این ویروس گلوله ای شکل است قطر آن به ۷۰ میلی میکرن و طول آن به ۲۱۰ میلی میکرن میرسد. ویروس هاری از طریق زخمی که با بزاق آلوده تماس داشته باشد وارد جریان سیستم اعصاب محیطی شده و از آنجا به سیستم اعصاب مرکزی می رسد. سپس در آنجا تکثیر یافته و سلول های مغزی را از بین می برد. این ویروس تاثیر خود را بر سلول های مغزی گذاشته و سگ هیجان زیادی از خود نشان می دهد. می غرّد، پارس می کند و بزاق کف مانندی از دهانش سرازیر می شود. در این مرحله، سگ همه را گاز می گیرد. در این مرحله است که به سگ هار می گویند. پس از ظهور چنین علایمی حیوان در طول ۳ تا 10 روز می میرد.
هنگامی که سگ هار کسی را گاز می گیرد، ویروسهای موجود در بزاق دهان سگ از طریق زخمی که توسط گاز گرفتگی ایجاد شده وارد بدن انسان می شود. در ابتدا در شخص گزیده شده اختلالات و سستی فکری مشاهده شده، سپس تب عارض می شود. در این مرحله، شخص مصدوم از خود هیجان زیادی نشان می دهد . کم می خوابد، وحشتزده به نظر می رسد. عضلات ناحیه حلق دچار سستی می شود و شخص در بلعیدن غذا و نوشیدن آب دچار مشکل می شود.
از آب می ترسد و به این مرحله از بیماری ترس از آب یا “هیدور فوبی” نیز گفته می شود، علایم این بیماری به فاصله ۱ تا ۳ ماه در شخصی که توسط سگ هار گزیده شده باشد، ظاهر می شود. چنانچه اعضای فوقانی بدن مثل، گردن، دهان و سر مورد گاز گرفتگی قرار گرفته باشد، ظهور علایم در مدت کمتری صورت می گیرد.
در صورت گاز گرفتگی توسط حیوان هار، فورا ناحیه زخم شده را باید ضد عفونی کرد و در مدت سه روز آمپول ضد هاری باید به شخص تزریق گردد. سگ هار نیز می بایست مدت پنج روز در محلی نگهداری و مراقبت شود. چنانچه در مدت پنج روز پس از گاز گرفتن،سگ نمیرد، احتیاج به درمان شخص بر علیه بیماری نیست. زیرا سگ هار پس از گاز گرفتن شخص به فاصله ی پنج روز می میرد.
در گذشته روش تزریق آمپول ضد هاری بدین طریق بود که به نسبت شدت آلودگی زخم، ۱۴ روز پس از گازگرفتگی به شخص دارو تزریق می شد. در اوایل دهه ی ۱۹۷۰ واکسن جدیدی آزمایش شد. امروزه در صورت گاز گرفتگی، به نسبت محدوده ی گاز گرفتگی و تعداد زخمها، ۱۰ تزریق میبایست صورت گیرد. ویروس هاری بر روی روباه،شغال، گربه و موش مؤثر است. اما به ندرت توسط این حیوانات به انسان منتقل می شود. زیرا انسان تماس کمتری با این حیوانات دارد.
