|
|
|||||
| نام علمی دارو (ژنریک): | Stavudine | ||||
| گروه دارویی: | Antivirals ضد ویروسها |
||||
|
|||||
| موارد مصرف |
– درمان عفونت HIV در ترکیب با سایر داروهای ضد ویروس |
| مکانیسم اثر |
– استاوودین یک آنالوگ تیمیدین است که با DNA پلیمراز وابسته به DNA ویروسی HIV تداخل کرده و باعث مهار تکثیر ویروس می شود. مهار کننده نوکلئوزید ترانس کریپتاز معکوس می باشد. |
| فارماکوکينتيک |
– توزیع: Vd=46L – متابولیسم: از طریق فسفریلاسیون داخل سلولی به متابولیت فعال استاوودین تری فسفات تبدیل می شود. – زیست دست یابی: کودکان (9/76 %)، بزرگسالان (4/86 %) – نیمه عمر: کودکان مبتلا به HIV (96/0 ساعت)، بزرگسالان مبتلا به HIV (6/1 ساعت) – زمان رسیدن به پیک سرمی: 1 ساعت – دفع: ادرار 95 % (74 % بصورت داروی تغییر نیافته)، مدفوع 3 % (62 % بصورت داروی تغییر نیافته) |
| موارد منع مصرف |
– ازدیاد حساسیت به استاوودین یا سایر ترکیبات فرمولاسیون |
| هشدارها |
– در افراد زیر با احتیاط مصرف شود: افرادی که به زیدوودین، زال سیتابین و دیدانوزین حساسیت داشته اند، افراد مبتلا به سرکوب مغز استخوان، اختلال کلیوی( تنظیم دوز توصیه می شود)، اختلال کبدی و نوروپاتی محیطی – زیدوودین نباید بصورت همزمان با استاوودین مصرف شود. – اسیدوز لاکتیک و هپاتومگالی شدید همراه با کبد چرب در اثر مصرف استاوودین گزارش شده است که موارد کشنده را نیز شامل می شود. مصرف همزمان دیدانوزین این خطر را افزایش می دهد. در افراد با عوامل خطر بیماری کبدی با احتیاط مصرف شود (هرچند اسیدوز لاکتیک در افراد بدون عوامل خطر هم دیده شده است، این خطر در جنس مونث، افراد چاق، حاملگی و استفاده طولانی مدت از دارو افزایش می یابد). – ضعف حرکتی شدید که بیانگر سندروم گیلن باره نیز می تواند باشد گزارش شده است. – می تواند باعث تجمع چربی در بافت ها گردد. – می تواند نقص ایمنی ایجاد کرده و پاسخ های التهابی به عفونت های فرصت طلب بروز کند. – پانکراتیت در مصرف همزمان با دیدانوزین که گاها کشنده نیز بوده است گزارش شده است. – مصرف همزمان با اینترفرون آلفا با یا بدون ریباویرین در بیماران مبتلا به HIV/HBV با احتیاط انجام شود. – از مصرف همزمان با هیدروکسی اوره به دلیل افزایش خطر سمیت کبدی، پانکراتیت و نوروپاتی محیطی خودداری شود. |
| عوارض جانبي |
– سیستم عصبی مرکزی: سردرد – پوستی: راش – گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال – کبدی: افزایش بیلی روبین، افزایش ALT، AST و CGT – عصبی عضلانی و اسکلتی: نوروپاتی محیطی – متفرقه: افزایش آمیلاز و لیپاز |
| تداخل دارویی |
– از مصرف همزمان استاوودین با هیدروکسی اوره و زیدوودین خودداری شود. – استاوودین می تواند سطوح و اثرات دیدانوزین و هیدروکسی اوره را افزایش دهد. – سطوح و اثرات استاوودین می تواند توسط هیدروکسی اوره و ریباویرین افزایش یابد. |
| نکات قابل توصيه |
– بدون توجه به غذا می توان مصرف نمود. – برخی از فراورده های این دارو حاوی سوکروز هستند. – محلول خوراکی باید قبل از استفاده به خوبی تکان داده شود. |
