زایلیتول سمی کشنده برای سگهاست. زایلیتول شیرین کننده ای است که در آدامس و آبنبات بکار می رود و بدلیل افت قند خون، منجر به مرگ سگ می شود.

زایلیتول یکی از منابع مسموم کننده در سگها است و متاسفانه تعداد اندکی از صاحبان سگ از هویت اصلی زایلیتول و اتفاقی که در صورت بلعیده شدن آن توسط سگ رخ می دهد، آگاه هستند.

نخستین و مهمترین قدم برای جلوگیری از مسمومیت زایلیتول در سگها بسته به میزان آگاهی و دانش صاحب حیوان از خطرات ناشی از مصرف زایلیتول دارد.

زایلیتول چیست؟

زایلیتول ماده شیرین کننده ای است که در بسیاری از آدامسهای بدون قند، خوشبو کننده های دهان، آب نباتها و تعدادی از محصولات پخته شده بکار می رود. زایلیتول جانشینی است برای شکر و در آدامسهای بدون قند و آبنباتها بسیار شایع است که عامل اصلی مسمومیت با زایلیتول در سگها بدلیل استفاده از این مواد می باشد. زایلیتول از عناصری تشکیل یافته که آدامس و بسیاری از محصولات بدون قند را برای سگها تبدیل به یک خوراکی سمی می کند.

چرا زایلیتول برای سگها خطرناک است؟

گذشته از دسترسی آسان بسته آدامس در جیب لباس شما، ممکن است شما یا مهمانتان کیف خود را در کنار مبل یا روی زمین انداخته باشید و همین برای سگ کافی است که در پی غریضه کنجکاوی خود در پی کشف و ربودن آدامس یا خوشبو کننده دهان برآید و آن را برای ارزیابی و بررسی در جایی پنهان سازد، گویی این سناریویی است که منجر به مسمومیت سگ می شود.

دلیل خطرناک بودن زایلیتول در سگ، بدلیل رهاسازی ناگهانی انسولین می باشد که موجب افت شدید قند خون شده و اساساً منجر به شوک در سگ میگردد.

زایلیتول بیشتر از همه حیوانات در میان سگها و راسوها خطرناکتر است و این به ماهیت اصلی زایلیتول باز میگردد. سگی که مسمومیت زایلیتول پیدا کرده است ظرف مدت یکساعت بدلیل مصرف آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده حاوی زایلیتول در شرایط بحرانی وخیمی قرار گرفته و فرصت نجات زندگی سگ بسیار اندک خواهد بود.

آشنایی با مسمومیت با زایلیتول در سگها
نشانه و علائم مسمومیت ناشی از زایلیتول در سگها چیست؟

در ذیل به شایعترین علائم مسمومیت ناشی از مصرف آدامس، خوشبوکننده دهان یا آبنبات حاوی زایلیتول در سگها می پردازیم:

•ضعف و رخوت
•استفراغ
•عدم تطبیق
•بی رنگی لثه ( عموماً پس از فرو رفتن سگ در حالت شوک)
•رعشه و لرزش شدید بدن
•حمله ناگهانی
•بی هوشی
•بی نظمی و اختلال در ضربان قلب
•از کار افتادگی کبد

سگی که زایلیتول مصرف کرده است، ممکن است ظرف مدت ۱۸ الی ۳۶ ساعت پس از مصرف مبتلا به اسهال شود، چرا که این جانشین شکر در سگها خاصیت ملین پیدا می کند.

درمان مسمومیت با زایلیتول در سگها چیست؟

دامپزشکان برای درمان سگ مبتلا به مسمومیت با زایلیتول در دو مرحله اقدام می کنند:

قدم اول؛ در صورتیکه در دو ساعت گذشته زایلیتول توسط سگ بلعیده شده، دامپزشک برای جلوگیری از جذب اضافی زایلیتول در بدن اقداماتی انجام خواهد داد. از جمله این اقدامات می توان به تحریک سگ به استفراغ و خوراندن مایع کربن فعال شده برای جذب محتویات داخل معده به خود ذکر کرد.

قدم بعدی این است که سگ مسموم شده با زایلیتول بایستی مراقبتهای تکمیلی برای رفع اثرات ناشی از زایلیتول را دریافت نماید. درمان عموماً شامل قطره دکستروز داخل وریدی به جهت بالا بردن سطح قند خون و تزریق مایعات داخل وریدی یا تزریق مایع زیر جلدی انجام می گیرد. عوارض زایلیتول روی کبد سگ اثر گذاشته و در برخی از سگها موجب کم کاری یا حتی از کار افتادگی کبد می شود. بنابراین عموماً درمانهای بعدی و کنترل مدام سگ برای کمک به درمان اثرات جانبی زایلیتول بر کبد ضروری است.

در صورتیکه سگ شما مشکوک به مسمومیت با زایلیتول است، چه باید کرد؟

در صورت مصرف زایلیتول، صاحب حیوان بایستی سریعاً اقدام نماید. در صورت عدم دسترسی به جلد یا بسته بندی آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده دهان برای بررسی دارا بودن زایلیتول یا ترکیبات آن، می توان از وب سایت محصول برای کسب اطلاعات تشکیل دهنده محصول مورد نظر کمک گرفت.

صاحب سگ بایستی به بیمارستان یا مرکز سم شناسی حیوانات برای بررسی دارا بودن زایلیتول در محصول مصرف شده در سگ مراجعه نمایند. همچنین با مشورت با دامپزشک، می توان سگ را در منزل وادار به بالا آوردن کرد که در بسیاری از موارد این روش بهترین حالت است، بویژه زمانیکه دسترسی به مطب یا بیمارستان دامپزشکی بیش از پنج دقیقه زمان می برد و پس از بالا آوردن سگ، برای درمان سریع او بایستی فوراً به دامپزشک مراجعه کرد.