نام علمی دارو (ژنریک): Amisulpride
گروه دارویی: Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics
خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

این دارو عمدتاً در درمان سایکوزهائی همچون اسکیزوفرنیا و در برخی موارد جهت درمان افسردگی بکار می رود.

 

   مکانیسم اثر
 

 

  فارماکوکينتيک

از طریق دستگاه گوارشی جذب شده، فراهمی زیستی آن 48-43% است. پیک اولیه سطح پلاسمائی آن یک ساعت و پیک دوم آن 4-3 ساعت بعد از مصرف خوراکی پدیدار می شود. باند پروتئینی آن حدود 16% است. متابولیسم آن محدود و بیشترین میزان دارو بصورت تغییر نیافته در ادرار و مدفوع یافت می شود. نیمه عمر حذفی آن حدود 12 ساعت است.

 

   موارد منع مصرف
 

 

   هشدارها

1- خطر طولانی شدن QT در بیماران با سابقه قبلی برادیکاردی و هیپوکالمی وجود دارد لذا قبل از تجویز این دارو بایستی شرایط فوق در نظر گرفته شوند.
2- این دارو در بیماران دچار فئوکروموستیوما یا تومورهای وابسته به پرولاکتین نبایستی تجویز شود.
3- در بیماران با اختلالات شدید کلیوی، تاریخچه اپی لپسی یا بیماری پارکینسون بایستی با احتیاط تجویز گردد.
4- ریسک هیپوتانسیون و خواب آلودگی ناشی از این دارو در افراد مسن افزایش می یابد.
5- در قطع ناگهانی این دارو، ندرتاً علائم ترک دیده می شود، لذا قطع دارو بایستی بتدریج انجام گیرد.

 

   عوارض جانبي

بیخوابی، اضطراب، بیقراری، خواب آلودگی، اختلالات گوارشی، یبوست، تهوع و استفراغ، خشکی دهان، واکنشهای آلرژیک، تستهای عملکرد کبدی ابنورمال و تشنج. هیپرپرولاکتینمی که باعث گالاکتوه، آمنوره،اختلال باروری، ژینکوماستی سینه ودیسفانکشن جنسی می شود.افزایش وزن، عوارض حرکتی اکستراپیریمیدال وابسته به دوز، کاردیودیسکنزی در مصرف دراز مدت، سندرم نوروپتیک بدخیم، هیپوتانسیون برادیکاردی، طولانی شدن QT، آریتمی Torsade point.

 

   تداخل دارویی

1- این دارو همراه با داروهایی مثل برخی آنتی آریتمیها، سیزاپراید، تیوریدازین، اریترومایسین و تالوفانترین که باعث ایجاد آریتمی هائی مثل Torsade point می شوند، نبایستی تجویز گردد. خطر ایجاد آریتمی در مصرف همزمان این دارو با داروهائی مثل بتابلوکرها، بلوکرهای کانالهای کلسیمی، کلونیدین، دیگوکسین، گوانفاسین، دیورتیکهای تخلیه کننده پتاسیم، پیموزاید، هالوپریدول، ضد افسردگیهای سه حلقه ای و لیتیم، تجویز احتیاط آمیز این دارو را الزامی می سازد.
2- افزایش اثرات دپرسانتی CNS با داروهائی مثل الکل.
3- افزایش اثرات ضد فشار خونی داروهای آنتی هیپرتانسیو.
4- تداخل فعالیت ضد دوپامینی این دارو با داروهای دوپامینرژیکی مثل لوودوپا.

 

   نکات قابل توصيه
 

 

   مقدار مصرف

در اپیزودهای حاد سایکوز با دوز 800-400 میلی گرم در دو دوز منقسم خوراکی تجویز می شود که در صورت نیاز تا 1200 میلی گرم افزایش می یابد. در بیماران با علائم عمدتاً منفی (Negative symptom) اسکیزوفرنیا دوز روزانه 50 تا 300 میلی گرم توصیه می شود. این دارو بصورت تزریق داخل عضلانی با دوز 400 میلی گرم روزانه نیز تجویز می شود.