|
|||||||||
نام علمی دارو (ژنریک): | Interferon Beta-1-B | ||||||||
گروه دارویی: | Antivirals ضد ویروسها |
||||||||
|
|||||||||
موارد مصرف |
براي استفاده در بيماران سرپائي مبتلا به نوع متناوب بيماري مولتيپل اسكلروزيس به منظور كاهش تناوب و وخامت اين بيماري مصرف مي شود. اين نوع بيماري با حملات عود كننده اختلالات عصبي همراه با بهبودي كامل يا ناقص مشخص مي شود. |
مکانیسم اثر |
اينترفرون beta-laوbeta-lbپروتئيني داراي 165 اسيد آمينه ولي فاقد زنجيره جانبي كربوهيدرات موجود در اينترفرون انساني مي باشد. اينترفرون ها گروهي از پروتئين ها يا گليكوپروتئين هاي طبيعي هستند كه توسط سلول هاي اوكاريوت و در پاسخ به عفونت هاي ويروسي يا ساير محركهاي بيولوژيك توليد مي شوند. اينترفرون-بتا داراي خواص ضدويروس ، ضدتكثير و تنظيم كننده ايمني مي باشد. مكانيسم عمل آن دربيماري مولتيپل اسكلروزيس كاملاً مشخص نيست اثبات شده است كه اينترفرون ها با اتصال به گيرنده هاي خودش در سطح سلول بيان يك سري از محصولات ژني را باعث مي شوند. اعتقاد بر اين است كه اين محصولات ميانجي هاي اعمال بيولوژيك اينترفرون-بتا مي باشند. |
فارماکوکينتيک |
با تزريق زيرجلدي غلظت سرمي اين فرآورده بين 8-1 ساعت بعد از تجويز به حداكثر ميزان (IU/ml) خود مي رسد. فراهمي زيستي از راه زيرجلدي معادل 50% مي باشد. نيمه عمر دارو بين 8 دقيقه تا 3/4 ساعت و حجم توزيع آن برابر L/Kg2/88-0/25 مي باشد. تزريق داخل وريدي دارو 3 بار در هفته براي دوهفته باعث تجمع دارو در سرم بيماران نمي شود. |
موارد منع مصرف |
حساسيت مفرط به دارو، آلبومين انساني يا هر يك از اجزاء فرآورده از موارد منع مصرف اين فرآورده مي باشد. |
هشدارها |
1. تأثير و بي ضرري اين دارو در درمان مولتيپل اسكلروزيس پيشرونده مزمن اثبات نشده است. 2. به دليل احتمال افزايش افسردگي و خودكشي، در بيماران مبتلا به افسردگي با احتياط مصرف شود. اگر در بيماري افسردگي بيشتر شد، بايد به قطع درمان توجه داشت. 3. در بيماران مبتلا به تشنج و براي بيماران قلبي اين دارو بايد با احتياط مصرف شود. |
عوارض جانبي |
واكنشهاي موضعي در محل تزريق، سردرد، تب، لرز، سينوزيت، دل درد، فشار خون بالا، علائم شبه آنفلوآنزا، درد عضلاني، اسهال، يبوست، استفراغ و عوارض عصبي از عوارض جانبي عمده اين دارو مي باشند. |
تداخل دارویی |
نکات قابل توصيه |
1. اين فرآورده بايد در دماي 8-2 درجه سانتيگراد نگهداري شود. در صورت آماده سازي بايد فرآورده را در عرض 3 ساعت استفاده كرد. 2. براي آماده سازي، ml2/1 از محلول رقيق كننده به داخل ويال تزريق شود، به آهستگي ويال چرخانيده شود تا دارو به طور كامل حل گردد. بعد از آماده سازي ويال حاوي محلولmg/ml 25/0 مي باشد. 3. قبل از شروع درمان و همچنين با فواصلي در حين درمان انجام آزمايشات ذيل توصيه مي شود: هموگلوبين، شمارش كامل و تمايزي گلبول هاي سفيد، شمارش پلاكت ها و آزمون هاي فعاليت كبد. 4. احتمال بروز علائم شبه آنفلوآنزا وجود دارد. اين علائم شامل تب، لرز، درد عضلاني، تعريق مي باشد. 5. ممكن است حساسيت به نور در بيمار ايجاد شود. لازم است اقدامات حفاظتي در اين مورد به عمل آيد. |
مقدار مصرف |
Mg0/25 معادل mlU8 هر يكروز در ميان زير جلدي تزريق شود. |
اشکال دارویی |
Powder for injection: 0.3 mg(9.6 mlU) |
تولیدات این دارو (نام های فارسی) | ||||||||||||||||
|
تولیدات این دارو (نام های انگلیسی) | ||||||||||||||||
|