نام علمی دارو (ژنریک): Romiplostim
گروه دارویی: Blood Products Plasma Expanders and Haemostatics
محصولات خون ،افزایش دهنده های پلاسما و خون ساز
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

– درمان ترومبوسیتوپنی در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی پورپورای مزمن وابسته به ایمنی ( ایدیوپاتیک ) که به درمان با کورتیکواستروئیدها، ایمنوگلوبولین یا برداشت طحال پاسخ مناسبی نداده اند.
• نکته: تنها در موردی استفاده می شود که شدت ترومبوسیتوپنی و شرایط بالینی منجر به افزایش خونریزی شود. نبایستی جهت رساندن شمار پلاکت ها به حد معمول استفاده شود. برای درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از سندرم میلوبلاستیک تایید نشده است.

 

   مکانیسم اثر

– مقلد پپتید ترومبوپوئتین TPO است که از طریق اتصال و فعال کردن گیرنده TPO باعث افزایش تعداد پلاکت در ITP می شود.

 

  فارماکوکينتيک

– شروع اثر: افزایش تعداد پلاکت (تزریق زیر جلدی) 9-4 روز، پیک افزایش تعداد پلاکت: 16-12 روز
– طول اثر: تعداد پلاکت طی 28 روز به سطح پایه می رسد.
– جذب: تزریق زیر جلدی (آهسته)
– نیمه عمر: متوسط 5/3 روز (محدوده 34-1 روز)
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: زیر جلدی متوسط 14 ساعت (محدوده 50-7 ساعت)

 

   موارد منع مصرف

– هیچ مورد منع مصرفی ذکر نشده است.

 

   هشدارها

– می تواند باعث افزایش خطر تشکیل یا پیشرفت رتیکولین مغز استخوان گردد. توصیه می شود نمونه خون محیطی قبل از شروع درمان گرفته شده تا موارد نقص ظاهری سلولی مشخص شود و سپس هر ماه یکبار مجددا تست شود.
– ترومبوآمبولی می تواند در اثر افزایش پلاکت رخ دهد. با تنظیم دوز دارو، تعداد پلاکت بایستی تنظیم شود.
– در بیماران با سابقه بیماری های قلبی عروقی با احتیاط مصرف شود.
– پیشرفت سندروم میلودیس پلاستیک (MDS) و تبدیل به لوکمی حاد میلوئید (AML) در مطالعات بالینی MDS دیده شده است ( در موارد غیر از درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از MDS )
– پاسخ ناکافی پلاکتی می تواند به علت خنثی شدن آنتی بادی ها ( به Romiplostim یا TPO و یا فیبروز مغز استخوان ایجاد گردد.
– با قطع دارو، ترومبوسیتوپنی می تواند حتی بدتر از قبل ایجاد شود. خطر خونریزی بخصوص در افراد مصرف کننده داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت افزایش می یابد. ترومبوسیتوپنی طی 14 روز برطرف می گردد.
– در بیماران مبتلا به اختلال کبدی یا کلیوی با احتیاط مصرف شود.

 

   عوارض جانبي

– سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی، بی خوابی
– گوارشی: درد شکمی، سوء هاضمه
– خونی: افزایش میلوبلاست های جریان خون، ترومبوسیتوپنی راجعه، AML، تجمع و تشکیل رتیکولین مغز استخوان
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل و عضلات، درد پاها، درد شانه، بی حسی
– متفرقه: تشکیل آنتی بادی

 

   تداخل دارویی

– تاکنون مطالعاتی در خصوص تداخلات این دارو انجام نشده است.

 

   نکات قابل توصيه

– برخی از فراورده های این دارو حاوی سوکروز هستند.
– بصورت زیر جلدی مصرف شود. حجم تزریق بایستی کم بوده و از سرنگ های مناسب استفاده شود.
– محدوده رفرانس: تعداد هدف پلاکت 200000-50000 در هر میلی متر مکعب، زمان زنده ماندن پلاکت: 11-8 روز