|
|||||
نام علمی دارو (ژنریک): | Quinine | ||||
گروه دارویی: | Antimalarials داروهای ضد مالاریا |
||||
|
|||||
موارد مصرف |
کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که ارگانیسم عامل، نا مشخص باشد یا انکه گونه های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته باشند، مصرف می شوند. این دارو همچنین در پیشگیری یا درمان گرفتگی شبانه عضلات پا ( ناشی از ارتریت ، دیابت، واریس، ترومبوفلیت و آترواسکلروز ) مصرف می شود. |
مکانیسم اثر |
به نظر می رسد این دارو در وزیکول های اسید انگل مالاریا تجمع می یابد با تغییر Ph داخل سلولی موجب مرگ تک یاخته می شود. |
فارماکوکينتيک |
جذب این دارو از راه خوراکی سریع و نسبتاً کامل است. بیش از 80 درصد دارو در کبد متابولیزه می شود . غلظت سرمی دارو 3-1 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد نیمه دارو حدود 18 – 11 ساعت است. دفع دارو عمدتاً کلیوی است و با اسیدی کردن ادرار دفع آن نیز افزایش می یابد. |
موارد منع مصرف |
این دارو در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط به دارو ابتلای بیمار به هموگلوبینوری، وزوز گوش و نوریت چشمی ونیز برای پیشگیری از مالاریا نباید مصرف شود. |
هشدارها |
1- مصرف دارو در مواد زیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد : فیبریلاسیون دهلیزی، اختلال های هدایتی قلب، بلوک قلبی، کمبود G6PD، میاستنی گراو، سابقه پور پورای همراه با کاهش پلاکت های خون، کاهش قند خون. 2- در طول درمان با این دارو از راه تزریقی، گلوکز خون باید به طور منظور اندازه گیری شود. |
عوارض جانبي |
علایم سینکونیسم شامل وزوز گوش ، سردرد، پوست داغ و برافروخته، تهوع، درد شکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی( از جمله کوری موقت ) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده است. |
تداخل دارویی |
خطر بروز آریتمی بطنی در صورت مصرف همزمان ترفنادین با این دارو افزایش می ابد. غلظت پلاسمایی دیگوکسین توسط کینین افزایش می یابد. سایمیتیدین متابولیسم کینین را مهار می کند و غلظت پلاسمایی دارو را افزایش می دهد. |
نکات قابل توصيه |
1- برای کاهش تحریک گوارشی ناشی از دارو بهتر است آن را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد. 2- این دارو بیش از مقدار تجویز شده نباید مصرف شود. 3- دوره درمان با این دارو باید کامل شود. 4- در صورت بروز تاری دید یا هر گونه اختلال بینایی باید احتیاط شود. |
مقدار مصرف |
خوراکی: بزرگسالان : مقدار مصرف این دارو از راه خوراکی در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین 600 میلی گرم هر 8 ساعت برای 7 روز است که با مصرف تتراسیکلین به مقدار 250 میلی گرم هر 6 ساعت برای 7 روز ادامه می یابد. این دارو را می توان همراه با 100 میلی گرم دوکسی سیکلین هر 12 ساعت به مدت 7 روز، 5/1 گرم سولفادوکسیون و 75 میلی گرم پیری متامین به صورت مقدار واحد یا 900 میلی گرم کیلینیدامایسین سه بار در روز به مدت سه روز مصرف مود مقدار مصرف کینین در درمان گرفتگی شبانه عضلات 300-200 میلی گرم در موقع خواب می باشد. در صورت عدم مشاهده بهبودی پس از 4 هفته مصرف دارو باید قطع شود. در صورت بهبودی علایم بیماری، درمان به صورت دراز مدت ادامه خواهد داشت، اما در فواصل 3 ماه مصرف دارو قطع می شود تا ضرورت ادامه درمان ارزیابی شود. کودکان : مقدار مصرف کینین از راه خوراکی در کودکانmg/kg 10 هر 8 ساعت برای 7 روز همراه با mg/kg 5 تتراسیکلین هر 6 ساعت به مدت 7 روز در کودکان با سن بیش از 8 سال، یا mg/kg 13/3– 6/7 کلینیدامایسین 3 بار در روز به مدت 3 روز یا mg/kg 1/25 پیریمتامین وmg/kg25 سولفادوکسین به صورت مقدار واحد می باشد. تزریقی : توجه: درمان تزریقی با این دارو باید د ر اولین فرصت ممکن به درمان خوراکی تغییر یابد . بزرگسالان : در صورتی که بیمار خیلی بد حال باشد، کینین را می توان به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد که در این حالت یک مقدار حمله ای mg/kg20 ( تا حداکثر 4/1 گرم ) طی 4 ساعت انفوزیون می شود و پس از 12-8 ساعت مقدار نگهدارنده mg/kg10 ( تا حداکثر 700 میلی گرم ) طی 4 ساعت انفوزیون می شود که این مقدار هر 12-8 ساعت تکرار می شود تا زمانیکه بیمار قادر به بلع دارو باشد. این دوره درمان تا 7 روز ادامه می یابد و پس ازآن با مصرف تتراسیکلین به شرح فوق ادامه داده می شود. |
اشکال دارویی |
Injection : 250mg/ml Tablet ( as HCI ): 100mg Tablet ( as HCI ) : 250mg |