وجود سموم قارچی (مایکوتوکسین‌ها) مهمترین عامل در خوراک دام و طیور است که در نهاده‌هایی است که به مصرف دام و طیور می‌رسد.
در دنیای مدرن امروز تهیه خوراک مناسب و یا به عبارت دیگر ” غذایی برای تغذیه سالم” جهت تولیدات دامی با مشکلات متعددی مواجه است. یکی از مواردی که در واقع مهمترین آنها نیز هست، وجود سموم قارچی (مایکوتوکسین‌ها) در نهاده‌هایی است که به مصرف دام و طیور می‌رسد. سموم قارچی از مهمترین فاکتور‌های محدود‌کننده در غذا به شمار می‌روند و به واسطه عوارض جانبی، می‌تواند بر وضعیت سلامت حیوانات و به دنبال آن در انسان تاثیرگذار باشند. هر ساله تجارت علوفه و دانه‌های غلات در دنیا شکل با اهمیت‌تری را به خود می‌گیرند. به طوری که با افزایش احتمال وجود مایکوتوکسین‌ها در مواد خام، می‌بایست مدیریت سخت‌گیرانه‌تری را در منبع اصلی اعمال نمود. به همین جهت تکنولوژی تولید مواد نگه‌دارنده نهاده‌های غذایی به طور اساسی و بنیادی، مهم به نظر می‌رسد، زیرا می‌تواند عوارض جانبی مایکوتوکسین‌ها را به حداقل ممکن برساند.
متأسفانه امروزه سموم قارچی به صورت بالقوه در جیره‌های طیور حضور دارند و ما هنوز دلایل رشد مقادیر بالای کپک در دانه‌ها قبل از درو‌کردن آنها را نمی‌دانیم. قطعاً قارچ‌ها و کپک‌های هوازی در شرایط گرم و مرطوب وفور بیشتری دارند و با توجه به شرایط نامناسب (اغلب سیلو‌ها) رشد کپک در این محل‌ها اجتناب ناپذیر است. کپک‌هایی که بیشتر محل نگرانی هستند گونه‌های آسپرژیلوس می‌باشند که آفلاتوکسین را تولید می‌کنند و گونه‌های فوزاریوم که می‌تواند دامنه‌ای از سموم از جمله تریکوتسن‌ها را تولید کنند. سموم قارچی زمانی که تشکیل شدند واقعاً غیر‌قابل‌تخریب هستند و متأسفانه معاینه و بازدید چشمی محصول نیز نمی‌تواند در تعیین میزان کپک کمک‌کننده باشد ولی می‌توان جلوی رشد بعدی قارچ را گرفت و سموم قارچی موجود را مهار کرد.
