پوست بافتها واعضاء داخل بدن را ازتهاجم اجسام خارجی ومیکروبها تغییرات دما وخشک شدن درامان نگه می دارد. این عضو درساخته شدن برخی ازویتامین های ضروری نظیرویتامین d موثر است . همچنین پایانه های عصبی مربوط به حواس واحساس محیط خارج نیزدرپوست قراردارند.

نشانه هایی که ممکن است حاکی ازمشکلات پوست باشد به شرح زیرمی باشند:

خارش تغییررنگ پوست

جوشهای قرمزومرطوب التهاب پوست

پوسته پوسته شدن وجود ترشحات چرکی

شوره زدن ایجاد توده های سفت یا نرم درپوست

ریزش موها لیسیدن شدید پوست

آلرژی : هاگ گیاهان . گردوغبار. قارچها. گزش حشرات وحتی غذاهای خاصی به عنوان منشا آلرژی (آلرژن) درسگها مطرح هستند. سگهای مبتلا به آلرژی به طورمشخصی خود را می خارانند ومحل خارش ممکن است قرمزوزخمی شود. همچنین ممکن است که درپاسخ به گزش حشرات محل مورد نظرملتهب وبرجسته گردد. علائم دیگرآلرژی که شایع نمی باشند عبارتند ازریزش ترشحات ازبینی وعطسه واشک آلودی چشمها ممکن است درواکنش های آلرژی واستفراغ واسهال نیزدیده شود.

انگلها : کک. شپش . مگس . پشه . کنه وجربها می توانند باعث عوارض بسیارجدی درپوست شوند.

سبوره: پوست مبتلا به سبوره دچارشوره وپوسته است ویا به وسیله یک نوع پوسته های چرب به رنگ زرد مایل به قهوه ای پوشیده می شود. اختلال درترشحات پوست که ازسلولهای آن منشا می گیرد عامل ایجاد این حالت است وعلیرغم شستن وحمام کردن دامها بازهم بوی نامطبوعی ازبدن دام استشمام می گردد. سبوره معمولا قابل درمان نیست وتنها با شستشوهای منظم به وسیله شامپوهای خاص تحت کنترل قرارمی گیرد.

کچلی (ضایعات قارچی یا درماتوفیتوز) : دراصطلاح طبی کچلی به نوعی بیماری پوستی اطلاق می گردد که دراثررشد قارچ برروی سطح پوست یا موها ایجاد می شوند بایست توجه داشت که کچلی ازطاسی متفاوت است . سگهای مبتلا به کچلی ضایعاتی را درسطح پوست نشان می دهند که شکل آنها دایره ای بوده وموهای آن ناحیه نیزمی ریزد. اغلب موهای شکسته شده خاکستری رنگی درحاشیه های این نواحی مدوردیده می شوند. سگهای مبتلا به شکل شدید کچلی حالاتی ازپوسته پوسته شدن قرمزی وریزش مورا درقسمت زیادی ازیدن نشان می دهند. ایجاد پوسته های زیاد ممکن است که به خصوص درسگهای جوان دیده شود. چنانچه دامپزشکان نمونه ای ازپوست یا مو را مورد آزمایش قرارداده وکچلی را تشخیص دهند دراین صورت این بیمار می بایست تحت درمان ضد قارچ قرارگیرد وچنانچه حیوان دیگری نیزدرمنزل نگهداری می شود مورد معاینه ومراقبت قرارگیرد. همچنین آشیانه آنها نیزبه سرعت تمیزوضدعفونی گردد. ازآنجائی که برخی ازعوامل قارچی سگها به انسان نیزقابلیت سرایت دارند لذا درمان دقیق سگهای بیمارو همچنین رعایت اصول بهداشتی دربرخورد با این قبیل بیماران کاملا ضروری ولازم الاجرا است.

عفونتهای پوست : دراثرعوامل مختلف به خصوص رشد باکتریها برروی زخمهای پوست( که احتمالا دراثربریدگی . سوراخ شدگی وخراشیدگی بوجود آمده اند) حالتهایی ازالتهاب. تورم. قرمزی . گرمی درلمس. دردناکی وچرکی شدن درپوست به وجود آید. معمولا التهاب وتورم بیش ازچند روزباقی نمی ماند. چنانچه علائم ذکرشده بدترشوند وتجمع چرک شدت یابد ضرورت دارد که به وسیله دامپزشک مداوا شوند. درغیراینصورت کوتاه کردن موهای اطراف زخمها وضدعفونی روزانه با محلولهای ضدعفونی کننده نظیربتادین سبزبسیارمفید خواهد بود.

آبسه : آبسه عبارت است ازتجمع چرک درزیرپوست ومعمولا دراثرزخمهای نافذه ازقبیل تزریق غیراستریل. گزیدگی وزخمهای عمیق بوجود می آید. منطقه مبتلا اغلب ملتهب وقرمزودردناک است. آبسه درهنگام لمس گرم است ومایعات درون آن ممکن است به بیرون راه یافته وقابل مشاهده باشند. ازآنجائی که دردرمان آبسه ها بایست ازآنتی بیوتیک نیزبهره گرفت بهتراست که با دامپزشک خود مشورت نمائید.

یرقان : یرقان یا زردی عبارتست اززرد رنگ شدن پوست. چشمها ولثه. زردی به تنهایی یک بیماری نیست بلکه نشانه ای ازسایربیماریها ازجمله بیماریهای کبد ومجاری صفرا ویا تخریب گلبولهای قرمزبه حساب می آید.

زگیل: زگیل یا پیلوما درسگ به وسیله یک نوع ویروس ایجاد می شود ومعمولا دراطراف لبها یا دهان سگهای جوان رشد می کند. زگیل ها درسگهای جوان به صورت گروهی ودرسگهای بزرگتر به صورت منفرد رشد می کنند. زگیل درسگها به شدت مسری است. اندازه زگیلها کاملا متفاوت است ومی توانند قطری معادل ۴/۱ سانتی متر الی ۵ سانتی مترداشته باشند. زگیل به پوست وبافتهای دیگربدن تهاجم ندارد ومعمولا به مرورزمان وبه طورخود به خود ناپدید می شوند. اما چنانچه موقعیت یا اندازه آنها ناخوشایند باشد ویا تحلیل رفتن آنها خیلی به طورانجامد می توان آنها را با جراحی برداشت کرد. سگهایی که اززگیل بهبود می یابند به ندرت ابتلا مجدد پیدا می کنند.

کالوسپینه: کالوس ها غالبا درسگهای بزرگ ونواحی ازبدن که درتماس با سطوح سخت یا خشن نظیرزمینهای بتونی قرارمی گیرند رخ می دهد. اکثراین ضایعات درپشت آرنج وسطح خارجی مچ پا ودرجوانب پاها دیده می شوند. دراین نواحی پوست ضخیم می شود پینه می بندد وموهای آن می ریزد. درموارد شدید کالوس به یک زخم عفونی بازتبدیل می شود. بهترین راه برای جلوگیری یا ممانعت ازادامه رشد کالوس تهیه یک بسترنرم برای سگها است.