|
|
|||||||||||||||||
| نام علمی دارو (ژنریک): | Heparin | ||||||||||||||||
| گروه دارویی: | Cardiovascular Drugs داروهای قلبی عروقی |
||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| موارد مصرف |
هپارین در پیشگیری و درمان ترومبوز وردهای عمقی و ترومبوآمبولی ریوی، جلوگیری از انعقاد خون در گردش خون خارج بدن طی جراحی قلب و روش‌های دیالیز، به عنوان داروی کمکی در درمان آمبولی شریانی محیطی و کاهش خطر بروز ترومبوز مغزی و مرگ در بیمارانی که دچار حمله پیشرونده شدید و ناگهانی می‌شوند، مصرف می‌شود. |
| مکانیسم اثر |
هپارین، به صورت غیر مستقیم در جایگاههای متعدد در هر دو راه داخلی و خارجی انعقاد خون اثر کرده و عمل مهار کننده آنتی ترومبین III( کوفاکتور هپارین ) را بر چندین فاکتور انعقادی فغال شده، از جمله ترومبین ( فاکتور IIA)IXa، Xa، XIa، XIIa تشدید می‌کند. مهار فاکتور فعال شده Xa با تولید ترومبین تداخل کرده و در نتیجه اعمال مختلف ترومبین را در انعقاد خون مهار می‌کند. هپارین همچنین تشکیل کمپلکس آنتی‌ترومبین III ترومبین را تسریع می‌نماید و با این عمل، ترومبین را غیر فعال کرده مانع تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می‌گردد. هپارین از طریق مهار فعال شدن فاکتورهای تثبیت کننده فیبرین توسط ترومبین، از تشکیل لخته فیبرینی پایدار جلوگیری می‌کند. |
| فارماکوکينتيک |
پیوند هپارین به پروتئین بسیار زیاد است. متابولیسم دارو کبدی است. نیمه عمر هپارین بطور متوسط 5/1 ساعت است. در صورت تزریق مستقیم وریدی، شروع اثر دارو فوری است. در تزریق زیر جلدی، شروع اثر معمولاً به صورت متابولیت و از طریق کلیه دفع می‌شود. |
| موارد منع مصرف |
این دارو در بیماران مبتلا به هموفیلی و سایر اختلالات خونی، کمی پلاکت خون، اولسرپیتیک، خونریزی اخیر مغزی، زیادی شدید فشار خون، بیماری شدید کبد، آنوریسم، نارسایی کلیه، پس از صدمات شدید یا جراحی اخیر، و حساسیت به هپارین، موارد تهدید به سقط و خونریزی عروق مغزی نباید مصرف شود. |
| هشدارها |
1- این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: بیحسی منطقه‌ای یا انسداد اعصاب ناحیه کمر، دیسکرازی خونی بخصوص کمی پلاکت‌های خون، زایمان اخیر، آندوکاردیت تحت حاد باکتریایی، جراحی‌های اخیر اعصاب یا چشم یا در مواردی که نیاز به عمل جراحی اعصاب یا چشم وجود دارد، پریکاردیت یا نشت مایع به پریکارد،عیب شدید کار کلیه، جراحی عمده یا زخم‌هایی که سبب به وجود آمدن سطوح باز و وسیع می‌شوند، صدمه شدید به ویژه به دستگاه عصبی مرکزی، سوراخ شدگی نخاع، زخم یا سایر ضایعات فعال گوارشی، ادراری، تنفسی، واسکولیت شدید و عیب شدید کار کبد. 2- توصیه می‌شود در بیمارانی که هپارین مصرف می‌کنند، از تزریق عضلانی سایر داروها، به دلیل احتمال بروز هماتوم و خونریزی در اطراف محل تزریق خودداری شود. 3- خونریزی از لثه ممکن است نشانه مصرف بیش از حد هپارین باشد. درمان با هپارین خطر بروز خونریزی موضعی طی جراحی‌های دهان و پس از آن را افزایش می‌دهد. 4- از آنجا که هپارین از بافت‌های حیوانی تهیه می‌شود، توصیه می‌شود در بیمارانی که سابقه حساسیت یا آسم دارند، ابتدا مقدار آزمایشی 1000 واحد قبل از شروع درمان تزریق شود. 5- در صورت استفاده از برنامه درمانی با مقادیر کامل هپارین، مقدار مصرف دارو باید با توجه به نتایج آزمون‌های انعقاد خون برای هر فرد تنظیم شود. |
