|
|
|||||
| نام علمی دارو (ژنریک): | Toremifene | ||||
| گروه دارویی: | Antineoplstics آنتی نئوپلاستیک |
||||
|
|||||
| موارد مصرف |
– درمان سرطان سینه متاستاز دهنده در زنان بعد از یائسگی که حالات گیرنده استروژن مثبت یا ناشناخته دارند موارد مصرف Unlabaled: – درمان سرطان بافت نرم ( تومورهای دسموئید ) |
| مکانیسم اثر |
– مشتق غیر استروئیدی تری فنیل اتیلن با خواص ضد استروژنی و هم چنین اثرات استروژنی است. بطور رقابتی به گیرنده استروژن روی تومورها و سایر بافت های هدف متصل شده و تولید کمپلکس هسته ای می کند که ساخت DNA را کاهش داده و اثرات استروژنی را مهار می کند. با استروژن برای اتصال به محل خود در پستان و سایر بافت ها رقابت می کند. در نتیجه سلول ها در فازهای G0 و G1 باقی می مانند. بنابراین تورمیفن بیشتر به عنوان سایتواستاتیک و نه سایتوتوکسیک عمل می کند. |
| فارماکوکينتيک |
– جذب: به خوبی جذب می شود. – توزیع: Vd=580L(range:547-958L) – اتصال به پروتئین: پلاسما، بیش از 5/99 % و عمدتا به آلبومین اتصال می یابد. – متابولیسم: عمدتا کبدی است و بیشتر از طریق CYP3A4 به N- دمتیل تورمیفن که یک ضد استروژن ضعیف است تبدیل می شود. – زیست دست یابی: تحت تاثیر غذا نمی باشد. – نیمه عمر: تورمیفن حدود 5 روز، N- دمتیل تورمیفن 6 روز – زمان رسیدن به پیک سرمی: کمتر مساوی 3 ساعت – دفع: عمدتا مدفوع، ادرار (10 %) طی یک دوره یک هفته ای |
| موارد منع مصرف |
– حساسیت شدید به تورمیفن یا سایر ترکیبات فرمولاسیون – سندروم QT طولانی ( مادرزادی یا اکتسابی ) – هایپوکالمی درمان نشده – هایپومنیزمی درمان نشده |
| هشدارها |
– داروی خطرناکی بوده و بایستی حین حمل و نقل و از بین بردن با احتیاط رفتار شود. – می تواند فاصله QT را طولانی کند. این اثر وابسته به دوز و غلظت است. با داروهای افزایش دهنده فاصله QT مصرف نشود. – در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، اختلال کبدی و اختلالات الکترولیت با احتیاط مصرف شود. – هایپرکلسمی و شعله وری تومور در چند هفته درمان در برخی از بیماران مبتلا به سرطان سینه که متاستاز استخوان دارند، گزارش شده است. داروهای کاهش دهنده دفع کلیوی کلسیم ( مثل دیورتیک های تیازیدی )، خطر هایپرکلسمی را افزایش می دهند. – بطور نادر لوکوپنی و ترومبوسیتوپنی گزارش شده است. – هایپرپلازی اندومتر گزارش شده است. در بیماران با سابقه هایپرپلازی اندومتر به مدت طولانی استفاده نشود. – در نارسایی کبدی با احتیاط مصرف شود. – در بیماران با سابقه بیماری های ترومبوآمبولیک مصرف نشود. |
| عوارض جانبي |
– اندوکرین و متابولیک: گرگرفتگی، هایپرکلسمی – گوارشی: تهوع، استفراغ – ادراری تناسلی: ترشح واژینال، خونریزی واژینال – کبدی: افزایش آلکالین فسفاتاز، AST و بیلی روبین – قلبی عروقی: ادم، آریتمی، CVA/TIA ، ترومبوز، نارسایی قلبی – سیستم عصبی مرکزی: گیجی – موضعی: ترومبوفلبیت – چشمی: آب مروارید، خشک شدن ملتحمه، میدان دید غیر معمول، کراتوپاتی قرنیه، گلوکوم، اختلال دید و دوبینی – تنفسی: آمبولی ریوی – متفرقه: افزایش تعریق |
| تداخل دارویی |
– مهار کننده های CYP3A4 می توانند غلظت تورمیفن را افزایش دهند. – القا کننده های CYP3A4 می توانند غلظت تورمیفن را کاهش دهند. – داروهای کاهنده دفع کلیوی کلسیم مثل دیورتیک های تیازیدی می توانند خطر هایپرکلسمی را افزایش دهند. – ضد انعقادها: باعث افزایش PT می شود. – ضد صرع ها: باعث کاهش غلظت تورمیفن ( به دلیل افزایش کلیرانس و کاهش نیمه عمر دفع تورمیفن ) می شود. – ضد قارچ های آزول: باعث افزایش غلظت تورمیفن می شود. – ماکرولیدها: باعث افزایش غلظت تورمیفن می شود. – ریفامپین: غلظت پیک پلاسمایی و AUC تورمیفن را کاهش می دهد. تداخل الکل/غذا/گیاه: |
| نکات قابل توصيه |
– می تواند با یا بدون غذا مصرف شود. از مصرف آب گریپ فروت اجتناب شود. بصورت تک دوز روزانه مصرف شود. |
