اطلاعات دارو دوكساپرام Doxapram در جدول زیر آمده است.  

 
 نام علمی دارو (ژنریک):

دارو دوكساپرام Doxapram

گروه دارویی: Stimulants and Anorectics
محرک ها و اشتها آورها
   
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور
   

 

   موارد مصرف

دوكساپرام به عنوان محرك در درمان ضعف تنفسي، تضعيف تنفسي پس از عمل جراحي و يا آپنه اي كه بدليل مصرف شل كننده هاي عضلاني-اسكلتي ايجاد نشده باشد، نارسايي حاد تنفسي در مبتلايان به بيماري انسدادي مزمن ريوي و نيز براي تحريك تنفس عميق بعد از اعمال جراحي بكار مي رود.

 

   مکانیسم اثر

اين دارو با تأثير بر گيرنده هاي شيميايي كاروتيد در محيط موجب تحريك تنفس و در نتيجه افزايش حجم حياتي و افزايش جزئي تعداد تنفس مي گردد. بتدريج با افزايش ميزان مصرف دارو، مراكز تنفس در بصل النخاع نيز تحريك شده كه اين خود به طور پيش رونده، ساير قسمت هاي مغز و طناب نخاعي را نيز تحريك مي كند.

 

  فارماکوکينتيک

اثر دارو طي 40-20 ثانيه شروع شده و پس از 2-1 دقيقه به حداكثر مي رسد. اثر دوكساپرام 12-5 دقيقه به طول مي انجامد. حدود 55 درصد آن از طريق صفرا دفع مي گردد.

 

   موارد منع مصرف

دوكساپرام در مواردي چون صدمات عروق مغزي، بيماري شريان كرونر، صرع، ضربه به سر، نارسايي قلبي، افزايش حاد فشار خون، عدم كفايت تنفسي بدلايلي از قبيل انسداد راه هاي هوايي، ديسپنه شديد، پنوموتوراكس، فلج عضلاني و نيز در بيماريهاي ريوي مثل آسم حاد نايژه اي، آمبوليسم ريوي، نارسايي تنفسي ناشي از اختلالات عضلاني –اسكلتي و فيبروز ريوي نبايد مصرف شود.

 

   هشدارها

1. استفاده از دوكساپرام به منظور درمان آپنه در نوزادان، ممكن است عوارضي چون تحريك اعصاب مركزي، صرع و احتمالاً زيادي فشار خون، به همراه داشته باشد.
2. چنانچه سرعت انفوزيون بيش از مقدار توصيه شده باشد ممكن است باعث بروز هموليز شود.
3. در برخي موارد مانند سابقه آسم نايژه اي، آريتمي قلبي يا تاكيكاردي شديد، خيز مغزي، پركاري تيروئيد، فئوكروموسيتوم، عيب كار كبد يا كليه ها بايد با احتياط مصرف شود.

 

   عوارض جانبي

بروز عوارض قلبي-عروقي مانند درد قفسه سينه، ضربانات سريع يا نامنظم قلب و يا هموليز و ترومبوفلبيت گزارش شده است.

 

   تداخل دارویی

تجويز همزمان داروهاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز (MAO) شامل فورازوليدون، و پروكاربازين و نيز تركيبات مقلد سمپاتيك موجب تقويت اثرات تنگ كننده عروقي اين داروها و يا دوكساپرام مي گردد. مصرف توام محرك هاي CNS با دوكساپرام نيز موجب تحريك اضافي CNS خواهد شد. مصرف همزمان هوشبرهاي هيدروكربنه نيز با اثرات دوكساپرام به دليل افزايش حساسيت ميوكارد به كاتكول آمين ها به وسيله اين تركيبات تداخل دارد.

 

   نکات قابل توصيه

در مصرف طولاني مدت بهتر است محل تزريق را تغيير داد تا از بروز ترومبوفلبيت يا تحريكات موضعي جلوگيري شود.

 

   مقدار مصرف

به منظور درمان تضعيف تنفسي پس از عمل جراحي، mg/kg0/5 به صورت تزريق وريدي تجويز مي شود. ميزان مصرف در يك تزريق، نبايد از mg/kg1/5 تجاوز نمايد. در صورت نياز به تكرارمصرف، تجويز دارو در فواصل 5 دقيقه اي صورت مي گيرد،تا حداكثر مقدار مصرف به mg/kg 2 برسد.

 

   اشکال دارویی

Injection: 100 mg/ml