| عوارض جانبي |
خونریزی، نکروز پوست، کمی پلاکت خون، واکنش‌های حساسیتی ( از جمله کهیر، آنژیوادم و آنافیلاکسی) ، پوکی استخوان پس از مصرف طولانی این دارو گزارش شده است. |
| تداخل دارویی |
مصرف همزمان هپارین با اسید والپروئیک به علت مهار عملکرد پلاکت‌ها ممکن است موجب خونریزی شود. متی‌مازول و پروپیل تیواوراسیل باعث کاهش پروترومبین خون می‌شوند. لذا مصرف همزمان این داروها با هپارین ممکن است باعث افزایش اثر ضد انعقادی شود.مصرف همزمان داروهای ترومبولیتیک، مانند استرپتوکیناز و اوروکیناز با داروهای ضد انعقاد، خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. مصرف همزمان هپارین با پروبنسید اثر ضد انعقادی دارو را افزایش و طولانی می‌کند. |
| نکات قابل توصيه |
1- برای به دست آوردن حداکثر اثر بخشی دارو و کاهش امکان خونریزی، دستورات مربوط به مصرف دارو باید کاملاً رعایت شود. 2- در طول درمان با هپارین، از مصرف اسید استیل سالیسیلیک یا داروهای حاوی آن، ایبوپروفن و سایر داروهائی که بر روی پلاکت‌ها موثرند، باید خودداری شود. 3- پزشک و دندانپزشک باید از مصرف این دارو آگاه شوند. 4- به منظور بررسی پیشرفت درمان، ملاقات با پزشک و انجام آزمون‌های انعقاد خون بطور منظم ضروری است. |
| مقدار مصرف |
بزرگسالان : برنامه درمانی با مقدار کامل : از راه زیر جلدی، ابتدا 000/20 – 000/10 واحد به صورت عمیق ( داخل چربی ) و سپس هر 8 ساعت 000/10- 8000 واحد یا هر 1 ساعت 000/20- 000/15 واحد یا با توجه به نتایج آزمون‌های انعقادی تزریق می‌شود. از راه وریدی، ابتدا 000/10-5000 واحد یا u/kg100 هر 4 ساعت یا با توجه به نتایج آزمون‌های انعقادی تزریق می‌شود. از راه انفوزیون وریدی مقدار 000/40 – 000/20 واحد در 1000 میلی لیتر محلول کلرور سدیم ایزوتونیک تزریقی در مدت زمان بیش از 24 ساعت مصرف می‌شود. سرعت انفوزیون، اغلب 1000 واحد در هر ساعت است. برنامه درمانی با مقادیر کم : مقدار 5000 واحد 2 ساعت قبل از جراحی و 12-8 ساعت پس از آن به مدت حداکثر 7 روز به صورت زیر جلدی عمیق ( داخل چربی) تزریق می‌شود. کودکان : از راه وریدی، ابتدا u/kg10-50 هر 4 ساعت یا بر اساس نتایج آزمون‌های انعقادی تزریق می‌شود. از راه انفوزیون وریدی، ابتداu/kg50 به صورت مقدار حمله‌ای و سپس u/kg100 هر 4 ساعت یا بر اساس نتایج آزمون‌های انعقادی تزریق می‌شود. |
| اشکال دارویی |
Injection : 5000u/ml Injection : 10,000u/ml |
| تولیدات این دارو (نام های فارسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| تولیدات این دارو (نام های انگلیسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
