|
|
|||||||||
| نام علمی دارو (ژنریک): | Voriconazole | ||||||||
| گروه دارویی: | Antifungals داروهای ضد قارچ |
||||||||
|
|||||||||
| موارد مصرف |
موارد مصرف: – درمان آسپرژیلوس مهاجم – درمان کاندیدازیس مری – درمان کاندیدیازیس خونی در بیماران غیر نوتروپنیک – درمان کاندیدای منتشر پوست و احشا – درمان عفونت های جدی قارچی ناشی از گونه های Scedosporium apiospermum و Fasarium ( شامل Fasarium solani ) در بیمارانی که عدم تحمل یا عود نسبت به سایر درمان ها داشته اند. موارد مصرف Unlabaled: – پیشگیری از عفونت قارچی در: • بیماران نوتروپنیک سرطانی که خطر متوسط تا شدید عفونت را دارند و مبتلا به سندرم میلودیسپلاستیک ( MDS) یا لوسمی میلوژنیک حاد ( AML ) هستند • گیرندگان نوتروپنیک سلول های بنیادی خون ساز آلوژنیک • بیماران مبتلا به بیماری پیوند علیه میزبان – درمان تجربی ضد قارچی ( خط دوم ) تب نوتروپنیک مقاوم |
| مکانیسم اثر |
– فعالیت سیتوکروم P450 قارچی را مختل می کند ( بطور انتخابی دمتیلاسیون 14-آلفا-لانوسترول را مهار می کند )، هم چنین ساخت ارگوسترول ( استرول اصلی در غشای سلولی قارچ ) را کاهش داده و تشکیل غشای سلولی قارچ را مهار می کند. |
| فارماکوکينتيک |
– جذب: بعد از مصرف خوراکی بخوبی جذب می شود، قرص های خرد شده با قرص کامل هم اکی والان هستند. – توزیع: Vd=4.6L/Kg – اتصال به پروتئین: 58 % – متابولیسم: کبدی، از طریق CYP2C19 (مسیر اصلی) و CYP2C9 و CYP3A4 ( به میزان کمتر) متابولیزه می شود. متابولیسم آن اشباع پذیر است ( ممکن است مسیر خطی را نشان دهد ) – زیست دست یابی: 96 % – نیمه عمر: متغیر، وابسته به دوز – زمان رسیدن به پیک: فرم خوراکی 2-1 ساعت، قرص خردشده 5/0 ساعت – دفع: ادرار ( بصورت متابولیت های غیر فعال، 2>% بصورت داروی تغییر نیافته) |
| موارد منع مصرف |
| هشدارها |
– تغییرات بینایی شامل تاری دید، اشکال تیزبینی، درک رنگ و فوتوفوبی در اثر مصرف دارو گزارش شده است. این تغییرات بعد از اتمام درمان کمتر از 28 روز، برگشت پذیر است. – واکنش های شدید کبدی شامل هپاتیت، یرقان و نارسایی کبدی در حین درمان دیده شده است. در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی با احتیاط مصرف شده و تنظیم دوز یا قطع درمان مورد نیاز است. – قرص های وری کونازول حاوی لاکتوز هستند و در عدم تحمل ژنتیکی به گالاکتوز، کمبود lapp lactase و سوء جذب گلوکز-گالاکتوز مصرف نشود. – از مصرف فرمولاسیون وریدی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی خودداری شود. زیرا فراورده وریدی حاوی سیکلودکسترین است. – در صورت مصرف همزمان با داروهای نفروتوکسیک با احتیاط برخورد شود. – واکنش های آنافیلاکسی با انفوزیون دارو دیده شده است. – در افرادی که القاکننده قوی P450 و مهار کننده های قوی CYP2C9 و سوبستراهای اصلی 3A4 مصرف می کنند با احتیاط مصرف شود. – طولانی کردن فاصله QT در اثر مصرف وری کونازول دیده شده است. – موارد نادری از آریتمی، سکته قلبی و مرگ ناگهانی گزارش شده است (بخصوص در بیماران قلبی). – اختلالات الکترولیتی قبل از درمان رفع شود. – با فراورده های خونی و یا محلول های غلیظ الکترولیتی بصورت کوتاه مدت و بطور همزمان انفوزیون نشود. حتی اگر دو محلول از دو خط جدای وریدی تزریق شود. – موارد نادری از بدخیمی بخصوص در بیماران با نقص ایمنی گزارش شده است. – واکنش های شدید پوستی مثل سندروم استیون جانسون نیز گزارش شده است. بیمار نباید بطور مستقیم در معرض نور خورشید قرار گیرد. – عملکرد پانکراس در بیماران در معرض خطر پانکراتیت حاد ( شیمی درمانی اخیر پیوند سلول های بنیادی خونی ) کنترل گردد. ♣ موارد منع مصرف: |
| عوارض جانبي |
♣ – سیستم عصبی مرکزی: توهم، تب، لرز، سردرد – چشمی: تغییرات بینایی (وابسته به دوز، فوتوفوبی، تغییرات دید رنگی، افزایش یا کاهش تیزبینی یا تاری دید ) – کلیوی: افزایش کراتینین – قلبی عروقی: تاکی کاردی – پوستی: راش – اندوکرین و متابولیک: هایپوکالمی – گوارشی: تهوع و استفراغ – کبدی: افزایش آلکالین فسفاتاز، AST، ALT، یرقان |
| تداخل دارویی |
