید با سایر داروهای ضد صرع می تواند بر غلظت پایه روفینامید بخصوص در کودکان اثر بگذارد.
– مصرف همزمان با داروهای کوتاه کننده فاصله QT بایستی با احتیاط صورت پذیرد.
– کاربامازپین: مصرف همزمان باعث کاهش غلظت پلاسمایی هر دو دارو می شود.
– Chlorzoxazone: باعث افزایش غلظت Chlorzoxazone می شود.
– الکل و بنزودیازپین ها: اثرات سرکوب CNS مثل خواب آلودگی افزایش می یابد.
– داروهای ضد بارداری: باعث کاهش غلظت پلاسمایی و AUC اتینیل استرادیول و نوراتیندرون می شود.
– دیگوگسین: اثر افزایشی در کوتاه کردن فاصله QT دارد.
– لاموتریژین: باعث کاهش غلظت لاموتریژِن شده و اثر افزایشی در کوتاه کردن فاصله QT دارد.
– منیزیم: اثر افزایشی در کوتاه کردن فاصله QT دارد.
– مگزیلتین: اثر افزایشی در کوتاه کردن فاصله QT دارد.
– فنوباربیتال: باعث کاهش غلظت پلاسمایی روفینامید می شود.
– فنی توئین: باعث افزایش غلظت پلاسمایی فنی توئین و کاهش غلظت پلاسمایی روفینامید می شود.
– پریمیدون: باعث کاهش غلظت پلاسمایی روفینامید می شود.
– رانولازین: اثر افزایشی در کوتاه کردن فاصله QT دارد.
– والپروات: باعث افزایش غلظت پلاسمایی روفینامید می شود.
 تداخل الکل/غذا/گیاه:
– از مصرف الکل به دلیل افزایش سرکوب CNS خودداری کنید.
– غذا جذب دارو را افزایش می دهد.
– از مصرف گل مغربی به دلیل کاهش آستانه تشنج خودداری کنید.

 

   نکات قابل توصيه

– با غذا مصرف شود.
– قرص می تواند بلعیده، نصف یا خرد شود.
– سوسپانسیون را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید.