اطلاعات دارو دسموپرسین Desmopressin در جدول زیر آمده است.
|
|
|||||||||||||
| نام علمی دارو (ژنریک): |
دارو دسموپرسین Desmopressin |
||||||||||||
| گروه دارویی: | Hypothalamic and Pituitary Hormones هورمون های هیپوتالاموس و هیپوفیز |
||||||||||||
|
|||||||||||||
| موارد مصرف |
| دسموپرسین برای درمان دیابت بی‌مزه نوروژنیک، شب ادراری اولیه ( با غلظت طبیعی ادرار ) ، پرنوشی موقت و پر ادراری همراه با تروما یا جراحی در ناحیه هیپوفیز، بیماری فونویل براند نوع I و هموفیلی خفیف نوع A بکار می‌رود. |
| مکانیسم اثر |
| دسموپرسین آنالوگ وازوپرسین یا آنتی‌دیورتیک هورمون ( ADH) می‌باشد. بنابراین با افزایش نفوذپذیری سلولی در مجاری جمع کننده ادراری موجب افزایش باز جذب آب در کلیه و نتیجتاً افزایش اسمولالیته ادرار و کاهش همزمان برونده ادراری می‌شود. دموپرسین اثرات آنتی‌هموراژيک خود را از طریق افزایش سطوح پلاسمایی فاکتور انعقادی VIII( فاکتور ضد هموفیلیک ) و افزایش فعالیت فون‌ویل‌براند و احتمالاً اثر مستقیم بر جدار عروق خونی اعمال می‌نماید. |
| فارماکوکينتيک |
| 20-10 درصد دارو از مخاط بینی جذب می‌شود به دنبال تجویز از راه بینی طی یک ساعت اثر ضد ادراری دارو ظاهر می‌شود و طی 5-1 ساعت به حداکث اثر می‌رسد. متابولیسم دارو کلیوی است. طول اثر آنتی‌دیورتیک دارو با تجویز از راه بینی متغیر بوده و 20 – 8 ساعت است. |
| موارد منع مصرف |
| این دارو به منظور درمان شب ادراری در مبتلایان به نارسایی کلیوی، بیماری‌های قلبی-عروقی و مبالایان به زیادی فشار خون شریانی نباید مصرف شود. |
| هشدارها |
|
1- در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس باید با احتیاط مصرف شود. همچنین در صورت وجو.د حساسیت به دارو واستعداد تشکیل ترومبوز، رینیت آلرژیک، احتمال عفونت مجاری تنفسی فوقانی نیز باید با احتیاط مصرف شود. 2- در حین درمان با دسموپرسین از مصرف زیاد مایعات باید خودداری شود. افزایش مصرف مایعات به ویژه در سالمندان و کودکان می‌تواند موجب کاهش سدیم خون ومسمومیت با آب گردد. در درمان شب ادراری با اندازه‌گیری مرتب وزن و فشار خون بیمار می تواند افزایش بیش از حد مایعات بدن را کنترل نمود. 3- تجویز داخل وریدی سریع دارو ممکن است موجب افت فشار خون گردد. |
| عوارض جانبي |
| احتباس مایعات و کاهش سدیم خون، در صورتی که تجویز دارو بدون محدود کردن مصرف مایعات باشد ( در موارد شدید این عارضه با تشنج همراه است ) ، سردرد، تهوع، استفراغ و خونریزی از بینی گزارش شده است. |
| تداخل دارویی |
| مصرف همزمان با کاربامازپین،کلرپروپامید یا کلوفیبرات می‌تواند موجب افزایش اثر ضد ادراری دارو گردد. به عکس، استفاده همزمان از داروهایی چون لیتیم یا نوراپی‌نفرین از اثر ضد ادراری می‌کاهد. |
| نکات قابل توصيه |
|
1- قبل از مصرف دارو باید از عدم حساسیت فرد به دارو اطمینان حاصل گردد. 2- در هنگام مصرف دارواز راه بینی باید دقت به عمل آید تا دارو بیش از میزان تجویز شده مصرف نگردد. 3- در هنگام تجویز دارو برای ارزیابی و تشخیص عملکرد کلیه‌ها، بهتر است مثانه بیمار خالی باشد. 4- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض یادآوری، دارو باید مصرف شود. در صورت فراموش شدن مصرف تا روز بعد از دوبرابر کردن و مصرف کردن دارو باید خودداری شده و رژیم درمانی معمولی ادامه یابد. |
| مقدار مصرف |
|
بزرگسالان : در دیابت بی‌مزه مرکزی 10 میکروگرم از راه بینی هنگام خواب مصرف می‌شود. این مقدار را می‌توان در مقادیر 5/2 میکروگرمی هر شب افزایش داد تا پاسخ رضایت بخش بدست آید. در صورت زیاد بودن حجم ادرار می‌توان یک مقدار صبحگاهی به میزان 10 میکروگرم به رژیم درمانی افزود و مقدار آن را تا دست یابی به نتیجه مطلوب تنظیم نمود. به عنوان دوز نگهدارنده، mcg/day40-10 به صورت دوز واحد یا در دو یا سه مقدار منقسم در روز مصرف می‌شود. برای درمان شب ادراری اولیه، 10 میکروگرم در هر سوراخ بینی هنگام خواب ( حداکثر mcg/day20 ) و به عنوان دوز نگهدارنده mcg/day40-10 بر اساس پاسخ بیمار مصرف می شود. کودکان : در دیابت بی‌مزه مرکزی، در کودکان با سن 3 ماه تا 12 سال، mcg/day0/25 یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود. در شب ادراری اولیه در کودکان کمتر از 6 سال، مقدار دارو مشابه مقدار مصرف بزرگسالان است. |
| اشکال دارویی |
|
Nasal Solution : 0.1 mg/ml Nasal Spray: 10mcg/dose |
| تولیدات این دارو (نام های فارسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| تولیدات این دارو (نام های انگلیسی) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
