|
|||||
نام علمی دارو (ژنریک): | Carmustine | ||||
گروه دارویی: | Antineoplstics آنتی نئوپلاستیک |
||||
|
|||||
موارد مصرف |
کارموستین در درمان تومورهای اولیه مغز،لنفوم های هوچکینی و ملیوم مولتیپل مصرف می شود و ممکن است در درمان کارسینومای کبد و گوارش و ملانومای بدخیم نیز موثر باشد. |
مکانیسم اثر |
کارموستین یک عامل آلیکه کننده است که می تواند DNAو RNA را آلیکه کند. |
فارماکوکينتيک |
کارموستین از سد خونی – مغزی می گذرد. متابولیسم آن کبدی است و به طورعمده از کلیه دفع می شود. |
موارد منع مصرف |
هشدارها |
1- کاموستین در صورت وجود ضعف مغز استخوان، عیب کار ریه ها و عیب کار کلیه، باید با احتیاط فراوان تجویز شود. 2- احتمال بروز مقاومت متقاطع بین لوموستین و کارموستین وجود دارد. |
عوارض جانبي |
کاهش گلبول های سفید خون یا عفونت، التهاب ورید، پنومونی یا فیبروز ریوی و کاهش پلاکت های خون از عوارض شایع کارموستین هستند. |
تداخل دارویی |
نکات قابل توصيه |
1- به منظور جلوگیری از ضعف مغز استخوان ناشی از کارموستین، دوره های درمانی با آن حداقل باید شش هفته فاصله داشته باشد. 2- مقدار مصرف دارو باید طی 2-1 ساعت انفوزیون گردد تا مانع بروز التهاب در محل تزریق گردد. 3- کارموستین را می توان به صورت تزریق داخل شریان کبدی نیز مصرف کرد. |
مقدار مصرف |
برای درمان تومور های مغزی، کارسینوم دستگاه گوارش، لنفوم هوچکینی یا غیر هوچکینی، ملیوم مولتیپل یا ملانومای بدخیم مقدار mg/m² 200-150 به صورت مقدار واحد هر 8-6 هفته یا mg/m² 100 -75 طی دو روز متوالی هر 6 هفته تزریق وریدی می شود. مقدار مصرف دارو باید بر مبنای تعداد گلوبول های سفید خون یا پلاکت ها تنظیم گردد. |
اشکال دارویی |
Injection : 100mg |