– از طریق CYP2C9,2C19,3A4 متابولیزه می شود. – مهار کننده CYP2C9,2C19,3A4 است. متابولیت اصلی آن ( وری کونازول ان-اکساید) نیز مهار کننده می باشد. وری کونازول مهار کننده CYP3A4 ضعیف تری از سایر داروهای آزول ( ایتراکونازول، کتوکونازول) است. – آلفنتانیل: در صورت مصرف وری کونازول و نالوکسون باعث افزایش میانگین AUC و نیمه عمر آلفنتانیل می شود. باعث بروز بیشتر تهوع و استفراغ ناشی از آلفنتانیل می شود. – ضد انعقادها: باعث تشدید اثر وارفارین روی PT می شود. – سولفونیل اوره های ضد دیابت: باعث افزایش غلظت گلی پیزاید، گلیبوراید و تولبوتامید شده و خطر هایپوگلایسمی افزایش می یابد. – آنتی هیستامین ها: تداخل مهم و خطرناک ایجاد می کند ( آریتمی های قلبی با استمیزول یا ترفنادین) – ریفامپین و ریفابوتین: غلظت و AUC وری کونازول کاهش داده و غلظت و AUC ریفابوتین افزایش می یابد. – ضد ویروس های HIV: غلظت Maraviroc افزایش می یابد. غلظت Atazanavir و غلظت وری کونازول در صورت مصرف همزمان افزایش می یابد. – باربیتورات های طولانی اثر( فنوباربیتال، مفوباربیتال): غلظت وری کونازول و اثرات خواب آوری آن افزایش می یابد. – بنزودیازپین ها: غلظت و AUC بنزودیازپین افزایش می یابد. – داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی: غلظت داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی که توسط CYP3A4 متابولیزه می شوند افزایش می یابد ( مثل فلودیپین) – کاربامازپین: غلظت وری کونازول کاهش می یابد. – سیزاپراید: تداخل مهم و خطرناک ایجاد می کند ( آریتمی های قلبی) – کلوپیدوگرل: غلظت پلاسمایی متابولیت فعال کلوپیدوگرل کاهش یافته و اثرات ضد پلاکتی کلوپیدوگرل کاهش می یابد. – کورتیکواستروئیدها: غلظت و AUC پردنیزولون افزایش می یابد. – آلکالوئیدهای ارگوت: غلظت این آلکالوئیدها افزایش می یابد و ممکن است واکنش های خطرناکی مثل سمیت حاد ارگوت ایجاد شود. – استروژن ها و پروژستین ها: غلظت و AUC استرادیول و نوراتیندرون افزایش می یابد. غلظت و AUC وری کونازول افزایش می یابد. – فنتانیل: کلیرانس متوسط پلاسمایی کاهش و AUC فرم وریدی فنتانیل افزایش می یابد. – سایمتیدین: غلظت و AUC وری کونازول را افزایش می دهد ولی از نظر بالینی اهمیتی ندارد. – مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز: غلظت مهار کننده های HMG-CoA ردوکتازی که توسط CYP3A4 متابولیزه می شوند ( مثل لوواستاتین) را افزایش می دهد. – سرکوب کننده های سیستم ایمنی( سیکلوسپورین، تاکرولیموس، سیرولیموس): غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد. – متادون: پیک پلاسمایی R-متادون را افزایش داده و خطر سمیت ( طولانی شدن فاصله QT) زیاد می شود. – NSAIDs: غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد. – اکسی کدون: پیک پلاسمایی و AUC و نیمه عمر اکسی کدون را افزایش داده و عوارض چشمی آن افزایش می یابد. – فنی توئین:غلظت و AUC وری کونازول را کاهش داده و با دوز 400 میلی گرم وری کونازول هر 12 ساعت، غلظت فنی توئین افزایش می یابد. – پیموزاید: واکنش های تهدید کننده ی حیات مثل آریتمی های قلبی در اثر مصرف همزمان دیده شده است. – مهار کننده های پمپ پروتونی (امپرازول): غلظت و AUC این داروها را افزایش می دهد. غلظت وری کونازول تا حدی افزایش می یابد. جذب روده ای وری کونازول تحت تاثیر قرار نمی گیرد. – کینیدین: واکنش های تهدید کننده ی حیات مثل آریتمی های قلبی در اثر مصرف همزمان دیده شده است. – گیاه علف چای: با مصرف دوزهای متعدد گیاه علف چای، AUC وری کونازول کاهش می یابد. – ونلافاکسین: AUC ونلافاکسین افزایش می یابد. – آلکالوئیدهای وینکا: غلظت این آلکالوئیدها افزایش می یابد. – زولپیدم: غلظت و AUC زولپیدم افزایش یافته و نیمه عمر آن طولانی می شود. ♣ تداخل الکل/غذا/گیاه: – غذا می تواند جذب وری کونازول را کاهش دهد. وری کونازول خوراکی 1 ساعت قبل یا 1 ساعت بعد از غذا مصرف شود. از مصرف آب گریپ فروت خودداری شود ( می تواند سطح وری کونازول را کاهش دهد ) – گیاه علف چای سطح وری کونازول را کاهش می دهد. از مصرف همزمان اجتناب گردد. |
| نکات قابل توصيه |
– وری کونازول خوراکی 1 ساعت قبل یا 1 ساعت بعد از غذا مصرف شود. قرص ها حاوی لاکتوز هستند. سوسپانسیون حاوی سوکروز است. – فرم وریدی باید طی 2-1 ساعت تزریق شود ( سرعت نباید بیشتر از 3mg/kg/hour باشد). با سایر داروها شامل TPN از یک خط وریدی یا کانول انفوزیون نشود. |
| مقدار مصرف |
| اشکال دارویی |
| تولیدات این دارو (نام های فارسی) | ||||||||||||||||
|
| تولیدات این دارو (نام های انگلیسی) | ||||||||||||||||
|
