نژاد سگ داگو آرژانتینو Dogo Argentino

نام دیگر داگو آرژانتینو ، ماستیف آرژانتینی می باشد. همچنین با نام آرژانتینو داگو نامیده می شود. سگی بزرگ جثه و عضلانی است. سینه فراخ و پرعمیق می باشد. سر بسیار درشت و گرد می باشد. دارای فک قدرتمند بوده و دندانها به موازات بر روی یکدیگر قرار می گیرند. بینی مشکی رنگ ، چشمها با فاصله معین قرار دارند و معمولاً در رنگهای قهوه ای روشن و تیره و گاهاً رنگی یافت می شود. اطراف چشم مشکی و گاهاً صورتی رنگ است. گوشها مثلثی شکل و نیمه افراشته است و معمولاً جراحی می شود تا کاملاً تیز بایستد. دم کلفت و بلند به سمت پایین آویزان است. پوشش خارجی ضخیم ، یک لایه و به رنگ سفید می باشد. گرچه مورد پسند نیست گاهاً لکه های مشکی بر روی سر مشاهده می شود که به آن دسته (Pirata) گفته می شود.

داگو آرژانتینو سگی است باوفا و مناسب جهت نگهبانی از خانه و خانواده. بازیگوش و مهربان با کودکان. بسیار باهوش و قدرتمند. اگر آموزشی مستمر همراه با رفتاری مهربان داشته باشید می توانید به خوبی آن را آموزش دهید. نژادی است که برای همه کس پیشنهاد نمی شود. بلکه صاحبی نیاز دارد تا به خوبی به او نشان دهد رئیس کیست؟ صاحب او باید با اعتناد به نفس و رفتاری محکم داشته باشد، داگو آرژانتنو به قوانینی نیاز دارد تا از آنها پیروی کند و بایدها و نبایدهایی که برایش وضع شود. زمانی که انسان سگی را بر می گزنید ، جزء گروه آن سگ به حساب می آید و این گروه تنها می تواند یک رهبر داشته باشد. حریم ها مشخص شده اند ، شما و هر انسان دیگری باید مقام بالاتری از سگ داشته باشید. این تنها روشی است که پیرو آن رابطه خوبی بین شما و سگتان برقرار خواهد شد. سگ اگر حس کند که صاحبش بی اراده وضعیت عمل می کند برای تغادل بقای گروهش ، رهبری را به عهده می گیرد ، سرکش می شود و آنگاه است که کنترل او دشوار می گردد. معمولاً رابطه خوبی با سایر سگها ندارد ، اگر از تولگی با سایر حیوانات بزرگ شود می تواند کنار آنها زندگی کند. این ماستیف سفید باید در سنین پایین اجتماعی شود و تحت آموزش قرار گیرد.

ارتفاع در نرها و ماده ها: (69-61) سانتیمتر

مشکل خاصی گزارش نمی شود. اگر فعالیت بدنی کافی داشته باشد در آپارتمان نیز می تواند زندگی کند. اما یک حیاط متوسط مکان ایده آلی را برایش فراهم می نماید. به خاطر داشته باشید تا در دمای زیر صفر درجه حتماً باید داخل منزل نگهداری شود.

به فعالیت بدنی به حد معینی نیاز دارد. به کوهنوردی و یا پیاده روی بلند مدت روزانه نیازمند است.

پوشش خارجی ساده و سفید آن جهت آراستن بسیار آسان می باشد و به برس کشیدن منظم نیاز دارد. ناخنها را کوتاه کنید. بدن این نژاد بو نمی دهد و ریزش موی متوسط دارد.

در سال 1920 میلادی در کشور آرژانتین توسط دکر آنتونیو نورِس مارتیناز و برادش پرورش یافت. آنها نژادی می خواستند که علاوه بر یک سگ همراه و خانوادگی بتواند شکارچی و نگهبان ایده آلی نیز باشد. این نژاد از ترکیب نژادهای Great Pyrenees, Irish Wolfhound, Pointer, Great Dane, Dogue de Bordeaux, Boxer, Spanish Mastiff, Bulldog, Bull Terrier بوجود آمده است. نتیجه سگی است قدرتمند ، شکارچی ، شجاع و همچنین نگهبانی با استقامت. رنگ سفید چهره خشن او را پر رنگ تر می نماید. متأسفانه در گذشته انگلیسی ها در جنگ سگ از داگو آرژانتینو استفاده می کردند . امروزه نیز در جنوب آمریکا و مکانهای دیگر این عمل ناپسند همچنین ادامه دارد. در انگلستان این نژاد می بایست میکروچیپ گذاری شده ، تتو داشته باشد. اجازه صادرات و واردات ندارد. در مکانهای عمومی می باید پوزه بند داشته باشد و صاحب این سگ باید بالای 16 سال سن و دارای بیمه باشد. البته هیچ سگی ذاتاً بد نیست و تنها اوامر و تربیت صاحبش را اجرا می کند.