اسب های کوارتر چه نوع اسبهایی هستند؟ دلیل نامگذاری این نوع اسب چیست؟ اسب کوارتر برای چه کارهایی مفید است؟

نژاد اسب معروف کوارتر نژادی است که این بار دنیای اسب تصمیم دارد به خوانندگانش معرفی کند.

کی از خصوصیات منحصر بفرد این نژاد، سازش پذیری اسب کوارتر است که باعث شده این اسب در شاخه های مختلف سوارکاری مثل سواری آزاد در فضای باز یا توسط واحدهای پلیس سواره در شهرها مورد استفاده قرار می گیرد.

طبیعت ملایم اسب کوارتر برای سوارکاران تازه کار که در حال یادگیری سواری هستند نیز بسیار مفید است. از دیگر خصوصیات سودمند این نژاد، قابلیت باروری بالا است که بسیار به سود پرورش دهندگان اسب بوده و هست. اسب نژاد کوارتر سالهای سال پر جمعیت ترین اسب به شمار می رفته و در حال حاضر نیز جمعیت این نژاد اسب بیش از 3.2 میلیون راس در جهان است.

اسبهای نژاد کوارتر که معمولا در رقابتها ظاهر می شوند اسب هایی بزرگتر و عضلانی تر هستند که فک پهنی دارند. آن دسته از اسبهای نژاد کوارتر که در رشته های reining و cutting (سوارکاری وسترن) مورد استفاده قرار می گیرند اسبهایی کوچکتر با پاهای قدرتمندتر هستند که بسیار چابک و پر سرعتند. اسب های کوارتر نمایشی لاغرتر و قد بلندتر هستند. به طور کلی همه اسب های نژاد کوارتر اسبهایی سریع و قدرتمند هستند که بسیار علاقمندند صاحبشان را راضی کنند.

اسب های کوارتر در سواری رودئو، در مزارع، و در نمایش ها و رویدادهای تفریحی نیز بسیار مورد استفاده قرار می گیرند.

رنگ اسب کوارتر عمدتا کهر، مشکی یا قهوه ای است که شامل رنگ های  chessnut (نوعی قهوه ای)، پالومینو (طلایی)، buckskin و خاکستری می شود.
از ویژگی های خاص اسب کوارتر، سر کوچک، ظریف، و کوتاه با نیمرخ صاف، سینه پهن و پاهای قدرتمند است. قد اسب کوارتر 14 تا 16 وجب و بلندی سرکتف او 5 فوت (حدود 1.5 متر) است. اسب کوارتر با دو تیپ بدنی پرورش داده می شود. تیپ استاک، که بدنی جمع تر و عضلانی تر دارد و در عین حال بی نهایت چابک است، و تیپ ریسینگ (دونده) که ممکن است اندکی بلند قد تر از تیپ اول باشد، با عضلات نرم تر که معمولا برای مسابقات سرعت مخصوص آموزش داده می شود.

معرفی اسب نژاد کوارتر
تاریخچه نژاد اسب کوارتر
در اواخر قرن 18، مهاجرین با نژادی از اسب مواجه شدند که ترکیبی از اسب های انگلیسی با نژاد چیکاسا بود که یکی از نوادگان اسب های عرب و بارب به شمار می آمد. این نژاد اسب توسط فاتحین اسپانیایی به ایالات متحده آورده شد. آنها اسبهایی کوچک و خوش بنیه داشتند که سریع و تند و تیز بودند، هوش زیادی از خود نشان می دادند، و به کار کردن تمایل داشتند. با رایج شدن مسابقات اسبدوانی، این اسب ها با رسیدن به سرعت 55 مایل بر ساعت در فواصل کوتاه، به زودی توانستند مسیر یک چهارم مایل (کوارتر مایل) را از آن خود کنند و به همین دلیل اسب کوارتر یا کوارتر مایلر نام گرفتند. با شهرت یافتن اسب های کوارتر، طبیعت آرام آنها باعث شد از آنها برای سوارکاری استفاده شود و به واسطه قدرتشان نیز به زودی در بسیاری از امور دیگر مثل مزرعه داری به کار گرفته شدند. به نظر می رسید این نژاد اسب غریزه ای خاص برای کار کردن در کنار گله گاوها نیز داشت.

در قرن نوزدهم که مهاجرین به غرب هجوم آوردند، اسب کوارتر اسب منتخب گاوچران ها بود که به خاطر سرعت و چالاکی اش برای جمع کردن گاوها مورد استفاده قرار می گرفت و به زودی تبدیل به اسب محبوب گاوچران ها برای انجام امور روزمره شان شد. مانند بیشتر کارهای گاوچرانان آن زمان، وظایف روزمره آنها با اسبهایشان نیز تبدیل به رقابت شد و زمینه را برای سوارکاری رودئو آماده کرد. اسب کوارتر برای بازی هایی مثل با طناب گرفتن گوساله (calf roping)، طناب اندازی گروهی و مسابقات اسبدوانی دور بشکه (نوعی اسبدوانی رودئو که طی آن اسب و سوار باید با سرعت هر چه بیشتر الگوی خاصی را دور یک بشکه طی می کردند) بی نظیر بود. امروزه نیز اسب کوارتر برای انجام چنین مهارتها و رقابت هایی طرفداران زیادی دارد.